Ne Gezi korkusuymuş arkadaş! Üzerinden sekiz yıl geçti, hala akıllarından çıkaramadılar.

O yüzden de Boğaziçi’ne baktıklarında Gezi’yi görüyorlar.

AK Partili Cumhurbaşkanı Erdoğan Boğaziçi öğrencilerinin “kayyım-rektör” tepkisini yıllardır yaşadığı Gezi kabusuna benzetiyor besbelli:

“Artık bu ülke Taksim’deki bir Gezi olayını yaşamayacak ve yaşatmayacaktır.”

Haklı da; çünkü Gezi Erdoğan’ın dönemin başbakanı olarak karizmasının en derin çizik aldığı olaydır.

Küçük ortağı Bahçeli de AKP’yle ittifak yaptıktan sonra Erdoğan’ın fobilerini de edinmiş anlaşılan:

“Boğaziçi’nden bir Gezi veya 6-8 Ekim olayları ya da 15 Temmuz’un bir türevi çıkamayacaktır.”

Sadece Gezi değil, her baktıkları yerde bir de “terörist” görüyorlar.

Erdoğan, “terörist” yelpazesini bir tık daha genişletip Boğaziçili gençlere soruyor:

“Siz öğrenci misiniz, talebe misiniz, yoksa siz rektörün odasını basmaya kalkışan, orayı işgale kalkışan terörist misiniz?”

Öğrenciler AKP’li Cumhurbaşkanı Erdoğan’a hazırladıkları video kliplerle sosyal medya üzerinden yanıt veriyorlar, o gece rektörlüğü basmak bir yana binanın önünde rektöre çağrı yaptıklarını kanıtlıyorlar.

Yani öğrenciler çektikleri görüntülerle Erdoğan’ı yalanlıyorlar.

Zaten o gece gözaltına alınan öğrencilerin tümü çıkarıldıkları mahkeme tarafından serbest bırakılıyor.

Yani mahkeme de Erdoğan’ı yalanlıyor.

İçişleri Bakanı da Erdoğan’a veri yetiştirme çabasında:

“Gözaltına alınan 108 kişiden 79’unun DHKP/C, TKP-ML dahil olmak üzere terör örgütü üyesi.”

Sadece mahkemeler değil, hatta kendi yardımcısı bile Bakan Soylu’yu yalanlıyor.

İçişleri Bakan Yardımcısı İsmail Çataklı, Boğaziçi Üniversitesi'ne ilişkin verileri açıklıyor:

“38 ilimizde 528 kişi yakalanmış, gözaltına alınmıştır. İkisi tutuklandı, 108’i adli kontrolle toplam 498 kişi serbest bırakıldı.”

N’oldu Bakan Soylu’nun sözünü ettiği 79 “terörist”, buhar oldu herhalde.

Küçük ortak Bahçeli de “terörist” kervanına katılan iktidar sözcülerinden.

“Boğaziçi Üniversitesi’ndeki olaylara destek vermek geldiğimiz bu aşamada teröre destek vermektir.”

Kimmiş bu destekçiler? Bahçeli o “zarif” diliyle sıralıyor:

“Aydınım diye geçinen zavallılar…”

“Sivil toplum kuruluşu hüviyeti taşıyan fırsatçılar…”

“Demokrasi ve hukuk sınırları içinde siyaset yaptığını zanneden gafiller…”

Boğaziçi öğrencilerine de büyük bir “şefkatle” yaklaşıyor Bahçeli:

“Türkiye’nin böyle evlatları yoktur. Çocuk veya öğrenci dedikleri vandaldır, barbardır, gözlerini kan ve nefret bürümüştür.”

Çok da “uzlaşmacı” bir çözüm önerisi var Bahçeli’nin:

“Sırtlarını ajanlara, zalimlere ve karanlık çevrelere dayamış olanlar evlat değil başı ezilmesi gereken zehirli yılanlardır.”

Cumhurbaşkanından bakanına, küçük ortağına kadar iktidar sözcülerinin Boğaziçi öğrencilerini şeytanlaştırma, terörize etme çabası polis copu, biber gazı, plastik mermi olarak meydanlara, sokaklara yansıyor.

Saray’ın kendi lehine bir konsolidasyon sağlamak için Boğaziçi üzerinden toplumu kutuplaştırma çabası polis şiddeti, hatta vahşeti olarak bütün dünyaya yayılıyor.

