Berat Albayrak’ın neden istifa ettiğini biliyor musunuz? Kararsız yığılmasının farkında mısınız peki?

 Berat Albayrak’ın hazine ve maliye bakanlığı koltuğunu boşaltmasından sonra ağzı olan konuşuyor. Olayın kendisi ve ardından meydana gelen gelişmeler hakkında herkesin kendine göre bir -bazılarının birden de fazla- senaryosu var.

Şahsen ben de bu alana katkıda bulunanlar arasındayım.

Ne olup bittiğini bilmiyorum, ancak el yordamıyla elde edebildiğim teyide muhtaç bilgilere sahibim. O bilgileri mantık süzgecinden geçirerek sizlerle paylaşıyorum, bir yandan da gözüm olayın kahramanları sayılan veya ne olup bittiğine tanıklık edebilecek kişilerde…

Sorularım var:

Berat Albayrak neden böyle ani bir girişimde bulundu?

Karara varmadan kimlerle görüştü?

Girişimi hakkında önceden görüştüğü kişi/ler kendisine nasıl tepki verdi?

İstifa edeceğini kaç kişi biliyordu?

Niyetini hayata geçirme adımını attıktan ve İnstagram açıklamasından sonra, açıklama ile istifanın kabulü arasında geçen 27 saatte neler yaşandı?

Piyasaların istifasına nasıl tepki vereceğini tahmin ediyordu; verilen tepkiyi nasıl değerlendiriyor?

Yakınları, görevi dolayısıyla ilişki halinde bulunduğu partililer, bürokratlar, medyadaki çevresi ve iş dünyasından isimlerin istifası sonrasında kendisine karşı tavırlarında bir değişiklik oldu mu?

Tepkileri nasıl değerlendiriyor?

Bundan sonra ne yapmayı düşünüyor?

Medya medya olmaktan çıkarsa

Bir çırpıda sıraladığım sorulara hiç zorlanmadan daha bir çoğunu ekleyebilirim.

Sorulara kim cevap verebilir?

Elbette olayın merkezindeki kişi… Berat Albayrak…

Onu kim konuşturacak?

Tabii ki, gazeteciler…

Peki de, o gazeteciler nerede?

Daha önce de bakanlar görevden alınmıştı. Mesela kritik bir dönemde içişleri bakanlığı koltuğunda oturmakta olan Efkan Ala… Onun o zaman neden görevini bırakmak zorunda kaldığını biliyor muyuz?

Efkan Ala iki gün önce AK Parti genel başkan yardımcısı konumuna getirildi. Neden? Arada ne oldu da gözden düşen bir politik figür yeniden önemli hale gelebildi?

Bu soruların cevabını da bilmiyoruz. Muhtemelen bundan sonra da bilemeyeceğiz.

Merak edilmediği için değil, medya medya olmaktan çıktığı için…

Gazetecilik meraklı insan işidir. Hem kendisi merak edecek hem de kamuoyunun merak ettiği konulara açıklık getirmek için kolları sıvayacak. Yayın yönetmeni, yazı işleri sorumlusu, haber müdürü, muhabirler herkesin merak ettiği konulara açıklık getirmek üzere harekete geçecek/geçirecek, merak edilen konulardaki sorulara cevap bulmak için muhataplar aranacak.

Berat Albayrak bulunacak.

Gidebileceği yerler belli. Gerekirse evinin veya gidebileceği başka evlerin önünde kamp kurulacak. Konuşturulmaya çalışılacak. Konuşursa merak edilen bütün soruları ona yöneltecek. Konuşmak istemiyorsa, bunu kendisinden bizzat duyacak ve okurlara da konuşmak istemediği bilgisi aktarılacak.  

Konuşturabilmek için ısrarcı olunacak.

Yapıldı mı bütün bunlar?

Hayır.

Daha garibi yapıldı: Birkaç gazete ve haber kanalı dışındakiler olayı 27 saat görmezden geldiler. Yabancı ajanslar, gazeteler, televizyonlar haberi verdi, ‘yerli ve milli medya’ suskun kaldı.

Oysa dünyanın bütün demokratik ülkelerinde medya kurumları içinde yer alanlar bunu yapar.

Bizde de eskiden böyle yapılırdı. 

Artık yapılmıyor.

Sorular var ve ağzı olan konuşuyor, ancak esas konuşması gerekenlere mikrofon uzatılmıyor. 

Magazin haberleri dışında…

Ne kadar yazık…

Berat Albayrak’ı görevden alan irade, ekonomi alanındaki eski kabullerini değiştirme çabasına girdiği izlenimi vermeye başladı. Medya bu halde kalmaya devam ederse, başka alanlarda hangi adımlar atılırsa atılsın, ekonominin düze çıkmayacağına dair bahse girebilirim.

Medya üzerinden de Albayrak etkisi kaldırılmadan yani.

Kararsızlar yakında bütün partileri sollayacak

Metropoll araştırma kurumunun son anketinde “Bu pazar seçim olsa hangi partiye oy verirsiniz?” sorusuna alınan cevaplarda ilk kez ‘kararsız’ kategorisi altına girebilecek görüşler açıklayanların oranı yüzde 25’i aşmış görünüyor: Yüzde 25,3…

En fazla oy potansiyeli olan partiye oy vereceklerini açıklayanların oranının yüzde 30’un altına düştüğü (AK Parti yüzde 28.5) hesaba katılırsa, kararsızlar parti kursa veya bir partide toplansa, ülkenin oy oranı ikinci partisi onlar olabilir.

Normal mi bu?

Hayır, hiç de normal değil. Aslında iktidar cephesini oluşturan partiler yanında muhalefet saflarında da hemen her eğilime cevap verebilecek durumda olan partiler var. “Kararsızım” cevabını verenler kolaylıkla birini seçebilirler.

Seçebilirler, fakat seçmiyor ve karar vermek için bekliyorlar.

Muhalefet partilerinin bu durumu görmeleri ve insanların neden kendilerini oy vermeye değer bulmadığını değerlendirmeleri şart.

Değerlendirip oy verilebilir hale gelmeleri de…

Aksi halde, iktidar cephesinden kaçan oylar yeniden o cepheye dönebilir.

Metropoll Türkiye’nin nabzı 2020 anketinin ilgili bölümü: