Pazar yazısı olarak tıp literatürüne girmemiş ilginç bir haber üzerine yazı yazacaktım;konusu da Taraf gazetesinde çıkan  bir haberdi; gözüyle resim yapana; Arjantinli ressam Leandro Granato önce boyayı burnuna çekiyormuş sonra da gözünden fışkırttığı boyayla tuvalin ezberini bozuyor.İnanılacak gibi değil ama gerçek bir olay, ressam bu işi yapmasına ilk önce çevresindekiler deli demişler ama şimdi herkes hayranlıkla izliyormuş.Bu  genç Arjantinli gözüyle resim yapan sanatçının hünerini ve mucidini bir başka yazıya bırakarak,gazeteciliğin yüz karası bir başbakanla gazeteciler arasında geçen programa döneyim.

Başbakanın televizyonda gazetecilerle bir röportaj yapacağından haberim yoktu akşam evde televizyonun karşısında 3 Ekim 2013 tarihinde oturmuş elimde kumanda kanallar arasında  zaping yaparak dolaşırken birden “a” Haber de Başbakan Erdoğan ile dört gazeteciyle canlı yayında röportajı karşıma çıktı, pür dikkat bunu izlemeye koyuldum..

Malum bilinen hikaye misali AKP’nin yandaş gazeteci esnaf takımından görev adamları iş başında, isimlerini de vereyim izlemeyenler açısından kıdemli her dönemin adamı olmayı becermiş Sabah Gazetesinin baş yazarı Mehmet Barlas baş oyuncu rolünde; yine aynı gazetenin Genel Yayın yönetmeni ve soru sorma özürlü(değil de)çıkarı icabı müsaade isteyerek soran Erdal Şafak,yine Sabah yazarı karısı AKP’den milletvekili olmuş, eski politikacı yazıları ırkçılık kokan Hasan Celal Güzel; birde yine Sabah takımından gazeteci olmuş, şaşılacak kadar ne yaptığını bilmeyen ekran delisi Sevilay Yüksel’den oluşan, soruları önceden ezberletilmiş  sözde gazeteci takımı ve karşısında da hiç zorlanmadan aile ortamında sohbet edercesine karşılarında oturan Başbakan var ama burada birine parantez açmalıyım modaratörlük yapan kendi üstüne düşen gazeteci gibi soru sorduğunu da belirtmeden geçemeyeceğim.

Bu gazeteci geçinen esnaf takımının Başbakanı zorlayan bir tane soru sorulsun ya, insan utanır be gazeteci demek, soru sormak demek ve karşındakini terin suyun içinde bırakmaktır.

Sözde soru soracak olan ilk önce Erdoğan’ı bir övgüyle başlayıp yaptıklarının neredeyse kusursuz gibi gösterip, ardından da ne sorsun darbecilerin ve darbe karşıtlarının arasında dolaşan ve her dönemin adamı olmuş;siz 76 milyonun başbakanı mısınız(Erdoğan da yok yarısının başbakanıyım diyecek)Türkiye deki derin devleti yok ettiniz,şimdi dünyadaki BMÖ güvenlik konseyinin beş derin gücüne karşı, dünyada mücadele veriyorsunuz tek başınıza takdire şayan gibi?

Başbakan” tabi, kendine gösterilen iltifata bir teşekkür çok güzel bir soru sordunuz, ben 76 milyonun başbakanıyım,dünyadaki bu BMÖ beş güvenlik konseyine karşı mücadelemi dünyanı her yerinde vereceğim” diye anlattı da anlatı.Ama dış politikada değerli yalnızlığına ise hiç değinmedi..

Yine karısından torpilli devletten nemalanmış eski bakan, sözde gazeteci -yazar geçinen sazı eline aldı o da çok güzel bir yağlama yıkamanın ardından,başbakana demokratikleşme paketinin dünyada çok az insanın becereceği gibi ilk,tek,tarihte benzeri yok gibi ne  övgü dolu sözlerle bitirdi ve bunun adı da soru biliyor musunuz?