En değerli öğrencilerine, gençlerine acımasız bir zulüm uygulayan devlet olarak Türkiye tüm dünyada teşhir oluyor.

İçişleri Bakan Yardımcısı Çataklı, Boğaziçi olaylarıyla ilgili olarak “Hiç kimseye devletimizin gücünü sınamayı tavsiye etmiyoruz” diyor.

Oysa ortaya çıkan gerçek şu ki; devlet gücünü üniversite öğrencilerinin, gençlerin, demokrasi isteyenlerin üzerinde sınıyor.

Sadece Boğaziçi öğrencilerinin eylemlerine karşı iktidarın Cumhurbaşkanıyla, Bakanlarıyla, ortaklarıyla, kolluk kuvvetleriyle aldığı tutum aslında kaybetme sürecine girdiklerinin, tabanlarının çözüldüğünün kanıtıdır.

Bazı muhalif çevreler Boğaziçi olayını; iktidarın Türkiye’nin gündemini değiştirme, ekonomik krizi, yokluğu, yoksulluğu, işsizliği unutturma, gündem değiştirme girişimi olarak değerlendiriyorlar.

Bence tam da gündemleri bu.

Evet, bir yandan Türkiye’yi soktukları çıkmaz sokağı, ekonomik çöküntüyü unutturmak istiyorlar.

Ama diğer yandan da Türkiye’de kendilerine biat etmeyen bütün kişileri ve kurumları ele geçirmek, işgal etmek istiyorlar.

Boğaziçi’nde yaşananlar da iktidarın yaşadığı varoluş sorunundan doğan bir kompleksin sonucudur.

Elbette iktidar Boğaziçi olayını erimekte olan tabanını konsolide etmeye dönük bir “Allahın lütfu” fırsatı olarak da görüyor.

Ama bu kez yarattıkları provokasyonlar tutmuyor, çünkü inandırıcılıklarını iyiden iyiye yitirdiler.

Gezi olaylarındaki “Kabataş yalanı”nın, “ayakkabılarıyla camiye girdiler, camide içki içtiler” uydurmasına üniversitedeki bir sergide yer alan Kabe enstalasyonu üzerinden “dini değerlere saygısızlık ettiler” zırvası da toplumda prim yapmadı.

Gelen anket sonuçları da Cumhur İttifakı’nın artık “kaybedenler kulübü”nün kıdemli bir üyesi olduğunu gösteriyor.

Metropol Araştırma’nın yaptığı son çalışmaya göre “Millet İttifakı’na daha yakınım” diyenlerin oranı yüzde 42,4. “Cumhur İttifakı’na daha yakınım” diyenlerin oranı ise yüzde 36,9’da kalıyor.

İşin ilginci 2018 seçimlerindeki oy dağılımına göre bakıldığında AKP seçmenin yüzde 17,3’ü, MHP seçmenin yüzde 32,9’u Millet İttifakı’nı tercih ediyor.

Metropol’ün araştırmasında “Üniversite rektörleri nasıl seçilmelidir” sorusu da yer almış.

Ankete katılanların yüzde 73’ü “Üniversite öğretim elamanları rektörlerini kendileri seçmelidir” karşılığını vermiş. “Rektörleri cumhurbaşkanı tayin etmelidir” diyenlerin oranı ise yüzde 17,9’da kalmış.

İşin ilginci AKP seçmenlerinden yüzde 55,1, MHP seçmenlerinin yüzde 65,1’i de üniversite rektörlerinin seçimle işbaşına gelmesinden yana.

Kendi tabanlarının bile gerisine düşmüş bir AKP-MHP iktidarı yönetiyor ülkeyi.

Yani ankete göre halkımızın büyük çoğunluğu “Boğaziçi teröristleri” gibi düşünüyormuş meğer.

Böyle bir ortamda belki de en büyük talihsizlik, öğrencilerin “kayyım” dediği Boğaziçi’nin atama rektörüne “Bir büyüklük yap” diyerek istifasını isteyen bir muhalefet liderinin olması.

Aslında bu iktidara muhalefet kaybettirmiyor; ülkeyi kötü yönettikleri için, halkı çok derin bir ekonomik krizle karşı karşıya bıraktıkları için kaybediyorlar; gideceklerini anladılar, iktidarda kalmak için her şeyi göze aldıkları çok açık.

İktidarlarını sürdürebilmek için hedefleri belli; her yer Gezi, her yer ‘terörist’!