Bu hafta sonu gelirken Meclis’ten anayasa teklifinin kabulüyle MHP de hayatının final aşamasına girmiş olacak.

Alpaslan Türkeş, MHP’yi kurarken nasyonalist-sosyalist teriminin Türkçesiyle, milliyetçi-toplumcu olarak kurdu.

MHP Soğuk Savaş döneminin anti-komünist stratejileri içinde yerini aldı ve görevinin gereklerini yaptı.

Bugün Soğuk Savaş yok, başka savaşlar var. Bu savaşlar içinde Kürt meselesi MHP’nin son can suyu oldu.

Ama artık MHP’nin varlık nedeni olan hemen her şey Ak Parti’nin hakimiyetine geçmiştir.

Bu süreçte MHP iki muhtemel finalden birini tercih etti. Ak Parti ile umutsuz bir mücadele yapmak yerine Ak Parti’ye teslim olmaya karar verdi. Şimdi bunu uyguluyor.

İlk iktidar dönemlerinde “sola” doğru genişleyen Ak Parti, son dört yılın ağır çatışmaları içinde “sağa” doğru genişlemeyi tercih edince MHP’nin bütün alanları kapatılmış oldu.

Ak Parti eğer MHP’nin ömrünü kendi yedeğinde biraz daha uzatmak isterse seçim barajını yüzde 7’ye çekmeyi de düşünecektir.

Ancak bu ihtimalin karşılığı HDP’nin Meclis’e daha kuvvetli olarak gelmesidir.

Bu nedenle de Ak Parti açısından seçim barajını yüzde 7’ye düşürmek kolay bir karar değildir.

Bir diğer ihtimal de Bahçeli’nin seçeceği MHP’lilerin Ak Parti listelerinde milletvekili adayı gösterilmeleridir.

Bunlar seçildikten sonra tekrar MHP’ye döner, grup kurar ve iktidarın küçük ortağı pozisyonunda MHP’nin ömrü biraz daha uzayabilir.

Bu şekilde girilecek bir seçimde MHP seçmeninin ne kadarının Ak Parti’ye oy vereceğini söylemek kolay değil. Ama milletvekili sayısının 600’e çıkması ve Ak Parti’nin oy oranının yükselmesinin milletvekili sayısının daha yukarı çıkmasını sağlaması büyük ihtimaldir.

Her durumda MHP için bir çıkış kalmamıştır. Devlet Bahçeli, en büyük siyasi hamlesinde Ak Parti’ye bu desteği verirken bunları hesaba katmamış olabilir mi?

“Olamaz” diyenlere, “Bunu devlet için, devletin yeni yapılanması için yaptı” diyenlere kulak versek iyi olur.