Bu makalenin ülkenin  gündemiyle ilgisinin olmadığını biliyorum ama böylesi hem de, din gibi hassas bir kurumun devasal bütçesini gündem getirmek istedim.. 

Diyanet İşler Başkanlığının bütçesini 22 Nisan 2013 Tarihinde Taraf Gazetesinden Neşe Düzel’e topluma demokrasi konusunda ışık tutan BDP Eş başkanı Selahattin Demirtaş’ın söyleşisinde gündeme getirmesiyle,DİB için bir yazı yazmak kaçınılmaz oldu.AKP nin dalkavuk medyası ve patronun işlerini köşelerinden takip eden ve siyasette ikbal arayanlar bu röportajı görmemezlikten geldiler.

Diyanet işleri Başkanlığı(DİB) 3 Mart 1924 yılında Mustafa Kemal Atatürk’ün emriyle 429 sayılı kanunla Başbakanlığa bağlı bir teşkilat olarak; Genel kurmayla aynı yılda kurulur; ve TC.de herkesin ‘Türk,Sünni ve Müslüman’ olduğunun yani Kemalizm’in bir yerde homojen toplum yaratma kurumlarından Ordu ve Milli Eğitim Bakanlığından sonra; üçüncü sıraya alanların başında geliyor diyanet işler başkanlığı.

Sözde bu kurum devletle din işlerini birbirinden ayıran Laiklik kavramını hayata geçirmeye çalışan kurum olarak söylense de;evrensel laiklikle hiç ilgisi ve benzerliği olmayan; devletin silahlı ve darbeci bürokrasisinin talebine özgü; tek din,tek mezhep ve tek ırkı kutsallaştıran;Kemalizmlin din versiyonunu hayata geçiren bir kurumdur.

Başka bir hüner daha var diyanettin o da;askeri darbelerde dinde askeri darbeler varmış gibi vaazlar ve fetvalar vermesi ve orduyu kutsallaştıran,darbelere destek veren Türk-iş ve Medya ile aynı  geleneğe sahip olmasıdır.

AKP iktidarıyla da DİB’lığı 51. Sıradan devlet protokolünün 10.sırasına getirilmiştir.DİB’lığı siyasetin din ayağını temsil eden bir güç olarak soysal hayatın her alanında var.

DİB’ lığı fetva vermedi mi Alevi vatandaşlar Cem evleri bizim ibadet yerimiz,deyince; Caminin dışında bir ibadet yeri tanımayız,diye? Başbakan da, Cem evi  tartışmalarına DİB’ lığının açıklamasını göstermedi mi?

Refah Partisinin (RP) kapatılma gerekçelerinden biri DİB’lığının cemaatlere bırakılmasını yani tasfiye edilmesini istemesidir;Başbakan bunu hatırlar herhalde RP’si geleneğinden geliyor ama şimdi DİB’ lığı üstünden Kemalistlerle aynı yolda yürüyor tabii ki Kemalizm’in din versiyonu boyutunda.

Öyle bir hal aldı ki;DİB’lığını bütçesi ve devlet içindeki kadro potansiyeli MEB ve MSB lığından sonra en fazla personel barındıran bir kurum halinde; tam bir holding oldu.

DİB’lığının2013 bütçesi,4 Milyar 604 Milyon 649 bin TL.Yazıyla dört milyar altı yüz dört milyon,altı yüz kırk dokuz bin  Türk Lirası,tam 11 bakanlığın bütçesine eşit.1987 yılında 5 bakanlığın,2011 yılında 8 Bakanlığın bütçesine eşit idi;şimdi 11 bakanlığın bütçesini ekarte etmiş durumda.

Sağlık ve çalışma bakanlığının bütçesi azalırken DİB’ lığının bütçesi yüzde 18 artış sağlıyor.

DİB’lığı devletin 12.büyük kurumu olarak gözüküyor ekonomik ve potansiyel güç anlamında.

