karanlığa tutunmak     

 Bolu,28.08.2018

kurumuş sayfaların

yosun tutmuş yaprağıyım

yudumlar gibiyim yaşamı

ağaçların usaresinden

acılar iman tahtamdan sekmemiştir hiç

ah sevgi

sevgi

ayakucumdan başucuma

kavurur beni

yaşadığımı mı

gördüğüm düşü mü

yorayım hayra

bir yanımda tabip

bir yanım hasta

yasta bırakmayın yasta derken

anlamlı çığlıklar vardı bir de

yüzüm gözüm ter içinde

bir bardak su yakınlığında

bu düş

uzandım

boşluk

karanlığı bu kadar siyah

bu kadar zifir

tutmamıştım

ömer ahmet özeren