Beştepe'de TRT'nin uluslararası İngilizce yayın yapan kanalı TRT World'ün resmi tanıtım gecesindeki davete katıldığım için özellikle kripto cemaatçilerden işitmediğim hakaret kalmadı. 15 Temmuz'un aydönümüne rastlayan o geceye dair iki cümle kurduğum için ne Yezid'liğimiz, ne piçliğimiz, ne zihinsel intiharımız kaldı. 

15 Temmuz'dan sonra, aslında ta dershane krizinden beri, millete ve devlete neler yaptıklarını, nesilleri nasıl hile ve şantajla hadım ettiklerini görmeye başladıkça, şahsıma filan örgütlü olarak yapılan karalamalara hep susuyorum. Biz neyiz ki nihayetinde. Lakin isim ve sıfat zikretmesek de şimdi yapacağım gibi arada bir cevap vermek, dünya kuralı. 

***

Bu topluluk yalancılığı, hileyi, küfür ve hakareti kendi dini yapılanmalarının birer farzı olarak görmeye o kadar alışmış ki, dışarıdan nasıl da kendilerini ele verdiklerini fark edemiyorlar. Öte yandan ağızdan çıkan her söz, ki kaderdir; ihtiva ettiği bütün anlam katmanlarında bir zikir gibi yayılıyor kainata. Senin rızkın oluyor. 

Gezi döneminde ve sonrasındaki dershane krizinde bu savurdukları küfürler ve hakaretlerin dozajı hızla artmıştı. Durmadan küfür ve iftira dolu mesajlar alıyordum. Bu kişiler bir gün öncesine dek benim bayramımı kutlayan, kandillerde güzel sözler yazan kişilerdi üstelik. 

Soğukkanlılıkla ve kamuflajla ne kadar kanlı fırıldak çevirdiklerini adım adım görecektik. Bunu yapabilmenin ilk kuralı kendini meşru bir şey yaptığına ikna etmekti. 15 Temmuz'da katlettiği gence “ben ona iyilik yaptım, sayemde şehit oldu” diyebilen bir çarpık niyete bile tanık olduk.

Nefsimiz neyi zikrediyorsa, geldiğimiz aşama odur. Saray, gönüldür. Gönül dar ve karanlık bir hücre. Nefsi temizlemekle açılır, genişler. Kibir ve kin bu hücrenin kilididir ki bunu kırıp açmak gerek. Fakat gönül paslı olursa içindeki sultan görünmez. Askerin düşmanları temizlemesi gibi aşk, gönüldeki 'dünyaperestliği' temizleyecektir. Yani hilekarlığı, yalancılığı, iftiracılığı, hırsı, kini, kibri, sen ben davalarını. Gönül Allah'ın nuru ile aydınlanır ve genişler; ev olur. Daha da genişler, aşk ile. Saray olur. Aşk burada farz.

Evet gönül, evin / sarayın / şehrin / her şeyin sultanını bilmekle yükümlü. İlahi bilgi, arifin yani Hak aşığının gönlünde tecelli etmiştir ve irfan, kamilin gönlünden neşredilmektedir. Her aşık bir saraydır, içinde sultan gizli.

***

Şimdi sen tevhid hakikatinden nasiplenmeden din bezirganlığı yapan aşksız cemaatçi. Nerede ispatın? Bunca nefretle, ki nefret etmek ikiliktir, celaliyle cemalini bir'lemeden, nefs eğitiminden geçmeden, tornadan çıkmış bir insan modeliyle nesillerin kemaline soyundun da ne oldu? Biz en azından ispat edemediğimiz gerçeğin kibrini taşımamaya çalışıyoruz.

Aşık yetiştiren bir irfan geleneğini bugünün siyasi İslamcı söylemlerine hapsedip, en doğrusunu biz biliriz diyerek çıktığın bu yolda samimi sahici, hayatına geleceğine sahip çıkan, demokrasisini savunan, milli iradesini çiğnetmeye gönlü razı olmayan insanları katlettin, yine de bir an tefekkür etmediğin için tahammülsüzlüğün zirve yaptı.

Sultan her yerde gizli. Bunu demek bile ikilik aslında. Hepsi kendi. Onun olmadığı bir gedik yok ki. Her şeyle var, hiçbirine sığmaz. Beştepe'de de oturur, darbe de yapar, Cumhuriyeti de kurar, Pensilvanya'da mahkum da kalır. Bunu bilerek yine de gerekeni yapmak belli bir edep ister, lanet okumadan savaşmak gibi. Yoksa Celaliyle Cemalini bir'lemeden, her baktığın dost yüzü nasıl olacak? 

