MHP,Eski Ülkü Ocakları Genel Başkanı Sinan Ateş cinayetinden beri ülkenin siyasi gündeminden düşmüyor.

MHP, Sinan Ateş cinayetinin aydınlanmasını isteyen toplumun her kesimine adeta “Sürek Avı” başlatmış durumda.

MHP’nin  en son Sinan Ateş cinayetinin karanlıkta kalmaması için mücadele veren, içinde siyasilerin ve gazetecilerin de olduğu 154 kişiyi hedef gösterdi.

Sinan Ateş cinayetini başta Ateş’in ailesi olmak üzere toplumun çok büyük kesimi bu cinayetten MHP’yi sorumlu görüyor.

Tutuklu ve tutuksuz yargılanan kişiler vatsap yazışmaları ,telefon görüşmeleri,mobese görüntüleri, elde edilen bulgular,veriler,belgeler ve istenildiği gibi olmasa da, Savcının iddianamesi bu cinayettin azmettiricisi olarak ,oklar MHP’nin üst düzey yöneticilerini işaret ediyor.

Sinan Ateş’in eşi ve yakınları Sinan’ın katili MHP’nin içinde iddiaları karşısında, MHP ve mahkeme sessiz kalıyor.

Kısacası Sinan Ateş cinayeti sanki “Örgüt içi infaz” işaretlerini veriyor.

Toplumda oluşan kanı…

“Türkiye demokratik bir hukuk devleti olsaydı, yargı da bu ülke de bağımsız ve tarafsız olsaydı;Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı Anayasa Mahkemesine (AYM),MHP’ye kapatma davası açardı” düşüncesinde…

1969 yılında kurulan MHP siyasal yaşamında 12 Eylül dahil hiç bu kadar zor duruma düşmemişti.

 MHP,12 Eylül askeri darbesinden sonra kapatılmış,bütün profesyonel kadroları tutuklanmış,cezaevlerinde tutuklu oldukları süreçte bile bu kadar zor duruma düşmemiş, kamuoyu tarafından da yalnızlaştırılmamıştı.

12 Eylül askeri mahkemelerde “Düşüncemiz iktidarda,partimiz zindanda “diye savunma yapmışlardı.

MHP, ülkede yaşayan  herkesin “Türk,Müslüman ve Sünni” olduğunu savunan,vatandaş yerine  “devleti kutsayan”,”devletin ali menfaatlerini” öne alan tezler  MHP’nin “değişmez ideolojisi” oldu.

Devletin vergi aldığı vatandaşlarına eşit mesafede “NÖTR” olmasını isteyen herkesi, MHP devlet düşmanı ilan etti.

Toplumda güçlü bir karşılığı olmayan MHP, ”Silahlı ,sivil bürokrasi ve güvenlik güçleri üzerinden, devlette  kadrolaşarak” siyasi varlığını korumanın ve güçlendirmenin peşinde olan bir parti olmuştur.

Bunun sağlıklı hiçbir devlet ve toplum da yaşanmayacak örneği; MHP genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin Gölbaşı’nda bulunan Özel Hareket Polis kampını ziyaretinde, Özel hareket Başkanı ve yönetim kadrosunun Bahçeli’nin elini öpmek için sıraya girmesidir.

MHP’nin siyasetinde ve anlayışında; “yargı bağımsızlığı,bireyin özgürlüğü,azınlık hakları,eşit vatandaşlık hukuku ve çoğulculuk kavramı yoktur.”

MHP,Özü itibariyle siyasal bir parti sayılamayacak duruş ve tezlere sahiptir.

MHP tabii ki dünyada bir çağ dönüşümünü kavramış bir parti değil.

Katılımcı, çoğulcu çağdaş demokrasiyi kabul etmesi şöyle dursun,temsılı demokrasiyi bile içselleştiremedi.

İdeolojisine karşı çıkanları sürekli  “devlet düşmanı” ilan etmesi bu nedenledir.

MHP’nin  yıllarca  değişmez düşmanları demokratlar “komünistler,sosyalistler  ve sosyal demokratlar olmuştur. “

Sovyetler Birliğinin dağılması ile düşmansız kalan MHP düşmanını bulmakta zorlanmadı.

MHP’nin düşmanı aynı zamanda devlet içinde de düşman olarak görülmeliydi.

Bu düşman “Kürtler” oldu.  

Devlet tarafından demokratik hakları kabul edilmeyen ve bu haklar için meşru zeminlerde siyasi mücadele veren,parlamentonun üçüncü büyük partisi hedef haline getirildi.

 MHP,temel hak ve özgürlüklerini tanımak bir tarafa 20 milyon civarında oldukları tahmin edilen,Kürt nüfusun “Ana Dillerini”  bile yok sayıyor.

“Kürtlerin temel hak ve özgürlük talepleri” MHP’nin  “Kırmızıçizgileri” oldu.

MHP’nin siyasi yapılanmasında doğal olarak  “parti içi demokrasi” diye bir şey yoktur. Kadınlara siyasette en az  yer veren partidir.

MHP’nin kongreleri ve Genel kurulları çok adaylı olmaz tek adaylı olur.Milletvekili ve Belediye Başkan adaylarını da üyeler veya delegeler tarafından değil de  merkez tarafından  belirlenir. MHP’nin için de aykırı ses çıkacak olsa ya susturulur ya da partiden ihraç edilir.

Partiden ayrılan kişi ve kişiler susmazlarsa bedelini de “çok ağır” öderler.

