Hala yazabiliyor... Hrant Dink öldürüldüğünde, 7 Şubat 2007'de şöyle yazabilmişti:

"Diyorum ki derin devlet paranoyası, bilgi kirliliğinin takma adıdır. Bana göre bilgi kirliliği de delil karartma ile eşanlamlıdır. Üçüncü defa tekrarlıyorum. Önümüzdeki vaka, derin devlet değil, mahalle çeteleri sorunudur..."

Yönetimindeki gazetede Çölaşan, Hrant'ın yazısından cımbızladığı zehir ve kan kelimeleriyle linç sürecini başlatırken elleri göğsünde olanı izlemişti...

Hrant'a dava açıldığı zaman Veli Küçük ve Kerinçsiz ekibinin gösterilerini toplum tepkisi olarak verebilmişti.

Ve Hrant vurulduğunda, tahriği ima ederek tahriklere kapılabilecek bir gençle, katille empati yapılması gerektiğinden söz edebilmişti...

Bugün Türkiye her hücresiyle, derin devlet değil sokak çeteleri istikametinde hüküm veren mahkeme kararına tepki veriyor.

O mahkeme heyeti daha ilk günden itibaren izlediği politikayla sonucun böyle çıkması için tüm adımları atmış, tüm genişletme taleplerini reddetmiş, tüm dosya birleştirme isteklerini geri çevirmiş, sonucun böyle çıkması için zemini hazırlamış bir mahkeme heyetidir.

Bu heyetin yolu, niyeti, isteği, Ertuğrul Özkök'ün yolu, niyeti ve isteğiydi.

Türkiye şimdi onun zihniyetini lanetliyor.

O hala kalem oynatabiliyor.

Çatlıları kahraman ilan ettiği, MİT muhbirliğinin erdemini övdüğü yazılarını, derin devletin gerekliliğine dair analizlerini, Ergenekon savunuculuğunu, 28 Şubat operatörlüğünü bu ülkenin unuttuğunu sanıyor. Devirmeye çalıştığı bir iktidarın kendisini sevmesi için atmadık takla bırakmıyor.

Her kalem oynatışıyla Hrant'ın ruhunu biraz daha rahatsız ediyor.

Değil mi ki Hrant'ın öldürülüşünün bir numaralı sorumlularından birisi basın olmuştur.

Değil mi ki, ölüm musluğu basının organize ettiği linçle başlamıştır.

Ve bugün toplumun gerçek katillerle ilgili, gerçek azmettiricilerle ilgili kanısı ve hükmü bellidir...

Mesele bu işi organize edenlerin meczup ve ahlak müsveddesi olmaları değildir.

Sorun onların derin bir işbirliğinin sembolik parçaları olmasıdır...

Hangi işbirliği?

Ölüm öncesi ve sonrasındaki paralellikle çıkan işbirliği...

Öldürenlerle örtenlerin aynı aktör olmasından kaynaklanan işbirliği...

Fethiye Çetin diyor ki, son durum raporunda, "bu cinayet, milliyetçi duygulara sahip üç-beş gencin işi değildir.

Bir biçimde emniyet ve jandarma bünyesine de sızmış, hukuk dışı bir güç ve yetki kullanan daha örgütlü bir yapının, bu üç-beş genci kullanarak bu cinayeti işlettiğine inanmak da mümkün değil.

Genelkurmay Başkanlığı'ndan yargı makamlarına, hükümet sözcülerinden güvenlik birimlerine, medyadan paramiliter güçlere, tüm resmi/siyasi aktörlerin Hrant Dink'in öldürülmesinde, cinayetin önlenmemesinde, gerçek faillerin ortaya çıkarılmamasında sorumluluğu vardır."

Durum budur, hüküm budur...