Yasin Börü, çocuk sayılabilecek bir yaşta daha 16’sında başı taşla ezilerek hunharca öldürüldü. Ortaya çıkan otopsi raporu kendisi gibi üç gencin daha aynı vahşi akıbeti paylaştığını gösteriyor. Fotoğrafına bile bakmaya insanın yüreği el vermiyor. Kimse ‘canavarca hislerle adam öldürme’ eylemine duyarsız kalamaz. Türk Ceza Kanunu’nda bunun cezası ağırlaştırılmış müebbet hapis. İdam olmadığı için mevzuattaki en ağır ceza…

İstanbul başta olmak üzere yurdun birçok yerinde işyerleri yakıldı, yağmalandı. Televizyonda bir işyeri sahibi konuşurken boğazı düğümlendi, daha fazla konuşamadı. Arkasını döndü için için ağladı. Bu gözyaşına karşı tepkisiz durulabilir mi? Mala zarar verme, bu esnada ayrıca bir suç işlenmişse o suç ve yağma, TCK’da ayrı ayrı zikredilmiş ve ağır cezalar öngörülmüş.

Yüzüne geçirdiği maskenin arkasına saklanan korkakların cana ve mala zarar verecek şekilde gövde gösterisi yapmasına izin verilebilir mi? Elbette verilemez. Mevcut düzenlemeler yeterli görülmeyerek Nisan 2013’te çıkan 4. Yargı Paketi’ne eklenen bir maddeyle, bu eylem Terörle Mücadele Kanunu kapsamına alındı. İfade aynen şöyle geçiyor: “Terör örgütünün propagandasına dönüştürülen toplantı ve gösteri yürüyüşlerinde, kimliklerin gizlenmesi amacıyla yüzün tamamen veya kısmen kapatılması…”

‘Molotof bombası’ en aşağılık silahlardan biri. Günlerce can çekiştikten sonra hayatını kaybeden Serap Eser, bu silahın sembol kurbanlarından. Üniversite hayalleriyle gittiği dershaneden dönerken yakılan belediye otobüsündeydi. Sadece Serap bile böylesine alçakça bir silahın tavizsiz biçimde cezalandırılması için yeterli sebeptir. Serap Eser’in katillerine verilen ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasını Yargıtay onadı. Yargıtay molotofla ilgili ölümle sonuçlanmayan başka bir olayda da içtihat oluşturarak ‘bomba’ kabul etti ve ağırlaştırılmış müebbet verilmesini hükme bağladı.

Yukarıdaki hatırlatmaları yapıyorum; çünkü birkaç gündür sanki bu kanunlar yokmuş gibi bir hava estiriliyor. IŞİD’in Kobani’yi kuşatması Türkiye’yi karıştırdı. Bilhassa orada akrabaları yaşayan Kürt vatandaşlarımız heyecanla sokağa döküldü. Onların heyecanını suiistimal etmeye hazır olanlar da fırsatı kaçırmadı. KCK, şiddet çağrısı yaptı. Sivil siyaseti ve demokratik gösteriyi adres olarak göstermesi gereken HDP, BDP yetkilileri sağduyuyu kaybeden açıklamalarda bulundu. İçişleri Bakanı Efgan Ala, hukuk devleti normlarına sığmayan ‘Şiddet misliyle karşılık bulacaktır’ beyanatını verdi. Tam heyecan doruktayken Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ‘Kobani düştü, düşecek’ sözleriyle ortaya çıktı. Her ne kadar Bakan Ala, ‘En az maliyetle yönetiyoruz’ dese de krizin maliyeti 40 can, yüzlerce işyeri ve aracın yakılması… 17 ve 25 Aralık yolsuzluk ve rüşvet soruşturmalarından sonra her fırsatı değerlendiren AK Parti iktidarı yine sahnede. Sevap hanesinde yazan pek çok demokratik düzenlemede geri adım atacak bir kanun paketi hazırlandı. Somut delile dayalı kuvvetli şüphe yerine ‘makul şüphe’ gibi muğlak bir ifade geri getiriliyor. Mal varlığına el koyma kolaylaştırılıp genişletiliyor. Dinleme kararlarında eskiye dönülüyor ve yetki artıyor. Avukatların dosyaya ulaşmasına engel tekrar kanuna konuyor. Polisin arama yapmasında da eski uygulamaya dönülerek kolaylaştırılıyor.

Bütün bunlar sadece mevzuat değil metot açısından da 1993 çağrışımı yapıyor. Hatırlanacağı gibi Türkiye tam gaz demokratikleşme gerçekleştirirken, peşpeşe provokasyonlarla ülke raydan çıkarılmıştı. 33 er silahsız ve korumasız biçimde, sanki PKK’ya servis yapılırcasına ölüme gönderilmişti. Saatler süren olaylara müdahale edilmediği için Madımak’ta 37 insan öldürülmüştü. Benzeri birçok olaydan sonra ‘93 Örtülü Darbe’sinin şartları olgunlaştı ve Türkiye bir anda güvenlik devletine dönüşüverdi. Kobani eylemlerinin seyri ve akabinde gündeme gelen antidemokratik hazırlıklar fena halde ‘biz bu filmi görmüştük’ duygusu oluşturuyor.