Birincisi, Habur krizine ve muhalefetin Açılım sürecine yönelik eleştirilerine rağmen AK Parti’nin yüzde 50 oy alması, Kürt meselesinin çözümüne yönelik iradenin halktan destek bulduğu anlamına gelmiş ve daha ileri adımlar konusunda bir beklenti oluşturmuştu.

İkincisi ise seçimde tüm partilerin vurguladıkları ‘yeni anayasa’ konusunda uzlaşı sağlanabileceğine dair ümitler artmıştı.

İşte tam da böyle bir süreçte PKK, 14 Temmuz’da gerçekleştirdiği Silvan saldırısıyla ümitleri havaya uçuran bir hamle yaptı.

Adeta Ergenekoncu odaklar gibi terör örgütü de yeni anayasa yapılmaması konusunda harekete geçmişti... Nitekim 12 Eylül referandumundaki çıkar birlikteliği de ortak kaygılar taşındığını gösteriyordu.

***

Peki PKK’nın yeni Anayasa konusundaki korkusu neden kaynaklanıyor?

Geçen 10 yıllık süreçte gördük ki, PKK’nın temel kaygısı, Kürt meselesinin çözülmesine yönelik adımlar atılması ve halkın hükümete güven duyarak, sorunun çözülmesi konusunda ümitvar olmasıdır.

Kürtlerin haklarını değil, kendi örgütsel hedeflerini esas kabul eden PKK, Kürt meselesinin üzerine basarak yükselmeye çalışıyor ve buradan çekilecek her tuğlayı kendisinin seviye kaybetmesi olarak görüyor. Bu yüzden de 10 yıldır hükümetin attığı her adımın karşısında oldu, her hayırlı adımı sabote etmeye çalıştı, açıkçası kendisini destekleyen Kürtlere de ihanet etti...

Bölücü terör örgütünün, yeni anayasa bağlamında Kürt meselesinin çözülmesi ihtimaline karşı paniğe kapılması ve eylemlerini tırmandırması, yine kendi varlığını öncelemesinden kaynaklanıyor. Adeta, “bize rağmen ve bizim dışımızda mesele çözülürse, biz ayazda kalırız” şeklinde bir kaygıya kapılıp kendi muhataplığında kendi önceliklerinin karşılandığı bir süreci zorluyor.

Yeni anayasayı, örgütsel çıkarları için tehdit olarak algılayan PKK, devrimci halk savaşıyla ‘kendi çözümüne’ ulaşmayı veya en azından kendi muhataplığında bir süreci başlatmayı amaçlıyor.

Geçmişte yanlış kurgulanan devlet aklı, terör ile Kürt meselesini aynı kefeye koyup sorunu sadece terör olarak takdim ediyordu. Şimdi ise PKK, iki meseleyi birleştirip kendine yontan bir tutum takınıyor.

Kürt meselesinin çözüm sürecinde terör olgusunun görmezden gelinmesi veya hesaba katılmaması elbette düşünülemez, çünkü terör, Kürt meselesinin çözüm sürecini etkileyen bir faktördür. Ancak meseleyi terör örgütüne endekslemek ve onun hareketlerine hapsetmek büyük bir hata olur. AK Parti iktidarı bugüne kadar bu hataya düşmemiş, örgüte ve terör olgusuna rağmen kendi vatandaşları için atması gereken adımları atmıştır. Örgütün paniğe kapıldığı tavır da hükümetin Kürtleri kucaklayarak meseleye karşı duyarlı olması, Kürtlerle PKK’yı birbirine karıştırmamasıdır. Kürtlere karşı olabildiğine sevgi dolu, terör örgütüne karşı ise olabildiğine toleranssız bir anlayış, örgütün temel propagandasını boşa düşürmektedir.

Bu meyanda kendisini PKK’nın amaçlarına adayan BDP’nin de anayasa konusunda sorun çıkaran ve mızıkçılık yapan taraf olması kuvvetle muhtemeldir.