Dost yüzü deyince yalnızca cemalini anlayan ve pamuk dede gibi kamilleri hayal edenler de eksik bakıyor. Tam bakabilenlere tam görünen gerçeğin izini sürerken tevhidden; celalinden cemalinden ayrı görmüyoruz. Gayrı yok çünkü. Yine bu yüzden sizden nefret etmedik. Onca hakarete, küfre, sataşmaya maruz kalıyoruz her seviyeden, her makamdan yine de şahsi bir polemiğe dökmedik.

Ama başta dediğim gibi içimizden tevhid edip severek, zahirden ise gerektiğinde sövmek Hak. Hakkı bir'leyerek, muhatabının Hak olduğunu bilerek, nefretsiz sövmek: Tevhidi ispat yolunda kıymetli bir merhale şüphesiz. Bu dediklerimin sizin gibi toplu irşada inanmış birörnek küfürler eden cemaatler için bir anlam ifade etmediğini biliyorum. 

Ne de olsa saraya gönül vermek bedel ister. Vergini kendin kesmelisin. Nasıl olacak senin gibi bir kibir sultanı için bu? Nefsini hesaba çekecek kadar kınanmayı bilmeden vergini nasıl keseceksin? Daima vatandaşların vergisiyle alınan tankları, topları, uçakları, vatandaşların emeğiyle alınteriyle kazanılan sınavları, gelecek umutlarını sabote ederek, kul hakkına girerek hileyle mi kaçıracaksın vergini? 

Mecburiyet gereği soruyoruz. Cevabında da elbet sultan gizli. Ama sultan nihayetinde saraya layık. Dolayısıyla gönlü saray yapmaya gayret ediyoruz. Güzeldir o. Güzeli sever. Güzellik vergisini aşıkla maşuk kendinden keser, stopajı içinde!

***

Varsın bizim şahsımızda saraya küfredilsin. Varsın külli irade sözümüzü dahi vasat anlayanlara sözümüz ulaşmasın, varsın kainat imamı öğretisiyle yetişmiş bu birörnek lanet okuyanlara kendi nefislerinin suretini gösteren bir ayna işlevi görelim. Nasıl bir tahammülsüzlükse, bir liderden bahsedilince (Cumhurbaşkanı) işte buna tepki vermeden duramıyorlar. Çünkü onların Mehdisi (!) var. 

Sultanı bilmeyenler Mehdi'den medet umuyor. Zat sırrından haberdar olmayanlar kainat imamından medet umuyor. Kuvvet sıfatlarının tamamı insana secde eder, yedi uyurlarını enfüsünde uyandırmadan insanı (men arefe sırrını) bilmeden, Mehdi'nin kaç katmanda anlamına vakıf olunabilir ki? 

Velayet sırrının sahibi ol sultan yetişir, Resulullah'ın hakikatini kendinde cem eder, alemi çevirir. Amel alemdir. Mısri'nin sözleriyle; “her ne yana eğilem ol yana alem eğilir.” Tabii bu sözü böyle birebir anlayan şekil Müslümanlığından bahsetmiyorum. Muhammedi hakikatin ferdiyyet sırrından bir gül koklamamış, tevhidi bilgi aktarımı sanan bir cemaat liderine elbet inanmaya devam edebilir her isteyen. Lakin kibir sultanlığını genişletmeye ve zulmete devam etmeleri karşısında seyirci kalmak imkansız.

İsimler, sıfatlar, fiiller tevhidini gerçekleştirmek, Hakkı kendinde ve eşyada ispat etmek, Zat sırrına miraç ile ulaşmak, Muhammedilerin hedefidir. Bir Zat postunun dediği gibi; “mürşid müridin teninde ruhudur.” Süluk çıkaran bin dervişin biri birine değmeden ol insan-ı hakiki tarafından yetiştirilir, hepsi birbirinden başka kokan gül açacaktır bahçede. Her seferinde tekrar ettiğimiz gibi; toplu irşad yoktur, ferdiyyet sırrına varmadan din kemale ermeyecek. Vücudunla, yaşantınla ispat edemediğin hiçbir gerçeğin emanetçisi değilsin. Aşksızlar cemaatine duyurulur.