Eskiden de siyasi liderler polemik yapar, yer yer sert tartışmalara girerdi.

Ama seviyenin bugünkü kadar düştüğüne şahit olmamıştık. İktidar ve muhalefet el birliği ile bu tabloyu ortaya çıkarıyor. Kötü gidişe kim dur diyecek ve dibi nerede bulup yükselmeye başlayacağız, meçhul. Yakında sinkaflı küfürler işitirsek şaşırmayacağız. Süleyman Demirel'in hazırcevaplığı, Necmettin Erbakan'ın nüktedanlığı, Turgut Özal'ın kendiyle dalga geçebilen sevimliliği, Bülent Ecevit'in şair naifliği nerede; bugünkü ağız dalaşı nerede. Liderlerin bütçe görüşmelerindeki seviyeli tartışmalarını, âşıkların atışması gibi keyifle izlerdik. Şimdi televizyonu açmaya korkuyoruz, hele de ortamda çocuk varsa…

Muhalefeti, kürsüden yüksek sesle bağırmaktan ibaret gören siyasileri en fazla eleştiriyorum. Terör hiçbir dönemde olmadığı kadar azmış durumda. İşgal altındaki ülkelerde görebileceğimiz türden şehir savaşları yaşanıyor. Terörün şehirlere indiğini ve bomba yığdığını iktidar sahipleri itiraf ediyor. Muhalefet buradan bile sarsıcı, ses getirici bir çıkış yapamıyor.

Eğitim sistemi deneme tahtası olmaktan ve bir türlü doğru şıkkı bulamamaktan dolayı dökülüyor. Adamakıllı sınav yapamayan, öğrenci kaydında skandallara imza atan bir Milli Eğitim Bakanlığı var. Ama muhalefetten ne dişe dokunur eleştiri ne de ‘işte bu' diyeceğimiz bir öneri geliyor.

Tarımda kendine yeten ülke nitelemesi uzak bir hayale dönüştü. Çin'den kuru fasulye Lüksemburg'dan buğday ithal ediyoruz. Hayvancılık telef oldu. Et fiyatları altınla yarışır hale geldi. Meclis'te yöresel ürünlerle şov yapan birkaç milletvekili dışında kimsenin umurunda değil. Muhalefet liderlerinin bütün mahareti kürsüde kızgın adam rolü oynamak. CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaoğlu, özellikle Cumhurbaşkanı Erdoğan'la ilgili çok ağır ithamlarda bulunuyor. Hükümeti yerden yere vuruyor. Ama sonuç değişmiyor. Ne halkta istediği karşılığı buluyor, ne de hükümet politikalarına etki edebiliyor. MHP lideri Devlet Bahçeli farklı mı? Ne gezer! O da konuştuğunda mangalda kül kalmıyor ancak hep iktidarın ve Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın dediği oluyor. ‘Terör artarken milliyetçi partilerin oyu artar' kaidesi dahi yerle bir oldu; tersine MHP büyük oy kaybı yaşadı.

Mış gibi yapan muhalefet, iktidarların canına minnet. Onun için AK Parti bugüne kadar aynı sertlikte karşılık vermiyordu. Kılıçdaoğlu'nun CHP kurultayındaki sözlerine tepkileri şaşırtıcı oldu. Açıkçası Kemal Bey'in de işine yaradı. Listesinin üçte birini seçtirememiş bir genel başkan olarak tartışmanın göbeğinde oturuyor olabilirdi. Şimdi ise AK Parti ve Erdoğan'la yalın kılıç kapışan bir savaşçıya dönüştü. Bahçeli'nin de parti içi muhalefeti bastırmak adına benzer strateji gütmesi sürpriz olmayacak. Hastalığın nekahet dönemini atlatır atlatmaz onu da kürsülerde Erdoğan'la tartışırken görebiliriz.

Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın sözlerini sınıfta bir öğrenci telaffuz etse kendini disiplin kurulunda bulur. Televizyonda, sinemada olsa biplemekten seyirci isyan eder. Niye bu kadar sinirlenip Kılıçdaoğlu'nun ekmeğine yağ sürdüğünü anlamakta zorlanıyorum. Ya sinirleri iyice zayıfladı ya da eskisi kadar özgüveni yok.

Benden size tavsiye; bugünlerde çocukları televizyondan uzak tutun, terbiyeleri bozulabilir.