Fethiye'de geçen haziran ayında Atatürk portreleri, Atatürk'ün Gençliğe Hitabesi ve İstiklal Marşı'nın yazılı olduğu panolar, Fethiye Anadolu İmam Lisesi'nin giriş kapısının karşısındaki çöp konteyneri içinde ve çevresinde bulunmuş. Yoldan geçenler panoları çöpten çıkarmış ve şikâyette bulunmuş. Konunun basına yansıyınca da Fethiye Kaymakamlığı 'olay'la ilgili soruşturma başlatmış. Soruşturma kapsamında görevlendirilen Milli Eğitim müfettişi, incelemesini tamamlayıp, sonucu bir rapor halinde Fethiye Kaymakamlığı'na göndermiş. Rapora göre, Atatürk portrelerinin çöpe atılmasında okul yönetimi kabahatli bulunmuş ve sorumluların cezalandırılması istenmiş. Bunun üzerine Fethiye İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü, Fethiye Anadolu İmam Hatip Lisesi Müdürü Tevfik Engin, Müdür Yardımcısı İsa Güçlü ve okul hizmetlisi Mustafa Kılınç'a kınama ve 2 aylık maaştan kesinti cezası vermiş. Haberi öğrendiğim internet sitesi (www.dosdogruhaber.com) de bu habere şu başlıkla okuyucularına duyurmuş: Atatürk'ün portresi, Atatürk müdür?

Ernst Kantorowicz, 1816'da yazdığı ve hâlâ Avrupa'nın siyasal-teolojisini anlamak için el kitabı niteliği taşıyan eserinde 'Kral'ın iki bedeni doktrini'ni izah eder. Bu doktrine göre Kral'ın iki bedeni vardır: Doğal Beden ve Siyasî Beden. Kralın Doğal Bedeni ölümlü bir bedendir; tüm yaralanmalara, hastalıklara ve deformasyonlara açıktır. Öte yandan Kral'ın bir de siyasî bedeni vardır. Siyasî Bedende yönetilen ülke, egemenlik ve halk temsil edilir ve bu sebeple tüm yara ve berelerden, hastalık ve benzeri ölümlü ait arızalardan münezzehtir. Ölümsüzdür. Kralın bedeninde mecz olmuş doğal beden ve siyasî beden birbirinden ayırt edilemez bir bütündür.

Mustafa Kemâl'in meşhur 'Benim naçiz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır, ancak Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidâr kalacaktır' sözü doğal beden ile siyasî bedenin mükemmel entegrasyonuna örnektir. Nitekim Mustafa Kemâl'in bedeninin namevcudiyeti, cumhuriyetin mevcudiyetine bağlanmaktadır. Birisi olmasa bile diğeri hep var olacaktır ve namevcut olanı mevcut kılacaktır. Atatürk'ü Koruma Kanunu'nda geçen 'Atatürk'ün manevî şahsiyeti' ifadesi de 'Kral'ın Siyasî Bedeni'ne tekabül etmektedir.

'Kral'ın iki bedeni doktrini', Atatürkçülerin neden Atatürk imgelerinin cumhuriyetin 'kazanım'larından devletin bekasına, millî egemenlikten ülkenin bağımsızlığına kadar her şeyi temsil ettiğini düşündüğünü ve bu imgenin hakim olmaması durumunda neden güvende hissetmediklerini anlamayı kolaylaştırır. Bu anlamda, hem kamusal hem de kişisel alanları kuşatmış 'ulu önder'in resmi, Atatürkçüler üzerinde nerdeyse mistik ve köklü bir etki yaratmaktadır. Zira Atatürk, her resmî törende huzuruna çiçekler sunulan, yenisiyle değiştirilmek istenen eski heykelini gömmek için komisyonlar kurulan (Altındağ Belediyesi, Temmuz 2005), kazara ele geçen heykeli devlet yetkililerince 'Allah'tan bir mesaj' olarak algılanan (Antalya Millî Eğitim Müdür, 2002), Damal Şenlikleri'nde bulutların dağa düşen gölgesi silüetine benzetilip âdeta bir keramete şahit olunuyormuşçasına kutlanan, dünyevî ile uhrevînin, teoloji ile siyasalın birbirine geçtiği, bedenin yokluğunun imgenin siyasî varlığıyla ikâme edildiği bir gösterendir.

Hâlen Balyoz davasında yargılanmakta olan Ergin Saygun, İkinci Genelkurmay Başkanı'yken verdiği bir demeçte 'Allah, Atatürk'ü başımızdan eksik etmesin; O'na uzun ömürler versin' demişti. Saygun'un 'uzun ömürler' diledği şüphesiz Mustafa Kemâl değildir; hâlen 'canlı' olduğu düşünülen Atatürk gösterenidir. Ve bu 'dua'nın kendisi de bu gösteren etrafında dönen iktidar ilişkilerinin bir yansımasıdır. Aslında Atatürk'e işaret edilerek 'başımızdan eksik olmaması' dilenen, elleri balyoz tutanlardır.

Pascal'ın dediği gibi 'Kral'ın portresi, Kraldır' ve ülkemizde Atatürk gösterenine 'Kral öldü, yaşasın Kral!' mantığıyla yaklaşılmaya devam edildiği müddetçe de bu hususiyetini devam ettirecektir.

*Bu yazıda 'Türkiye'nin 'Ölmeyen' Babası' isimli kitabımdan istifade edilmiştir.