Ülkemizin tüm güzel insanlarına hayırlı bir yıl ve gelecek diliyorum. Zor birkaç yıl yaşadık, ama hayatı bilmezlerden gibi davranıp isyan edecek, hiçbir şey yapmadan, mücadele etmeden, işlerin kendiliğinden yoluna girmesini umacak değiliz.

Burada asıl odaklanılması gereken, bu zor yılları Allah’ın yardımı ile mucizeler yaratarak başarıyla tamamlamış olmamızdır. Aziz milletimiz krizleri doğru değerlendirerek, liderine sahip çıkarak, normal şartlarda elde edilmesi çok daha zaman alacak veya mümkün olmayacak şekilde özgüvenini kazanmıştır.

Gezi krizinin en karanlık dönemlerinde işsizdim. Bedava bloglardan bir tane açarak gördüklerimi, düşündüklerimi ve tespitlerimi yazmaya başlamıştım. Çoğu zeminde Başbakan Erdoğan’ın “artık gidici” olduğuna dair bir kanaat vardı. Bu duruma isyan etmemek mümkün değildi.

Ama biz tarihi de, günceli de biliyorduk. Türkiye bunları hak etmiyordu. Çünkü son 11 yılda sadece ekonomisini değil, demokrasisini de güçlendirmişti. Diktatörlük, otoriterlik söylemleri bir algı operasyonuydu ve olgularla örtüşmüyordu. Gezi krizi ile ülkenin yuvarlanacağı kuyunun derinliği belirsizdi. Bu Erdoğan’dan öte, ülkenin geleceği ile ilgili bir durumdu.

Kaldı ki, bir aydın, düşünce namusu gereği mahallelerin baskısına göre değil, gördüklerini yazmalıydı. Sayın Erdoğan’ın yalnızlığı içimi burkmuştu. Yalnızlık derken, milleti onu hiçbir zaman yalnız bırakmadı. Ama bu işin arkaplanını bizim gibi sıradan insanlardan daha iyi bilmesi gerekenlerin, yani Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın geçen gün “dava arkadaşlarım” diye sitem ettiği insanların tavrı çok garipti.

Gezi atlatıldı, sonra FETÖ’nün hamleleri yoğunlaştı. 17/25 Aralık yargı susturuculu darbe süreci yaşandı. Arkasından PKK ve HDP’yi devreye aldılar. 6-7 Ekim vandalizmi yaşandı. O da atlatıldı. 7 Haziran’da siyasi tahkimatın sona erdirileceği bir fırsat yakaladılar. O da yine bu milletin feraseti ile atlatılınca, bu sefer doğrudan 15 Temmuz’da işgale geldiler. O da çok şükür hüsrana uğradı.

Yani bir lider sahiplenilmek için daha ne yapsın? Hangi siyasi bunca eziyete kişisel ikbal için tahammül edebilir? Tüm bu müdahalelerin içyüzü 15 Temmuz’un başarısız olması ile ortaya çıkmadı mı? Daha neyin tereddüdüdür bu?

Türkiye son yıllarda bir Suriye olmak ile lider devlet olmak arasında geniş salınımlar yaptı ve başardı. Bunu içindeki birlik ve beraberlik sayesinde yaptı.

Kervan yolda düzelmiştir. Kervan dışında kalanlar düşünsün.