Oylar sayıldı... Kuşkularımızı belirttik... Düşüncelerimizi yazdık... Kimileri bu sonucu "halkın ve demokrasinin zaferi" olarak değerlendirdiler... Onlardan başka bir şey de beklemiyordum doğrusu... İçinde "reisleri" olduktan sonra her çorbanın tadı iyidir...

Bazı dostların düşündüğü gibi, ben bu sonucu AK Parti'nin ve ve Tayyip Erdoğan'ın "Pirus zaferi" olarak görmüyorum... Sonunda oy kaybına rağmen iki cepheli bir kapışmanın sonucu... Ve AK Parti', senelerdir sürdürdüğü yanlış politikaların, yanlış mutabakatların meyvesini topluyor... karşısında bu kadar kemikleşmiş ve "hayır" için bir araya gelmiş bir topluluk ancak 2019'da yapılacak başkanlık seçiminde sözkonusu olabilir...

Bugünkü "az farklı" galibiyetin "Pirus zaferi” olabilmesi için AK Parti'nin yenilmesi ve bir daha ayağa kalkamaması gerekir... Bunun içinse, Haziran seçimleri sonunda oluşan %60'lık muhalefet blokunun bütün saçma "kırmızı çizgilerini" bırakıp demokratik bir anayasa için ve bunu savunacak bir aday için uzlaşmaları gerekmektedir... Tam iki sene var bunun için... Dünkü oylamayı bırakıp, buna hazırlanmak gerekir...

Olur mu... Eğer CHP "ilk 3 maddeye dokundurmam" şizofrenisinden kurtulursa; eğer Kürt hareketi tamamen silahsız sivil siyasete dönerse ve bütün Kürt siyasallarıyla uzlaşabilirse; deFrimci solcular çocukluk hastalıklarından sıyrılıp, demokrasi ve demokratik anayasa ilkesi etrafında birleşilerse; en azından denenmeye değer... Geriye ortak bir "koalisyon programında" siyasal olarak birleşebilmek... Bunlar olmazsa ki, bugüne kadar olan tecrübe pek ümit vermiyor, AK Parti'nin "Pirus zaferinden" değil tüm muhalefetle alay edercesine ilan edeceği büyük zaferinden sözetmek zorunda kalırız...

Hadi bakalım sıvayalım kolları, gerçekten demokrasi istiyorsak...