Eski alışkanlıkların, reflekslerin hiçbir işe yaramadığı yepyeni bir bölgesel denklemin kuruluşuna tanıklık ediyoruz.

PKK, Kobani’de aldığı ağır mağlubiyetin acısını Türkiye’den çıkartmaya çalışıyor. Türkiye’nin her yeri yangın yerine dönse, Kobani’deki Kürtlere bir faydası olur mu? Tam tersine, Kürt ve Yezidî muhaceretinden sonra toplumda oluşan sempati halesini eski terör yöntemleri ile yerle bir ediyorlar. Türkiye Kürtlere yardım etmek zorunda. İnsanî duygularla bir devletin çıkarları nadiren çakışır. Kobani’de bu nadir çakışma haline tanıklık ediyoruz. Türkiye Cumhuriyeti Devleti Kürtlere kendi öz halkı olarak bakmak ve Türklerle bir tutmakla meşgul. Barış Süreci için tehditler savuran ve büyük şehirlerde kitlesel terörü hortlatan PKK engeli dururken Türkiye arapsaçına dönen bölgede Kürtlere nasıl sahip çıkmakta zorluk çekiyor.

IŞİD, PKK’nın alışkın olmadığı bir düşman. Kobani’de aslında düpedüz askerî stratejilerin ve taktiklerin kullanıldığı nizamî bir savaş yaşandığı için PKK-PYD’nin kullandığı gerilla taktikleri hiçbir işe yaramadı. IŞİD bir terör örgütü, ancak stratejik saldırılar düzenliyor. Bugüne kadar bütün saldırıları, hesaplı-kitaplı askerî-siyasî ve ekonomik hedeflere yönelikti. PKK onun karşısında çok demode duruyor. Bir ulus devletin sınırları içinde otonomi-alan hakimiyeti-alternatif Sovyetik yapılanma ve bağımsızlık gibi siyasî hedeflere uygun gerilla taktikleri uygulayan PKK, genel askerî stratejiler karşısında geriliyor. PKK’nın ideolojik araçları da IŞİD ile mücadele etmek için elverişli değil. Daha işin başındayız. IŞİD bir örgüt olarak yok edilse bile ideolojisi cazibesini koruyacak ve bu cazibe belki de en fazla Kürtleri etkileyecek. IŞİD’in dindar ve sahipsiz toplum kesimleri için şaşırtıcı ve çözücü bir ideolojisi var. İslâm dünyasında biriken basıncı, dönem dönem moda haline gelen örgütler boşaltıyor. Nüansları bilmeyenler, son olaylarda Hüda-Par’a yapıldığı gibi herkesi IŞİD torbasına tıkmaya eğilimli olduğu için, dolaylı yoldan IŞİD propagandası yapıyor. Leman Sam’ın kurban kesenlerle IŞİD’ciler arasında kurduğu kaba benzetmeyi her sakallıyı IŞİD’ci zannederek genelleyenler daha berbat bir düzeye çıkartıyor. Soğuk Savaş modeli Sovyetik bir örgütlenme ve ideoloji ile ABD hava saldırılarından medet uman ve gölgesine sığındığı ağacı şehirlerdeki kitlesel eylemlerle taşlayan bir PKK’nın Kürt siyasetinde temsil kabiliyeti ne düzeyde kalır?

ABD’nin bütün dünyayı ikna edecek çapta IŞİD vahşetine şiddetle ihtiyacı var. Ezidilerden sonra Suriye Kürtleri bu vahşeti kanıtlamak için kurban ediliyor. Kürtlere büyük oyunda “mağdur” rolü veriliyor. Bölge bir asır öncesinin sahnelerini tekrar yaşıyor. Batı sadece kendi çıkarlarına uygun bir düzen tesis etmek için müdahale ediyor; ne Türkler, ne Kürtler ve ne Araplar kimsenin umurunda değil. Bu bölgenin sakinleri ve sahipleri bizleriz; aklımızı başımıza almamız lazım.

Türkiye’nin “tampon bölge”de, PKK’nın “yardım koridoru”nda ısrarı niyetlerin de aynası gibi. Türkiye Kürtlere insanî yardım sağlayacak, ama PKK’nın silahlı gücünü artırmasını engelleyecek bir formül peşinde; PKK ise sorunun insanî tarafıyla ilgilenmiyor, “hem tampon bölge hem de yardım koridoru” karşı önerisinde bile bulunamıyor. Devlet’ten ne bekliyorlar? Barış Süreci için tehdit ettikleri devletin kendilerini silahlandırmasını mı?

IŞİD’in alt-üst ettiği coğrafyada başı en fazla belada olanlar Türkler ve Kürtler. IŞİD üzerlerindeki elektriği alarak İran’ı da, Esed’in Suriye’sini de rahatlattı. Arap monarşileri tükenen ömürlerini uzatırken, radikal İslamcılar için sığınabilecekleri bağımsız bir ülke inşa ediliyor. Batı, IŞİD bahanesiyle 1916’da verdiği düzeni tazeleme, Irak işgali ile başlayan süreci tamamlama peşinde. İsrail, yeni Yahudi yerleşimlerini gürültüye getirmekle meşgul.

Başı gerçekten belada olan neredeyse sadece Türkiye var. Ne Türklerin ne de Kürtlerin bu yangından kazançlı çıkma ihtimali var. Kader bizleri tam bin yıldır olduğu gibi kafa kafaya, sırt sırta vermeye zorluyor. Kobani Kürtlerden önce Türklerin, daha doğrusu aynı ölçüde hepimizin sorunu.