Diyanette çalışan kadrolu personel sayısı 130 bin iken her yıl diyanet devletten 10 bin kişilik kadro talep etmektedir.Birde Diyanet üzerinden başka kurumlara yatay geçişler bu kurumun kadro talebinin artırmaktadır.Diyanetten başka bir devlet kurumuna yatay geçişler  mezhepçi siyasi bir kadrolaşma yıllardır sürmektedir.

İlginç olan diyanetin bütçesi ve bu devasal kadro personeli üzerinde doğru  dürüst ciddi bir siyasi ve çok yönlü bir tartışmanın olmamasıdır..

Ben bu yazıya hazırlık yaparken; DİB’ lığının veb sitesine girdim ve çok yönlü bir tarama yapmama rağmen ne personel sayısı ne de bütçesi üzerine bir rakama rastlamadım,tam bir kapalı kutu.. Birimlerden,teşkilat yapısından ve medyadaki olumlu haberlerden başka bir şey yok;birde yurt dışı hizmeti olmasına rağmen orda da hiçbir bilgi gözüme çarpmadı.Kısacası gelir ve giderleriyle ilgili hiçbir doküman yok.Demokratikleşme olmazsa saydamlık olmaz,denetimin olmadığı yerde de yozlaşma olur.

Peki neden bu kurum tartışılmaz?

Çünkü;bizde çoğunluk üzerinden olaylara bakılır; bir de bunun içinde din,mezhep ve ırk girip, devlette bunda taraf oluyorsa,artık bu kutsanır ve kimse cesaret edipte üzerine gidemez;konuşta gör,gör  başına neler gelir.Uğramadığınız hakaret kalmaz.

 Ne dinsizliğiniz kalır,ne komünistliğiniz, derin devletin ve demokrasiyi araç olarak kullananların her türlü hakaretine ve yaftalamasına maruz kalırsınız.Bu toplumun yüzde 99’u Müslüman klişesi  devreye girer ve neredeyse siz linç ederler, toplumun değerleriyle oynayamazsınız,diye. Ama ateist ve gayri Müslimlerin vergilerini ise ağızlarını şapırdatarak yerler.

Arkası gelir ve saydırırlar; nasıl olsa çoğunluk bizden yana bu kurumdan nemalanan  130 bin aile var en örgütlü gücü bu, personelin 70 bini beş vakit camilerde görev yapan imamlar,camiye gelenlerin yüzde 20’sini ikna ettin mi alsana en örgütlü güç.Sistemden beslenenler sistemi değiştirirler mi?

Din tacirleri ve diyaneti arka bahçesi olarak görenler hemen devreye girer; siz,bu Müslüman milletin inancından ne istiyorsunuz,diye, kıyamet koparılır ama kimse; ‘İslam dininde parayla namaz kıldırmak yoktur’ demek aklına gelmez, aslında bilirler de;işin içinde mangır olunca  bir yerde paranın yön verdiği yere doğru seccadeyi serdiriyor. Haramdan-helalden bahsediyor DİB’lığı ama kendi harcamalarının saydamlığına gelince,kara kitabın arka yüzünü gösteriyor.

İslam dinin aslında özü boşaltılmış biçimi konuşuluyor ve DİB’lığı İslam dininin cenaze namazını kıldırmış ama temiz saf inanan insanların haberi yok.

Din siyasi iktidarın talebine göre değişir mi?Değişmez ama bizde değişir Türk usulü ;askeri darbelerde kürtaj dinde günah değil,diyen diyanet şimdi günah,diyor.

Laiklik çok tartışılırda bizde; DİB’ lığının konumu tartışılmaz.. Bir tartışılsa içinden neler çıkacak!.

Ne Ordunun bütçesi denetleniyor ne de DİB’ lığının!..

Böyle olunca da;Camiyle kışla arasında siyasetin döndüğü yerde de demokrasi ve  hukukta buharlaşıyor.