Bazı zamanlar vardır bazı yazıları yazmak çok zordur,,,” ölüm” gibi…

Ancak yaşarken de “ölebiliyor” insan ve boğazına düğümleniyor kelimeler.

“Kalbiniz acı çekenlerin çığlıklarına sağırsa,güneş girmez kendinizi kapattığınız karanlık zindanınıza,” 

 Gencecik,pırıl pırıl, yarınlara umutla gülen fidanlarımızdı.

Bir bildikleri vardı.

Güzel yarınların,geleceklerinin söz sahibi olmayı, karar sahibi olmayı,yarınlarını istiyorlardı.

Egemenlerin, ayrıcalıklı sınıfların, "ben ne dersem o olur,benim dediğim olur,benim istediğim gibi olur"  diyen ,benim istediğim gibi giyin,benim istediğim gibi yaşa, benim istediğim dine inan, benim çıkarlarımı gözet ve kölem ol ! diyen zihniyete karşıydılar.

Başka bir dünya mümkün  diyorlardı.

Herkes inandığı gibi yaşamalı,istediği gibi olmalıydı.Özgür tercihlerinde irade sahbi ise demokrasiyi içselleştiren bir dünyada yaşamaktı muratları,kmse kimseyi ezmesin, kimse kimseyi sömürmesin,insanca yaşanacak bir dünya özlemiydi istedikleri.

Oysa emperyalzm ve kapitalizmin istediği bu değildi.Ve adamları görev başında ve yetkindi.Erk ve güç sahibiydiler.

"Benim için yaşa,benim için üret,yaşamı sorgulama, birey olma, irdeleme yaşamı, böyle gelmiş böyle gider kervanına katıl, sürüden biri ol" diyen sistemi reddettikleri için, devrime inandıkları için öldürüldüler.

İşidin barbar ve hunharca kafa kesen zihniyeti onlarada acımadı...

...

Terör örgütü İşid diyemeyen bir başbakanın, sınır kontrolünü yapamayan emniyet müdürü,valisi görevinden neden alınmadı sizce !?

Görevini yap(a)mayan, görevden alınmaz mı? Görevden men edilmemeleri destekleme ve teşekkür anlamı taşımaz mı?

Bir kişi dahi ölse olması gereken bu iken 32 gencin ölmesi devlet yetkililerini harekete geçirmedi.

Onlarda iki yüzlülük yapma gereği duymadılar,cenazelerine gitmediler,başsağlığı dilemediler.

Unuttukları tek şey vardı,vicdanları,eğer varsa...!

Koltuk,mevki,makam,rütbe geçici, ama HALK kalıcı, ne Ahmetler, ne Tayyipler, ne paşalar gördü bu halk cenazesinde yuhalanan ve yuhalanacak olan...

...

HDP ye yapılan onca provakasyonlara,yakıp yıkmalara,atılan bombalara,ölümlere,parçalanan bedenlere rağmen, Ankara İl binasında parti meclis üyesinin boynunu kesen, genel merkez binasının tabelasına kurşun sıkan ve sürekli tahrik edilerek üzerine gelindikçe itidalle, sabırla yanıt vermesi,seni başkan yaptırmayacağız diyerek,kaçak sarayda yanlız kalışıydı çıldırtan gerçekte, çıldırdıkça saldırıyordu,saldırdıkça yanıtllamadıkça çıldırıyordu,iktidarı, yandaşlarını yalakalrını birleştiren damar ise terör örgütü İşid sorusunda düğümleniyordu. 

Urfa’da “IŞİD var mı?” sorusuna “yok” cevabı verip de soruyu  yönelten gazetecileri gözaltına aldıran Urfa Valisiydi.! Sanırım yanıt oldukça açık ve net...! 

Gazetecinin soru sorma hakkı vardır,muhatabınında yanıt vermeme hakkı, ama soru sordu diye gözaltına alınıyorsa,o soruya iyi bakmak,iyi okumak, iyi anlamak,iyi tanımak icap eder.Kısacası tanıyoruz,biliyoruz,inanmıyoruz, tiksiniyoruz.

" Terör nerden gelirse gelsin lanetliyoruz"u pelesenk etmek değil,,tırların içindeki silahların mite ait olduğu belgelendiğinde ortaya çıkıp aksini ispat edebilmektir teröre destek vermemek...

...

Gençleri yanlız bırakmayan parti meclisinden Ferdane yoldaşımda oğluna eşilk etmek için gitmişti Suruça yeniden inşaa da tuzumuz olsundu dilekleri, olmadı.Oğlu ile birlikte kaybettik onuda acımız büyük, onlara verilmiş sözümüz bu gün daha anlamlı...

Irkçılık yapmadan her kim mağdur ve mazlumsa İNSAN tüm benliği ile duyumsar yaşanan çığlığı, çünkü biliriz ki; İnsan yeryüzünün değeri ölçülemez tek varlığıdır.

Artık hepimiz dünya insanlığına karşı ödenmesi imkânsız bir borç altındayız.

Yükümüz ağır,taşıma azmimiz mücadelemiz dünden daha güçlü...

Ölümsüzlüğe uğurluyoruz ...