Hasan Öztürk kardeşim dünkü köşesinde “poker suratlıların” nasıl yalancı olduklarına dair Ali Ünal'ı örnek gösterdi.

Ali Ünal kim mi?

“Dumanlı Zaman'ı”nın köşe yazarı; efkarı umumiye onu “Gülen'in sesi” olarak bilirdi.

Halen FETÖ'den tutuklu ama geçenlerde “Etkin Pişmanlık Yasası”ndan yararlanmak istedi.

Lakin, Hasan Öztürk kardeşimin demesine bakacak olursak, “pişmanlık” konusunda korkunç bir “vukuatı” var.

Zira, yazdığı kitabı (Kur'ân'da Temel Kavramlar) bile inkar etmişti. Yine, 15 Temmuz öncesi, Fetullah Gülen'in “masun” yani, hatadan münezzeh olduğuna dair Kur'ân'dan (hâşâ) delil getirmişti.

Şimdi “pişman” olmuş, Gülen'den “lanetullahi aleyh” kıvamında söz ediyor.

Demek ki, şartlar müsait olduğunda “pişmanlıktan” da pişman olmaya gayet müsait kişiliği var.

Zaten onun için “pişmanım” demek yetmiyor ya; “tüm ilişki biçimlerinle hele anlat bakalım, neden nasıl pişmansın?” deniliyor.

“Pişmanım” demek yetseydi, Nazlı Ilıcak'ların, “Bu yapılanmanın bir örgüt olduğunu 15 Temmuz'da gördüm. Daha önce bilseydim, ne orada yazardım ne de orada bulunurdum…” şeklindeki ifadeleri de yeterdi.

Gelgelelim, samimi bir şekilde pişman olmak, domuzuna kulağının üzerine yatmaktan bin kat yeğdir.

Mücrimin pişman / nadim olmasını sadece “örgütler” istemez. Bunun için de hem tehdit ederler, hem de “itirafçı” diye itibarsızlaştırmaya çalışırlar.

Ali Ünal söz konusu “ifşaatında,” Adil Öksüz'le nasıl tanıştığından Fetullah Gülen'in ABD'ye nasıl gittiğine kadar anlatmış.

Diyor ki: “28 Şubat sürecinde, 13 ya da 14 Haziran 1997 günü gazeteci Ali Bayramoğlu, Fethullah Gülen'e haber göndererek ülkede o yıl darbe olacağını söylemiş. Bunun üzerine Gülen, haziranda ABD'ye gitti...”

Çok tuhaf tabii…

Gülen'in istihbaratta ve orduda o kadar adamı var ama darbe olacağı haberini Ali Bayramoğlu'ndan almış. Neyse, geçelim…

Pensilvanya'da bizzat tanıklık ettiği bir olaydan hareketle de FETÖ'nün “TSK imamını” şöyle açıklamış: “Hamdullah Öztürk isimli bir şahıs, benim çalışmış olduğum bir bilgisayara bir CD takarak çıktı aldı. Bu çıktıda hatırladığım kadarıyla liste halinde asker isimleri yazıyordu. Bu listeyi alarak Gülen'e götürdü (…) Listede yazan isimleri göremedim. Ancak Hamdullah Öztürk'ün askerlerden sorumlu imam olduğunu düşünüyorum…”

Gülen'in A takımından olduğunu Fetullahçı bebelerin dahi bildiği zat hakkında “Hamdullah Öztürk isimli bir şahıs” ifadesini kullanması oldukça manidar. Neyse, bunu da geçelim.

Kitap tahsisi için Pensilvanya'ya gittiğinde karşılaştığı özel ziyaretçileri anlatmayı da ihmal etmemiş.

Kendisinden dinleyelim: “AK Parti'nin kurulma aşamasında Sayın Abdullah Gül, Nazlı Ilıcak ve Akif Beki'nin bir yemek yiyip gittiklerini hatırlıyorum (…) Daha sonra kampa ziyaret için gelen (…) Enis Berberoğlu ve Avrupa Parlamentosu'ndan birçok Türk milletvekili gördüm. Michael Rubin'in Gülen'i ziyaret ettiğine tanık oldum…”

İşte burada duralım.