Sinan Ateş cinayeti bunun son örneği…

MHP son yirmi yılda yapılan Genel ve Yerel seçimlerde ya baraj altı kalmış ya da kıl payı barajı aşıp seçimlerde dördüncü veya beşinci parti olmuştur.

31 Mart’ta yapılan yerel seçimlerde 30 Büyük Şehir Belediyesinden hiç birini  kazanamadığı gibi, elinde olan tek Büyükşehir Belediye Başkanlığı olan  Manisa’yı da kaybetmiştir.  MHP gün geçtikçe toplumdan uzaklaşan sırtını devlete dayayan, zor oyunu bozar siyasetini uyguluyor.

MHP ta baştan beri sırtını devlete dayayan “zor oyunu bozar” siyasetini uyguluyor.

MHP siyasal yaşamında toplumun ortak sorununa çözüm üreten  parti  hiçbir zaman olamadı,olmayı da hedeflemedi.

Desteklediği 50 artı bir yöntemi sayesinde MHP’e iktidar ortağı olabilmiş;kamuda kadrolaşmasını pazarlık konusu yapıp, çok büyük  siyasal çıkarlar elde etmiştir.

MHP iktidar ortağı ama ülkedeki çok ağır toplumsal sorunlar yokmuş gibi hareket ediyor.

Sanki bu katliamlar, cinayetler ve olaylar bu ülkede olmuyor:

 Ülkede bir cinayet ekonomisi uygulanıyor günde 6 işçi iş cinayetinden ölürken, 8 işçi de sakat kalarak iş göremez durumuna düşüyor.

Yılda ortalama bin 500 işçi iş kazalarında hayattan kopuyor.

22 Yıllık AKP iktidarında 32 bin işçi hayatını kaybetmiş.

Bizim ülkemizde yıllık ölümlü  iş kazaları, AB ülkelerinde olan ölümlü iş kazalarının toplam 7 katından  fazla.

 İş cinayetlerinde AB üyesi ülkeleri arasında birinci sıradayız ,dünyada ise  Çin’den sonra ikinciyiz.

 Bu korkunç tablo MHP’nin umurunda bile değil.

Cinayet ekonomisi karşısında MHP sağır ve dilsiz rolünü oynuyor.

Son 10 yılda 5.400 kadın erkekler tarafından öldürülmesi karşısında MHP bir tepki göstermediği gibi, kadınların sigortası olarak bilinen “ İstanbul Sözleşmesinden” Türkiye’nin çıkmasına da destek verdi.

Ülkede aydınlatılması beklenen 17 bin faili meçhul cinayet konusunda ise  hiçbir girişimi olmadı.

İşsizlik,açlık,yoksulluk,hayat pahalılığı ve gelir dağılımdaki adaletsizlik  toplumda kol geziyor.

Altın ve döviz tüm zamanların rekorunu kırarken,Lira da tüm para birimleri kaşsısında değer kaybediyor. TL’den kaçış önlenemiyor.

Toplumun en varlıklı kesimi olan yüzde biri yani 850 bin kişi, milli gelirin yüzde 40’nı alıyor.

5 Milyon kişi çöpten besleniyor.

MHP dut yemiş bülbül oluyor.

Vatandaşın geçinemiyoruz,açız patlıcan bile alamıyoruz  tepkileri karşısında Devlet Bahçeli patlıcan yemeseniz ne olur,fiyatlar düşünce bol bol yersiniz,diye milyonlarca insanın aklı ile alay ediyor.

Siz iktidarda değil misin  sorusuna ise , biz iktidar değiliz hükümete destek veriyoruz demiyor mu?

Pes vallahi…

Bunlara sağır ve dilsiz kalırken, daha önce de vurguladığım gibi temel hak ve özgürlük arayanları  ve milli iradesine sahip çıkanları ; “devlete karşı başkaldırı veya ayaklanma olarak görüyor hedef gösteriyor.”

Demokrasi ve hukuk mücadelesi veren Baroların,Tabib odalarını ve meslek örgütlerinin kapatılması için yargıya çağrıda bulunuyor.

Meclisin üçüncü büyük partisi olan Kürtlerin partisini kapatmadığı için AYM’nin de kapatılmasını istiyor.

AİHM ve AYM’nin kararlarının uygulanmaması için iktidara destek veriyor.

Kuvvetler ayrılığı olmayınca, devlette odaklanan hukukun denetimine girmeyen mafyatik  karanlık  yapılar siyasete yön veriyor.

Bir sokak röportajında kendisinin eski bir ülkücü tanıtan ve  MHP’yi eleştirince, MHP’nin  üst düzey yöneticisi İzzet Ulvi Yönter,Sosyal medya hesabından “bu kişiyi hemen bulun diye talimat” veriyor.

MHP toplumu tehdit etmeye devam ediyor.

Ama Cumhuriyet Savcıları devreye girmiyor.

“MHP,toplumdan yüzde 10 oy alıyor ama toplumun yüzde 90’nın da burnuna tel takmaya kalkıyor.”

Sağlığını yitirmemiş bir devlet ve toplumda, MHP’nin bu yaptıklarını yapan herhangi bir parti yapmış olsaydı şimdiye kadar çoktan kapanmıştı.

Zaten bunlar demokratik bir partinin de aklına getireceği şeyler olamazdı.

AB üyesi ülkelerin “Ülkücülerin ve Türk Milliyetçilerinin ülkelerinde örgütlenmesine”  neden yasak getirdiği şimdi daha anlaşılmıyor mu?