Baharın gelmesi bir ümidin vücud bulması, bir beklentinin gerçekleşmesi gibidir. Bahar, kışın bağrında bekleyen bir tohum, doğmayı bekleyen bir gün gibi, gelir ve açılır.

Bahar bir canlanma halidir. Bahar uyanışlar mevsimidir. Ölüme karşı, hayatın beka duasının kabul edilmesidir. Var olmaktaki vücud lezzetinin ayrılıkları kabul etmemesidir bahar. Bahar, hayata gelme, ölüm denen geçici gayboluşlardan çıkıp yeniden vücud rengine girmektir.

Henry David Thoreau, “bahar, fıtri bir haşir, diriliştir. Bahar, bekanın bir nevi tadına bakilmasi, deneyimlenmesidir” der.

Bahar binbir çiçeğin açtığı bir mevsim olduğu gibi, baharın kendisi de yerin yüzünde açan bir çiçektir. Bediüzzaman Said Nursi'yi dinleyelim: 

"Evet, bilmuşâhede bir Kadîr-i Zülcelâl, şu âlem içinde, her asırda birer yeni ve muntazam dünyayı halk eden, hattâ her senede birer yeni seyyar, muntazam kâinatı icad eden, hattâ her günde birer yeni muntazam âlem yapan, dâimâ şu semâvât ve arz yüzünde ve birbiri arkasında geçici dünyaları, kâinatları kemâl-i hikmet ile halk eden, değiştiren ve asırlar ve seneler, belki günler adedince muntazam âlemleri zaman ipine asan ve onunla azamet-i kudretini gösteren ve yüz bin çeşit haşrin nakışlarıyla tezyin ettiği koca bahar çiçeğini küre-i arzın başına bir tek çiçek gibi takan ve onunla kemâl-i hikmetini, cemâl-i san’atını izhâr eden bir Zât"

İnsan, "şu çürümüş kemikleri kim diriltecek?" diye sorar. İnsana elçi gönderen ve bahar mektubunu yazan ise şöyle der: ““Kim, onları bidayeten inşa edip hayat vermiş ise o diriltecek.”

Haşir ve ahirete iman insanı ölümü son olmaktan çıkarıp bir yeniden başlangıç, yeniye bir başlangıç yapıyor. Başka sebep olmasaydı bile dünyada yaşanan kışların, biriken kirlerin temizlenmesi, geleceği dert edinen insan kalbinin tesellisi için bir ikinci dirilişe, bir yeniden yeşermeye ihtiyaç olacaktı. Bu ihtimale iman insan için gerekli bir terapi olacaktı. Fakat bu ihtimal baharda kendini her yerden belli ediyor. İhtimalden öte bir gerçeklik mahiyeti kazanıyor.

Yeniden dirilmenin ruha yaptığı iyilik ve incelik her sene bahar olup rengarenk çiçeklerle kendini hissettiriyor. Sanki ağaç, taş, yer, toprak yarılıyor da ordan kendini belli ediyor. Kurumuş, olmuş görünen yerlerden kendini belli eden bir güzellik tezahüratı var. Bahar, rahmetin bir buket olup açılması, kalbe verilen bir tesellinin üç vermesi gibi. Havada rahmet kokusunun diğer adı bahar.