Havuz medyası ve onun tetikçilerinin  gündeme almak istemedikleri veya  görüp te çarpıttıkları üç konunun üzerinde durmak istedik.

İvedi ve doğal olarak ilk sırayı her zaman olduğu gibi,ülkenin Güneydoğusunda süren iç savaşın tek taraflı verilmesi,gerçek özgürlüğün sahipleri olan Kürtlerin  yok sayılması; özgür basına uygulanan sansür ve gazetecilere getirilen hapis cezaları ile;iki aya yakındır AKP’nin Kürtlere savaş ilanından sonra,Erdoğan’a halkın destek vermemesi sonucu;bir halkın direnişini ve halktan destek görmeyen sıradan bir terör olayı gibi gösterip ama bir taraftan da, on bin ordu ile  sokağa çıkma yasağı ilan ettikleri il ve ilçelerde sokak sokak, ev ev  operasyon yaparak, halkı temizleyeceklerini söyleyen faşist bir iktidarla karşı karşıyayız.

Başbakan Davutoğlu bu operasyonlarda sivil halktan kimse ölmemiş diyor,halktan ölen ölü sayısı 55 ile ifade ediliyor,ölen cenazelerin defnedilmesi yasaklanıyor , bir akıl tutulması yaşatıyor Erdoğan ve Başbakan bizlere toplum olarak.

İnsan bu kadar mı devasal bir asırlık sorun olan Kürt sorununu teröre indirecek kadar yok saymaya kalkar! Sormazlar mı adama, on yıldır Oslo’dan beri görüşmeleri ve en son Dolmabahçe bildirisi ile öz yönetime uzanan 10 maddelik   anlaşmayı kimle yaptınız? Bu bir terör sorunuysa, siz Kandil’de İmrallı’da PKK ve Öcalan ile ne görüşüyordunuz? Bu soruların cevabı AKP’de yok.

Terör örgütü diye küçümsediğiniz Kürt Hareketi 32 yıldır bu orduyla savaşıyor ve içinden çıktığı Kürt halkından destek almasa nasıl direnecek, on bin sayı ile ifade edilen  en ağır silahlarla donatılmış ordu, özel hareket ve keskin nişancılarla  iki aya yakındır  yüz yüze savaşıyor PKK, hem de ilçelerin  merkezinde!.

Güneydoğu’da süren savaşta,savaşın ahlakı uygulanmıyor insanlara cenazelerini vermiyorlar,tarihte görülmemiş bir insanlık suçu işleniyor,savunmasız insanlar öldürülüyor hem de çocuklar ve kadınlar.

Sokağa çıkma yasağı ilan edilen ve iç savaşın sürdüğü bu ilçelerde defnedilmesi beklenen 50 cenaze  morglarda bekletirken,10 kişinin cenazesi sokakta çürümeye yüz tutmuş morga kaldırılamıyor,böylesi bir vahşet karşısında, aklı yetenin aklını yitireceği bir kanlı savaş yaşanıyor bölgede.

Erdoğan ve Davutoğlu  HDP’lilere bu hendeklerde sizin çocuklarınız niye yok diye çağrıda bulunuyorlar?

Peki, bizde vatandaş olarak Erdoğan’a ve Davutoğlu’na soralım;Hendek savaşı veren on bin ordunun,özel harekatçıların ve keskin nişancıların  içinde  sizin çocuklarınız var mı? Yok.Niye yok peki,hani vatan ve şehitlik her şeyin önünde idi,herkese nasip olmaz dı?

İşçiler ölüyor sendikacılar Erdoğan’ı alkışlamaya devam ediyor.

Havuz medyası yazmıyor, görmüyor,konuşturmuyor da, ya sözde işçilerin temsilcisi olan iki tane işçi konfederasyonunun işçi ölümlerini görmemesine ne demeli?

TÜRK-İş ve Hak-iş’li sendikacılar işçi ölümlerini tribünde maç seyreder gibi seyrediyorlar ama Erdoğan’ı ve Davutoğlu’na çok iyi yoldasınız dercesine  genel kurullarına onur konuğu olarak çağırıp, avuçları  şişene kadar ayakta alkışlıyorlar.

