Sevgili dostlarım.

Yaklaşık iki buçuk yıldır gazetemizde aralıksız yazı yazıyorum. Ve bahsi geçen bu zaman dilimi hiçbirimiz için pek kolay geçmedi.

Gergin seçimler, korkunç katliamlar, eli kalem tutan herkesin üzerinde baskılar, davalar, tehditler vesaire…

Fakat sizleri temin ederim ki bana sunulan her mecrada, vicdanımdan süzülen her sözcüğü sizlerle paylaştım.

Hiçbir çekince “ah” sesini duymama, buna isyan etmeme, sorumlularıyla kavga etmeme mani olmadı. Zulüm nereden gelirse gelsin ona itiraz etmek, elimden geldiğince karşısında olmak için direndim.

Şimdilerde biraz yorgun hissediyorum kendimi.

Azıcık molaya ihtiyacım var.

Bu köşeyi sürekli takip edenler samimiyetle her durumu okurlarla paylaştığımı bilecektir. Yani diyorum ki mola talebimin arkasında beyanımdan başka gerekçe uyduran olursa inanmayınız.

Çocuklarıma biraz vakit ayıracağım. Ayrıca bir süredir üzerinde çalıştığım yeni projeme konsantre olacağım.

Ha derseniz ki “iyi de arkadaş tam da şimdilerde yazmalısın, mola senin ne haddine”, siz de haklısınız.

Niyetim Ocak ayında tekrar yazmaya geri dönmek. Biraz da kendimi özletmiş olursam ne ala.

Hadi ben kaçtım, hepinizden çok memnunum…

[email protected]

Twitter:@haykobagdat