Cumhuriyet’in ilk yıllarında “muhalefet ihtiyacı” Mustafa Kemal’in programını kendisinin yazdığı partileri, güvendiği arkadaşlarına kurdurmasıyla gideriliyordu.

Mustafa Kemal’in ardından da tablo değişmedi. CHP’nin tek parti dönemindeki ilk seçim de; muhalefete propaganda yasağı getirilmesi yetmiyormuş gibi, açık oy gizli sayım “ilkesine” göre yapıldı.

Yine olmamıştı. Bunca baskıya rağmen halk sandıktan “ötekileri” çıkarttı. CHP, akademi, basın ve öğrenci muhalefetinin ittifakı sonuç vermeyince “cuntaları” devreye girdi. Seçilmiş başbakanı, bakanları tutuklayıp idam ettiler. Halktaki huzursuzluğu ise, bugünkü youtube’un, twitter’ın muadili “iletişim araçları” yoluyla gidermeye çalıştılar.

İşte aşağıdaki bildiri, o günlerin arşivindendir. Sandıkla gönderemedikleri halkın sevgilisi başarılı bir başbakanı, Menderes’i ve bakanlarını asmadan önce itibarsızlaştırmak için yegane delillerinden biri…

Doğru, askerî vesayet ve “sivil” ilişkileri çetin cevizdi. Zira memleketin tapusunun da bizlerin velayetinin de kendilerinde olduğuna inanmışlardı. Devirdikçe de devirdiler. Ama bu halk da hiç yılmadı, hemen toparlandı ve inadına temsilcilerini iktidara taşıdı.

Onlar 12 Mart’ı yaptı; halksa sandıkta adres gösterilenlere değil istediğine oy verdi.

Ardından 12 Eylül’e soyundular. Halk yine “makbulleri” değil, sivil temsilcilerini iktidara taşıdı.

28 Şubat darbelerinin ardından iktidara getirdiklerini ise ancak bir iki yıl orada tutabildiler. Halk yine sözlerini dinlemeyip “zencileri” ihya etti. 12 yıldır da icraatlarını sandıkta tolere edebileceği özgür iradesinin sivil temsilcilerine sahip çıkıyor işte.

Ne var ki, bazılarımız için Çetin Altan’ın “tekerrür eden tarih değil insanların aptallığıdır” tespiti hâlâ geçerli.

Bakın bugün de başka bir bürokratik vesayet odağı, 80 yıldır müzmin sandık mağdurlarının lehine tek bir kez sonuç vermeyen toplum mühendisliği projelerinin yeni bir versiyonundan medet umuyor.

27 Mayıs cuntasının uçaklarla dağıttığı bildirilerin modern versiyonları olan 'neyidüğü belirsiz' gizli kayıtlarını şimdi de youtube’dan, sosyal medyadan üzerimize boca ediyor.

Sahi, merak ediyoruz, delil diye önümüze koyduğunuz elişi çalışmalarınıza madem bu kadar güveniyorsanız niçin yargıda değil sosyal medyada sergiliyorsunuz? Bakın 27 Mayıs cuntası bile sahte delillerine sizden daha çok güvenip mahkeme salonlarına taşıyordu. Hiç olmazsa onlar kadar “meşruiyet” derdiniz olaydı iyiydi; sizin için tabii. Hayır, bu halk sandıktaki iradesine, namusuna kastedenleri yıllar geçse bile asla affetmiyor da, onun için söylüyorum.