 2015 yılının iş kazası adı altında ölen işçi sayısı açıklandı tam 1730 işçi ölmüş. AKP’nin 14 yıllık iktidarında toplam ölen işçi sayısı 18 bin 570. Ama  TÜRK-İŞ ve HAK-İŞ ‘li sendikacıların işçi ölümleri üzerine üretimden gelen güçlerini kullanması şöyle dursun, işçi cinayetlerini basın yoluyla kınama zahmetinde bile bulunmuyorlar.

Türkiye’de her gün 4 işçi, iş cinayetinden iş kazası adında hayatını kaybederken,6 işçi de iş göremez duruma düşerek sakat kalıyor.

Türkiye’de bir yılda iş kazalarında ölen işçi sayısı AB’nin üyesi olan  25 ülkesinde iş kazalarında ölen işçi sayısının tam yedi katı. AB üyesi ülkelerde yılda ölen işçi sayısı ortalama 68 ,yalnızca altmış sekiz, ne kadar komik değil mi, insanın inanası gelmiyor.

Geçen bir iş güvenlik uzmanın yazısında okudum çok dikkat çekiciydi: “Türkiye’de iş cinayetlerinin artışına bakın ,Suriye iç savaşından sonra Mülteci akınından sonra belirgin bir yükseliş  var” diyordu.

Askeri darbe yapan Generaller  törenle defnediliyorlar tek tek.

Bizi yargılayamazlar bizim yargılanmamız ordunun yargılanması demektir.12 Eylül darbesinin başı Kenan Evren böyle demişti. Hasta yatağından göstermelik bir ifadeyle mahkemeye bile çıkmadan, telekonferans yoluyla ifade verdi ve 98 yaşında öldü.Ağzında süt kokan çocukları asmıştı Evren,gelen tepkiler için: ”asmayıp ta  besleyecek miydik”  demişti.

12 Mart döneminin Genelkurmay Başkanı Memduh Tağmaç sağ-sol terör konusunda ne diyorsunuz diye soran gazetecilere: ” merak etmeyin her şey bizim kontrolümüzde ve iti ite kırdırıyoruz” demişti ama o da devlet töreniyle  defnedildi.

Askeri darbelerle ülkenin geleceğini karanlığa gömen darbeci generallerin ceza almaları şöyle dursun, ifade bile vermeden törenle uğurlanıyorlar.

Orgeneral Sabri Yirmibeşoğlu ’da 4 Ocak 2016 Tarihinde 88 yaşında İstanbul’da öldü.

Kimdi Sabri Yirmibeşoğlu?

Eski Özel Harp Dairesi Başkanı,Milli Güvenlik Kurulu eski genel sekreteri,12 Eylül Askeri darbesinde görev almış generallerdendi ama kamuoyu onu 1955 yılın da İstanbul’da Gayri Müslimlere  karşı yapılan saldırı ile  3 kişinin ölümü ve 500 iş yerinin basılması ve mallarının yağmalanması olarak  bilinen  6-7 eylül olaylarıyla hatırlar Orgeneral Sabri Yirmibeşoğlu’nu.

Yirmibeşoğlu:”6-7 Eylül olayları bir özel harp işiydi ve muhteşem bir örgütlenme idi ve amacına da ulaştı.” Açıklaması Tempo dergisine Tarih 9.6 1991.

6-7 Eylül olayları görüldüğü gibi altmış darbesinin yol haritasını gösterirken aynı zamanda 6-7 Eylül olayları devlet terörünün de bir belgesidir.

Türkiye demokratik bir ülke olmadan ne yoksulluk yenilir ne de adil bir gelir dağılımı olur;ne Kürt sorunu çözülür ne hendek savaşları biter, ne de her yıl bin 500 işçi iş cinayetinden kurtulur.. Ne de siyasilerin sorunları güvenlik mantığıyla baktığı sürece de, darbecilerden  bu ülkede hesap sorulur.

Ortadoğu’nun savaş  manzaraları ülkenin güneydoğu bölgesinde kalmaz, kısa bir süre sonra batısında da kendini gösterirse şaşırmayalım.

Hukuk,siyaset,diyaloğ ve barış, huzurun, çözüm yollarının ortak  kavram ve argümanlarıdır; bunlar devre dışı ise karşımıza savaştan başka ne çıkar.