Tüm zamanların virüsü olarak tarihe geçen insanların ezberini bozan, insanlığa cezasız ev hapsi çektiren, kabuslar yaşatan, insanı insandan uzaklaştıran bir taraftan da  insanları çözüm bulması konusunda  yakınlaştıran, ortak çare arattıran ve dünyanın  tek gündemi olan ; adına da KORONOVİRÜS salgını denilen virüs, bizim de ülkemizin tek gündemi olurken; ülkede tüm toplu etkinliklere ara verilirken okullar da  16 Mart 2020 Tarihinden itibaren, üç haftalık bir tatile girdi.

Üç haftalık tatilde Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) eğitimin uzaktan, evden internet ve TV kanallarından öğrencilerin sınıflarına göre verileceğini açıklarken, detaylarını ilerleyen günlerde açıklayacağını belirtti.

Ben de birden  on dört yıl önce  okuduğum ve etkilendiğim, Ivan ILLICH’ın “Okulsuz Toplum” adlı kitabını hatırladım.

Onun için de  ‘Koronavirüs ile okulsuz topluma doğru’ diye başlık attım.

Akp’nin on sekiz yıllık iktidarında en başarısız olduğu alanlarından biri de Eğitim politkaları değil mi?

On sekiz yılda Akp hükümetlerinde tam 7 MEB değişti ve her bakan ayrı bir müfredat hazırlayarak,  harika bir eğitime geçiyoruz  diyerek geldiler..Ama yeryüzü ile rekabet edecek bir nesili yetiştiremeyince, din soslu bir eğitime geçtiler.  Dindar ve kindar bir nesil yetiştireceğiz diyerek eğitimde sınıfta kaldılar

OECD’i raporları da Akp’nin eğitim politikasındaki başarısızlığını  teyit ediyor,OECD’nin  “Tek bakışta eğitim adlı yıllık raporunda “  Türkiye 38 OECD ülkesi arasında 35.sırada olduğunu gösteriyor.

Ama ben gene de birazda yeniden okuduğum Ilıch’ın kitabının etkisiyle ‘acaba koronavirüs ile evden yapılacak bir eğitim yeryüzü ile rekabet edecek bir sıçramaya vesile olabilir mi, diye umutlandım.

Okulsuz toplum’un yazar Ivan Illıch şöyle diyor:”Değerlerin kurumsallaşmasına karşı duran yapıtında, varolan eğitim sistemlerinin açmazlarını gösterip;eğitim ve öğrenimin okul dışına çekilmesi ve toplumun okuldan arındırılması gerktiğine değiniyor.”

Verimsiz,tekdüze eğitim izlenceleri yerine;bireyler arası yakınlığı,tüketici olmak yerine doğaya karşı sorumlu olmayı geçirip;”Bilgi” nin tekelleşip metalaşmasına karşı çıkarken,istenilebilir bir geleceğin evrensel ve insancıl eğitim biçimleriyle gerçekleşeceği üzerinde duruyor.”

Küreselleşen dünya ile her şey yeniden tartışılırken eğitim ve kurumlarının eskisi gibi kalması mümkün mü?

Üretim biçiminin  değiştiği, bilginin üretimin içindeki payının yüzde seksene dayandığı ve yaşamın teknolojisinin dijitalleştiği, robotlaştığı bir bilgi ekonomisinin hız kazandığı bir dünyada; sanayi toplumunun kurumu olarak kalan  okul ve bu okullarda verilen köhne eğitim  tartışılmaz mı?

 Prof.Dr.Eser Karakaş’ın  16 Mart 2020 Tarihli Artı Gerçek sitesinde “Koronavirüs,Liseler,uzaktan Öğretim” başlıklı yazısı da aynı minvaldeydi. Makalesi okulsuz eğitimin tartışılmasının fitilini ateşlese ne iyi olur.

Eser Hoca Türkiye’de Anadolu Üniversitesinin verdiği okulsuz eğitime dikkat çekiyor,okula gitmeden alınan açık öğretim modelini örnek değerlendiriyor..

Eser hoca Türkçe  (Anadil),Türkçe Edebiyat, Matematik ve  İngilizcenin yüz yüze verilmesi gerektiğini şart görüyor,diğer derslerin uzaktan eğitimle verilebileceğini söylüyor.

Eser hoca bu iki dersten bahsetmiyor ama ben fizik ve Kimya’nın da  yüz yüze verilmesi gerektiğini düşünüyorum,iki ders de deneye dayalı dersler çünkü.

Eğitimin amacı devlete iyi vatandaş yetiştirmek için öğrencilere format atma argümanı olmamalı.

Eğitim çoğulculuk kavramı üzerinden temel hak ve özgürlükleri kapsayan insana beceri kazandıran ve yeryüzü ile rekabet eden üretken bireylerin yetiştirilmesine ağırlık vermeli.

Eğitimi okulla başlayıp okulla biten bir süreç olmaktan çıkartıp, doğumdan ölüme uzanan  bir zihniyete çevirmeliyiz.

Bu yazıyı okuyanlardan  şöyle bir eleştiri geleceğini tahmin eidyorum;85 bin caminin binlerce kuran kursunun olduğu bir ülkede, okulsuz eğitimi savunmak eğitimi dincilere ve tarikatçılara teslim etmektir diyebilirler.

Uzaktan yani okulsuz eğitimi  tartışalım ve tartışmamızın çıtasını da Küreselleşme boyutunda   ele alalım, göreceksiniz farklı bir yerde olacağız.

 AB içinde yer alıp  çağdaş bir eğitime  geçemiyoruz .. Siyasete yön veren Camiciler ve Kışlacılar din,ırk ve mezhep üzerinden hamaset yapıp,okulları kurşun asker deposu olarak kullanıyorlar.

 Ülke olarak  ÇİP’ bile üretemiyoruz, bu da her şeyi özetlemiyor mu?

Üretemememizin en önemli sebeplerinden biri eğitim sistemimizin niteliği değil mi?

Geçici de olsa okulsuz eğitime geçme zorunluluğu eğitim sistemimizi yeniden tartışma olanağı verecek.

Bizleri tehdit eden, öldüren ve ölümle korkutan Koronavirüs salgını uzaktan eğitime geçiş için, hayatın garip ve küçük bir tesellisi mi acaba?