Zaman gazetesine kayyum atanmasının ardından koparılan gürültü yüzünden asıl konuşulması gerekenleri konuşamadık. Boydak Holding'e yönelik operasyon süreci de farklı gelişmedi. Eski Cumhurbaşkanlarından Abdullah Gül'ün henüz soruşturma sürecindeki zanlılara adeta kefil olan açıklamaları yüzünden, şirket niçin mercek altında dönüp bakmadık bile.

Ne yazı ki, Gülen Cemaati'nin ajitasyonlarına ve parmağını ıslatarak havaya kaldırıp kendisine siyasi güzergâh çizen ikbal pervanesi gazetecilerin "hakkaniyetli çıkışlarına" takılıp kalarak vesayetle mücadelenin üzerine toprak atıyoruz. Devletin zaaflarının tartışılmasını öteliyoruz.
Düşünün yıllardır bu ülkede yayın yapan dev bir medya kuruluşu Zaman. Ne var ki neticede ticari bir işletme olan bu grup, en temel hukuki gereklilikleri bile yerine getirmemiş. Şirketin demirbaşları bile şirkete ait değil! "İşadamı" Boydaklar da iddialara göre Gülen çetesine para akışı işine girmişler.
E o zaman matruşka gibi şirket içinde şirketlerle Türk Ticaret Kanunu'nun başını döndüren bu kuruluşa yönelik hukuki müdahalenin siyasi tavırlar açıklanarak izah edilmesinin anlamı ne?
Gülen çetesi mensuplarının yurtdışındaki "gerekçeler hukuki değil siyasi" manipülasyonlarına katkı sağlamak için mi?
Yoksa küçücük bir bakkal dükkânı tabelasını azıcık büyük olsa başına tüm maliyesiyle çökeceğinden şüphe etmediğimiz devletin Gülen çetesi hakkındaki aymazlıklarını örtmek için mi?
Haksız mıyım? Konuşulan yargısal süreçleri, Türkiye'de her vatandaşı, kurumu ve kuruluşu bağlayan yasalara açıkça uyulmadığına dair delilleri paylaşarak anlatmak yetmiyor mu?
Terör sorunundan yeni anayasa mevzuuna kadar hemen hemen her alandaki tartışmalarda şahit olduğumuz bu kolaycılıktan bir an önce kurtulmamız gerekiyor.
Biliyorum, ağır travma geçirmiş bireyler ve toplumlar komplo teorilerine yatkın oluyor. Hamasi çıkışların alıcısı da çok.
Ne var ki yalnızca ve yalnızca kuru, yalın, tartışmasız gerçeklerle de pekala yürütülebilecek demokrasi mücadelesinin yapısal zaferler kazanması ve kurumsallaşması için kimi zaman ağırbaşlı olmak gerekiyor. 
"Ne derler" ya da "ne diyorlar" diye devlet yönetilemez.