Yeni Türkiye konusunda henüz netleşmemişken “en yeni” tartışması da nereden çıktı demeyin. Yeni Türkiye herkes için farklı anlam ifade ediyor. Yeni Türkiye’yi nasıl okuduğunuz,  nereden baktığınıza göre değişiyor elbette.

Bazılarımıza göre aslında eski Türkiye’de her şey çok iyiydi ama yeni Türkiye ile bozuldu. Bazılarımız tam tersini düşünüyor. Eski Türkiye’de hiçbir iyi şey yoktu ve tüm güzellikleri yeni Türkiye’ye borçluyuz.

Eski ile yeni durum arasında karşılaştırma yaparken yaşadığı koşullar değişmeyenler ikisine de muhalif bir yerde duruyorlar. Aktörlerin değişmesi , iktidarların değişmesi mutlaka ezilenlerin konumu değiştirmez. Hatta bazen onlar için hiçbir şey değişmez.

Neyin değişip neyin değişmediği konusu dikkatle ele alınmalıdır. İktidar tarzının değişmesi  sorunlarla mücadele ve karşı duruş dilinin de yeniden ele alınmasını zorunlu kılar.

Eski ile yeni Türkiye karşılaştırmasını bir kenara bırakıp en yeni Türkiye’ye geri dönelim.

Erdoğan’ın başkanlıktaki ısrarı ve henüz anayasa değişmeden sergilediği fiili tutum aslında iktidar içinde ciddi kırılmaları beraberinde getirecek niteliktedir. Yeni Türkiye’nin  angajman ve ilişkilerinden hareketle en yeni Türkiye’de kimin nerede duracağını analiz etmek son derece yanıltıcı olur.

Kimin kim sayesinde oturduğu koltuğu işgal ettiği önümüzdeki dönem pozisyonlarını okumak için ölçüt olamaz. Erdoğan ile gelen herkesin sonuna kadar O’nun yanında duracağı varsayımı yanıltıcı bir yaklaşımdır.

Aksine Erdoğan’ın kişisel tutum ve dayatmalarından rahatsız olan güçlü bir cephe ve yeni ittifaklar ortaya çıkmaya başlayacaktır.

Erdoğan’ın, yargıdan merkez bankasına uzanan söylemi bir yandan bu kurumlar içinde yeni direnç hatları oluşturacak diğer yandan  uluslararası beklentiler  ve içerde ötelenme imkanı olmayan sorunlar yeni dengeler ortaya çıkacaktır.

Evet Kürt sorunundan söz ediyoruz. Türkiye günü kurtarmaya dönük yaklaşımda ısrar ederek çok daha riskli bir sürece doğru sürükleniyor. Türkiye’yi böyle bir kaosa terk etmeyi göze alamayan iç ve dış dinamikler rahatsızlıklarını açıkça beyan etmeye başladılar.

Uzun lafın kısası en yeni Türkiye’nin seçim sürecine girerken yeni bir ayrışma doğurması kaçınılmaz gözüküyor. Belki açık bir kavga yaşanmasa da hükümet ile cumhurbaşkanı arasında ciddi bir gerilim yaşanması kaçınılmaz gözüküyor.

Sistem krizinin başka krizleri tetikleme potansiyelini  çok yakında göreceğiz.