Kim derdi ki gün gelecek, Türkiye’nin en öngörülebilir partisi, siyasi kurumu, aktörü, lideri kategorilerinin hepsinde CHP başı çekecek.

Hatta, başa güreştiğini söylemek hafif bile, öngörülebilirlikte eline su döken çıkmaz; tek kaldı.

Seçim sonrasındaki ilk radyo programında laf CHP’ye gelince ne dediysem aynen çıkıyor.

Şöyle şeylerdi...

Kılıçdaroğlu delege üzerinde tartışmasız hakimiyete sahip.  Kendisi kenara çekilip buyur etmedikçe Muharrem İnce kurultayda zorlayarak CHP’yi elinden alamaz, bu bir.

İnce rahat durmayıp illa başa geçmeyi deneyecekse, Kılıçdaroğlu’na rağmen kurultay toplamakla olmaz. Başarının yolu, ‘onursal genel başkanlık’ gibi bir formül teklif ederek önce Kılıçdaroğlu’nu ikna etmekten geçer, bu iki.

Bu iş olsa olsa Kılıçdaroğlu’nun rızası ve onayı alınarak mümkün olur, yoksa bırakmaz, etti üç.

Anlaşamazlarsa bildik pandomim kopar, CHP klasiği hizip kavgaları hortlar, kılıçlar bir kez daha çekildiği gibi kınına geri konur, toz kaldırıldığıyla kalır, bu da etsin size dört.

Yanıldım mı peki, şu ana dek hayır.

Aynı sırayla adım adım ilerliyor mu süreç, ilerliyor.

Kılıçlar şakırdatılmaya başladı mı, başladı.

***

‘Onursal genel başkanlık’ ayrıntısına kadar tuttuysa tahminlerim, bana malum olduğundan, içime doğduğundan filan değil.

Tam isabet ettirmem, ne kehanet ve sezgi gücüme bağlanabilir. Ne de geleceği önceden kestirme yeteneğinde, altıncı his kuvveti gibi psişik kabiliyetlerde beni iddialı yapar...

Ama CHP’nin en büyük sorununu, yönetim değişikliği ihtiyacından da önce değiştirilemeyen bu yap-boz tahtası anlayışının öngörülebilirliği yapar, orası kesin.

Hiç mi sekmez, sekmiyor arkadaş.

Ortada bir türlü paylaşılamayan nasıl muazzam bir iktidar alanı varsa... Dön dolaş, adına genel başkanlık yarışı denilen parti içi iktidar mücadelesinde son buluyor CHP’deki her umut kıpırdanışı.

Neyin telaşıdır, bir soluklanaydılar demeye kalmıyor...

Fırsat yokmuş. Zaman aleyhte çalışıyor, yerel seçimler yaklaşıyormuş. Kale dedikleri garantili yerlerde partinin belediye başkan adayları belirlenecekmiş. Mesele, 50 civarında kilit yerdeki isimleri kimin belirleyeceği, hangi ekibin adamlarının seçtirileceğiymiş. Sonraki dönem partide kimin sözünün geçeceği, hangi kadronun borusunun öteceği buna bağlıymış. İhmale ve beklemeye gelmezmiş vesair...

Türkiye’yi değil partiyi yönetmeye talipsen, hesabını parti içi iktidarı ele geçirmek üzerinden yapıyorsan, çıtayı koyduğun çizgi buysa... Anlaşılabilir bir telaş.

Fırsat bu fırsat, erkene merkene alınır bir de, neme lazım, sonra evdeki bulgurdan da olmak var... Seçime yetiştirdin kurultayı yetiştirdin, yetiştiremedin çelmeyi yersin sıradaki ayak oyunlarında.

Sürekli ikmale, sınıf tekrarına kalma istikrarı gibi bir şey...

CHP’yi, istikrar ve öngörülebilirliğin yaramadığı tek parti yapan da bu düzensizlik düzeni, bu belirsizlik belirliliği değilse ne!