Teröre ve her türlü melanete karşı ülkede birliğin gerçekleşmesi için, ülke insanlarının tümünü kucaklayan bir siyasetle yönetilmeli... Her katliamdan sonra lanet okumak, profil fotoğraflarını değiştirmek, her tarafa bayrak asmak yetmiyor, görüyoruz...

Böyle katliamların olduğu bazı ülkelerde, hem de sonrasında aylarca OHAL ilan edilmişken, yargı hükümete bağlanmışken, her türlü insan hakları Avrupa İnsan Hakları Konseyi kontrolünde askıya alınmışken halkın çoğunluğu, bütün siyasi yelpazeyi kapsayacak şekilde devletinin etrafında toplanıyor... Neden...

Kimsenin dikkatini çekmiyor... O ülkelerde devlet ne bir tek inancın, ne bir tek kültürün, ne bir tek etnisitenin değil, bütün vatandaşların kucaklayıcısı olma özelliğinde... Anayasal haklar ülkede yaşayan tüm renklere ve seslere eşit mesafede o ülkelerde... Tüm siyasi ve kültürel kimlikler devletine güvenmekte ve tüm uygulamalarında devletini desteklemekte...

71 senelik kalbim bu ülkedeki cinayetlere yana yana köz oldu benim... Hep aynı reaksiyonlar... Hep bayrak asmalar... Hep lanet okumalar... Sonrasında da hep birbirini boğazlayacak kadar düşman kamplara bölünmüş bir vatandaş topluluğu... Yeter... Yanacak yer kalmadı bu ülkenin analarının yüreğinde...