Maalesef bazı kesimlerde siyasi rekabet ile siyaset üstü değerler birbirinin içine geçirildiğinden ciddi bir savrulma yaşanıyor. Bu savrulmayı yaşayanlardan biri HDP değil. Çözüm Süreci’nde önlerine gelen tarihi rolü oynayamadılar, oynamadılar. Şiddeti kategorik olarak reddetmeyen, emperyallerin maşası olmuş bir terör örgütünü mahkum etmeyen bir yapının siyasi parti olarak kabul edilmesi düşünülemez. Dolayısyla, HDP siyaset zemininde gözükse de kendi kendini diskalifiye etmiştir, tasnif dışıdır.

***

Sorun CHP, İP ve Saadet gibi partilerde… Cumhurbaşkanı Erdoğan ve AK Parti ile mücadele etmek ile ülkeye karşı mücadele etmeyi birbirine karıştırmış vaziyetteler. Erdoğan’ı hal etmenin takıntı haline gelmesi ile “düşmanımın düşmanı kim olursa olsun dostumdur” mantığı el ele vermiş vaziyette.

***

Geçenlerde Fırat Kalkanı bölgesinde bir şehit verdik. Sayın Kılıçdaroğlu bu sefer terör örgütünün adını da vererek, yani YPG/PKK diyerek şehidimize rahmet diledi. Şimdi bu insani tavrı bile CHP için büyük bir gelişme olarak görüyor, “CHP sorgulama mı yaptı, tavır mı değiştiriyor?” diye seviniyorsak, burada bir sorun yok mu?

Sorun bununla da bitmiyor ki! Daha bir hafta önce CHP’li bir vekil Mardin’de “Biz kardeşsek sınırımızda başkası olacağına PYD olsun, bizce hiçbir sakıncası yok” diyordu.

***

CHP, HDP ile işbirliğinden ötürü sadece dağa diyetini ödemekle yükümlü değil; bu işbirliğinin siyasi hesabını/özeleştirisini de millete vermek zorunda. “Resmi bir ittifak yapmadık”, “HDP meşru bir parti değil mi?” gibi savlar geçerli değil. Meşruiyet sadece kitabi bir durum değil, ahlaki bir meseledir.

***

“Kızgın demiri soğutmak” metaforu sadece üslubun yumuşaması olarak algılanmamalı. Temel demokratik ilkeleri, değerlerimizi, yurtseverlik gibi erdemlerimizi siyasi rekabet adına kurban edemeyiz. Bu anomaliler derhal düzeltilmelidir. Siyaseti zehirleyen, milleti bölen, geren tutumlar siyasi mücadelenin içinde yer alamaz.

Kızgın demir asıl böyle soğur. Yoksa millet öyle bir dondurur ki bin yıl çözülemeyiz.