Burada, dediğim, Michael Rubin'de. Malumunuz, Evangelist- NeoCon tayfasının azgın elemanlarından olan ve “karanlıklar prensi” olarak da bilinen Rubin, 15 Temmuz işgal saldırısını aylar öncesinden “tahmin etmişti.” Tahmin etmekle de kalmamış, 15 Temmuz saldırısını övmüştü.

Ne ki, “Rubin'i tanır mısın” diye Gülen'e sorsanız, “tanımam” diyeceği muhakkak. (Teknik olarak mümkün olsaydı, Rubin'in binde birini bile tanımam, derdi.)

Böyle de acayip halleri var.

FETÖ'den tutuklu yargılanan Fe'mi Bey'in kankası Alaeddin Kaya da Ankara 4. Ağır Ceza Mahkemesi'nde devam eden FETÖ çatı davasında geçenlerde şöyle demişti: “FETÖ ile hiçbir bağlantım yok ve Gülen'i tanımıyorum. Gülen'i tanıdığım ispatlansın suçumu kabul edeceğim…”

Şaka gibi.

Kankan Fe'mi Bey, malum mektup “postacılığı” için Pensilvanya'ya gittiğinizi adı lazım değil kitabında dercetti ya muhterem.

Sabah gazetesi yazarı Mahmut Övür dünkü yazısında, Kafkasya Vakfı Başkanı Hayati Küçük'ün mahkemeye sunduğu (fotoğraf dahil) belgelerle Alaeddin Kaya'nın Gülen'le irtibatını kanıtladığını dile getirdikten sonra şöyle devam etti: “Bu bilgi karşısında daha önce 'ispatlarsan suçumu kabul ederim' diyen Kaya, bu kez sadece şunu söyleyebildi: “Susma hakkımı kullanıyorum.”

Mahmut Övür'ün demesine göre mezkur duruşmada “gariplikler” bununla da sınırlı değilmiş.

Okuyalım: “Yıllar önce FETÖ yapılanmasından ayrıldığı bilinen Kemalettin Özdemir de Kaya ile ilgili şaşırtıcı bir ifade verdi. Özdemir, okul arkadaşım dediği Alaeddin Kaya'yı savunurken söyledikleri sadece mahkeme heyetini değil, dinleyenleri de şoke etti: “Örgütle bağlantısı yok. Kaya bütün cemaatlere karşı eşit mesafedeydi…”

Lan, bu nedir?

Bunlar ne tuhaf insanlardır, derken, dönemin Başbakanı Erdoğan'ın eski basın müşaviri Ahmet Tezcan aradı.

Dünkü naçizane yazımda, Bahçeli'nin onca açıklamasına rağmen anayasa değişikliğine “evet” demesini Erdoğan ve AK Parti'ye “kıyak” olarak değerlendiren Fe'mi Bey'e asıl “kıyağın” ne olduğunu bir örnekle anlatmıştım.

Demiştim ki: Fetullah Gülen'in Fe'mi Bey'e bir ev hediye etmesi kıyaktır. Fe'mi Bey'in Fetullah Gülen'in ev iddiası karşısında, “iftira atıyor bana, müfteri” demek yerine, bu iddiayı bizzat Gülen'den duyup faş edene şarlaması daha büyük kıyaktır.

Bunun üzerine Ahmet Tezcan şöyle bir tweet attığını nakletti: “Ev değil vefa! Özel yetiştirilen talebe vefası. Sabri Tekir'e sor, belki sana da anlatır…”

Ahmet Tezcan, telefonla sohbetimizde, Gülen'in özel olarak yetiştirdiği 3 kişiden birinin Sabri Tekir, diğerinin de Fe'mi Bey olduğunu söyledi.

Peki, üçüncüsü kim, dedim.

Telefonda söylemedi. Ama hala aktif, hala cevvalmiş.

Acaba kim?