Dikkatinizden kaçmamıştır; Türkiye'de ne kadar çok semtin, meydanın, okulun,caddenin,sokağın v.b isimleri " şehit"le başlıyor...

Ve bununla övünç(!) duyuyorlar!

Siyasilerin ve üst düzey asker-bürokrat kesimin bir araya geldiği tek yer "şehit" cenazelerinde cami avlularıdır...

Ve bununla birlik(!) mesajı veriyorlar!

Ortada ilan edilmiş bir savaş var diyen yok, ama ülkenin dört bir yanına gönderilen fukara " şehit" cenazeleri bitmiyor...

Ve bununla yiğitlik(!) hamaseti yapıyorlar!

Hiç bir ülkeyle savaşmıyoruz; Ama her geçen gün " şehit aileleri ve gazileri" derneklerinin sayıları ve üyeleri artıyor...

Ve ailelerin çığlıklarını duyduklarını(!)sanıyorlar!

Her gün onlarca şehirde "şehitler ölmez vatan bölünmez" sloganlarıyla sokaklar doluyor,en uzun bayraklarla yürünüyor...

Ve bununla sahiplenme duygusu(!) yaşıyorlar!

Yapılan operasyonların,fırlatılan füzelerin adını bile "şehit" koyuyorlar...

Ve bunu başarı(!) ilan ediyorlar!

Televizyonların ilk haberleri,gazetelerin manşetleri "şehit"lerle başlıyor...

Ve  ne kadar duyarlı(!) olduklarını gösteriyorlar!

Asıl mesele ölmekte,öldürmekte değildir! Yaşamakta ve yaşatmaktadır!

Kırk yıldır ölmekle,öldürmekle bir yere varılmadığı görülmüştür...Anaların-babaların ne zorluklarla büyüttüğü çocuklarının yaşamlarını alıp, onları "kahraman" ve "şehit" ilan etmeniz günahlarınızı affettirmiyor,çözüm getirmiyor,ailelerin yüreğine su serpmiyor!

Evet! Ortada bir Kürt sorunu var... Evet! Bu sorun çözülmelidir... Herkesin çözümden anladığı farklı bile olsa, izlenecek yol barışçıl,uzlaşıya dayalı, siyaset yolu olmalıdır...Ne yazık ki; Her sorunumuzu güç kullanarak çözme alışkanlığına sahibiz...Ya benim dediğim olur,ya da benim dediğim... Böyle düşünüldüğü için orta yol,birlikte var olma hayat bulamıyor...

Bir de "sonradan olmalar" var...Asıl onlardan korkun...Türkiye'ye sonradan gelmiş olanlar bugün en "Türkçü" olanlardır...Geçmişte Kürt ve PKK düşmanlıkları tescilli olup,bugün  "Kürt/PKK sevicisi" olanların kaos ortamının devam etmesini Kürtler için olmasa da kendi siyasi emelleri için istedikleri açıktır...Asıl onlara güç yetmiyor...Kraldan çok kralcı olanlara yani! Maazallah, yarın Kürtlerin ayrılma hakkı masaya yatırılsa en başta onlar karşı geleceklerdir...

Şiddetten,silahtan,kandan yana taraf olan herkes insani duygularını yitiriyor...Gencecik ölümler üzerinde ayrımlar yapılıyor,sevinç ve  üzüntü de hümanizmden uzaklaşılıyor...Ateş düştüğü yeri yakıyor...Oturduğu yerde "kahramanlık" edebiyatı yapanlar,barışı bile savaş sözcükleriyle savunuyorlar... Biliniz ki,eliniz kanlıdır.Meseleye tek taraflı bakanlar,Kürt ve Türk seviciler! Ellerinizde ne varsa  bırakın ve vicdanınıza dokunun!

Gençlerimizi değil, silahları gömelim!