PKK/KCK Yürütme Kurulu Başkanı Cemil Bayık, yine zamanlaması manidar bir çıkış yaptı. Manidarlık, konuşma değil mesajlarıyla ilgili.

Yoksa çözüm süreci yeni dönemeçteyken konuşması gerekenlerden biriydi. Sürecin gidişatını etkileyecek aktörlerden birinin sözcüsü olduğu için konuşması önemli; nitekim birden fazla gazetecinin aynı anda mülakat yapması bunu gösteriyor. Kendi mecralarından görüşlerini paylaşarak da kamuoyuna ulaşabiliyorlar zaten. Cevabı aranan ‘silah bırakılacak mı?’ sorusunun muhatabı olmaları da dikkatlerin Kandil’e yönelmesinin sebebi. Öyleyse hangi sözlerinin zamanlaması manidar?

 Cemil Bayık, Paris’te öldürülen örgüt mensubu üç kadın için MİT’i suçluyor ve bunu Hakan Fidan’ın tanıklığına dayandırıyor. Müsteşar Hakan Fidan’ın cinayeti MİT’teki kanatlardan birinin işlediğini itiraf ettiğini öne sürüyor. Bayık’ın sözlerinin üzerinden iki gün geçti, teşkilattan henüz bir yalanlama gelmedi. Cumhurbaşkanı Recep T.Erdoğan ile Başbakan Ahmet Davutoğlu, Fidan üzerinden iktidar mücadelesi yaptı; arada Fidan ezildi. Şimdi görüntüde ya da gerçek, lakin Kandil ile İmralı da aynı şeyi yapıyor. Öcalan’ın neredeyse sürecin sigortası gördüğü insana Bayık ağır bir sorumluluk yüklüyor. Araya sıkıştırdığı övücü nitelemeler neticeyi değiştirmiyor; Bayık, MİT Müsteşarı’nı Paris cinayetlerinin azmettiricilerini bildiği halde yakalamamakla suçluyor. Hatta daha ileri gidiyor ‘cinayetten haberdar’ olmakla itham ediyor. “O MİT’in başındaki kişidir ve haberinin olmaması mümkün değil. Haberi yoksa nasıl MİT’in başında duruyor?” sözleri aslında suç ortaklığı iddiası. Bayık, bu diyaloğun hangi şartlarda gerçekleştiğini açıklamıyor. Fidan’ın ifadeleri kayıt altındaysa olayın vahameti büyür. Bayık, böylesine ağır iddiaları öne sürerken cinayetleri aydınlatma talebi parantezinde konuşmuyor. Sanki bildiklerinin bir kısmını söyleyerek mesaj veriyor havasında. 26 ay önce işlenmiş cinayetlerin peşini bugüne kadar takip ettikleri de söylenemez.

Fransa’nın cinayetlerle ilgili tavrı da dikkat çekici. Tetikçiyi yakaladı ama henüz bir yargısal sonuca kavuşturmadı. Onlar da sanki pazarlık kozu olarak ellerinde tutuyor pozisyonundalar. Bayık’ın açıklamalarından sonra Fransa’nın eli iyice güçlenir. Kuvvetli ve ikna edici bir yalanlama gelmez ve MİT Müsteşarı’nı sorgulamak isterlerse ülke olarak zor duruma düşeriz. Türkiye, Paris katliamının bir an önce aydınlatılması için inisiyatif almalı. Mevcut tablodaki belirsizlik zamanla PKK ve Fransa’nın elinde rehin ve şantaja açık ülke fotoğrafına dönüşebilir. Daha önce sızan ses kaydı ve MİT antetli kâğıt bir şekilde etkisiz hale getirildi. Bayık’ın açıklamasında aynı şeyi başarmak kolay görünmüyor.

Bu arada Kandil, süreç boyunca ayak sürüyen belki de bazılarının söylediği gibi ‘kötü polis’i oynayan bir duruş sergiliyor. İki yıl önce bıraktıkları müjdelenen silahı, tekrar bırakacakları haberini ilk tepkilerle boşa düşürdüler. İlerleme ve yeni aşamalara geçme konusunda somut adım beklentilerini her fırsatta dile getiriyorlar. Ve somut adımları da net biçimde tanımlıyorlar. Hükümet-İmralı-Kandil üçgenindeki en belirgin duruşun sahibi onlar bile diyebiliriz. ‘Ya bizi İmralı’ya götürürler ya da Apo Kandil’e gelir’ şartı Kaf Dağı’ndan kar istemek kadar ağır. Tam seçim öncesi AK Parti’nin köşeye sıkıştığını düşünüyorlar. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın yeniden kuşandığı milliyetçi dilin de seçim odaklı olduğunu değerlendiriyorlar. Seçimden sonrası için muhataplarına güvenmiyorlar fakat öncesinden patlayacak silahların iktidara ödemekte zorlanacağı bir fatura çıkaracağını biliyorlar. Bu rahatlıkla konuşuyorlar. Ve Erdoğan’ı en zayıf olduğu yerden, ‘sır küpü’nden vuruyorlar. Erdoğan, Fidan operasyonuyla yumuşak karnını herkese göstermiş oldu. Bundan sonra bütün hamleler oradan gelebilir.