Modoratöre iki de bir ilk okul öğrencisi gibi parmak kaldıran gazeteci yamağı bayan, benim hakkı mı yiyorsunuz,ben sorumu sormalıyım diye tutturunca;ne yalan söyleyeyim ben de ne soracak diye merak ettim,ne sorsa biliyor musunuz?

“Sayın başbakanım son günlerde çok renkli  kravat takmaya başladınız bunun sebebi ney,bu renkleri siz mi seçiyorsunuz, yoksa bir başkası mı demesin mi?”

“Ben seçiyorum” dedi Erdoğan tek cümle ile..

Sanki kamuoyu gazetecilerden Başbakanın kravatının rengini sormasını bekliyor  ya..

Başbakana en ciddi soruyu modarötör sordu Eskişehir valisinin Radikal gazetesi muhabirine e-mail yoluyla tehdit ve hakaret etmesine ne diyeceksiniz,diye?

“Aslında iyi arkadaştır nasıl boşluğa gelmiş,tabiî ki tasvip etmemiz mümkün değil” deyip geçiştirdi Erdoğan.Başbakan aslında iyi arkadaş sözünü duyunca hatırladım;dönemin  genelkurmay başkanı da Şemdinli de bir kitap evini bombalayan astsubay için, iyi tanırım iyi çocuktur demişti.Çok iyi çocuktan çok iyi arkadaşa geldik AKP’nin  iler demokrasisi sayesinde.

Demokratikleşeme paketinin Kürtler de,Alevilerde yarattığı hayal kırıklığı ve Ruhban okulunun açılmaması konusunda hiçbirinin  soru değeri yok muş bu gazetecilerin  nezdinde ..

Başbakanın din ve mezhep üzerinden sosyal hayatı zapturab altına alması,dindar nesil yetiştireceğim,tek din demesi,alkol kullanalar için ayyaş-keş sözleri, soruya takılan konular değil mi?

Ya başbakanın bütçeyi Sayıştay denetiminden kaçırması ve devlet harcamalarını denetlettirmemesi, nasıl sorulmaz inanamıyor insan?Erdoğan’ın benim  Reyhanlı da 53 Sünni vatandaşım şehit oldu sözü nasıl soru konusu olmaz?

Suriye de İslamcı terör örgütlerinin Türkiye’ den destek gördükleri dış basının gündeminden düşmüyor bu sorulmaz mı?Ya Reyhanlı saldırısına El Kaide terör örgütünü üstlenmesi, ıskalanacak  bir konu mu, Allah aşkına?

Acaba bu programı demokratik yeryüzünde  gazeteciler izlemiş midir, ya izledikten sonra,meslekleriyle ilgili ne düşünmüşlerdir çok merak ettim..

İnsan hiç mi kıyaslama yapmaz mesleğiyle ilgili ama bunlar danışıklı dövüş misali bir gazeteci takımı,artık AKP iktidarından devlet gazeteciliğine devam etmeyi görev saymışlar bunu artık konuşmanın bir anlamı yok..

Gezi olaylarıyla ülkenin dört bir yanı sokaklara dökülmüş, dünya medyası ve uluslararası toplulukların tepkisi Avrupa Parlamentosunun kararları, ABD’nin 19 defa Gezi olaylarında  AKP’ e hükümetine gösterdiği tepkinin bir soru değeri olmaz mı?

Askeri darbelerde döneminde bile bu kadar gazeteci işsiz kalmamış,kovulmamış,basına sansür  getirilmemiş bunları insan mesleği ve meslektaşları  açısından sorar..

AKP’nin on bir yıllık iktidarında bu kadar medya kuruluşunun el değiştirmesi ve sermaye kesiminin medyaya girişini merak etmiyor musunuz?

Ya AKP’nin on bir yıllık iktidarında 10 bin 850 işçi iş kazlarında ölmüş,2013 yılı dahil değil, bu bir soru nedeni olmaz mı?