Kürt sorunu paralayan bir yıldız mı yoksa söndürülmesi çok zor olan bir yangın mı?

Hem bir yıldız hem de havayla irtibatı zor kesilecek  söndürülmesi çok zor olan, denize yayılmış bir petrol yangınına benziyor.

Otuz yıldır sürem düşük yoğunluklu  bir iç savaşa yaşanıyor Fırat Dicle coğrafyasında.

AKP’e iktidara geldiği 2002 iktidarının yıllarını hatırlatan demokratikleşme boyutundan bir girişimle bizleri uyandırdı 2013 yılına.3 Kasım seçiminden hükümet kurur kurmaz bir günden üç AB ülkesini dolaşarak ülkenin AB üyesi olması ve  demokratikleşme konusunda hepimizi şaşırtmıştı.

Kürt Sorununa Öcalan ile başlaması şaşırtıcı değil ama MİT müsteşarının iki gün Öcalan ile beraber olması manidar olsa gerek!.

Gazetelerin birinci sayfasından manşet haberler MİT müsteşarı Hikmet Fidan iki gün İmrallı da Abdullah Öcalan ile PKK’ya silah bıraktırmak için görüştü,diye vermesi.

Bu haberler yalanlanmadı gibi doğrular nitelikte iktidar yetkililer tarafından önemli gelişmeler var deniliyordu;inşallahlı maşalahllı açıklamalarla.

Başbakanın son iki yıldır zikzaklı çıkışları ne kadar güven vermese de ülkenin dört bir yanını saran ateşe el atması sevindirici bir gelişme,çıkmayan candan umut kesilmez misali.Umutsuzluk anlamında yorumumuz Erdoğan’ın nerede ne yapacağını kestirmek gerçekten çok zor son iki yılda konuşmalarını hatırlayınca.Yazı yazan insan  için ihtiyatlı olmak zorundasınız.

Tabi İmrallıyda Öcalan ile istihbaratın enüst düzeyinde görüşürken,bir taraftanda mağaralarına çekilmiş inlerinde kışlarını geçirmeye çalışan PKK’lılara yapılan operasyonlarda, 46 PKK lının öldürülmesi ise tam bir tezat değil mi?

Bir taraftan Kürt sorununu çözümü konusunda adımlar atacasınız; bir taraftan da ,2012 yılından 1450 PKK’lı öldürüldü diye de,öldürülen kendi vatandaşının sayısı ile de övüneceksin!..

Neden Abdullah Öcalan ile görüşmeye başladı AKP hükümeti;BDP ile görüşmeyen PKK ile görüşme noktasına nasıl gelindi?

20 Ceza evlerinde yüzlerce PKK’lının açlık grevlerine başlamasıyla, bedenlerini ölüme yatırması sürecini bir hatırlayalım!..

Erdoğan ilk önce ciddiye almadı bunlar şov yapıyor, bize tehdit sökmez,açlık grevi yapan yok hepsi yeyip içip yatıyorlar, dedi ama kazın ayağının öyle olmadığı kısa sürede ortaya çıkınca,Başbakan süt dökmüş kedi gibi oldu sesi soluğu kesildi.Dinci gazetenin eline tutturduğu,cebinde gezdirdiği kuzu sarmalı gazete kupürünü nereye koydu acaba?.

Açlık grevlerini facia dönüşmeden istihbarat örgütleri ve bazı AKP li bakanların çalışmasıyla ve Abdullah Öcalan’ın bir talimatıyla bitirilmesi,ülkeye derin bir nefes aldırdı.

Açlık grevlerinde Öcalan’nın liderliği ve tartışılmaz karizması ortaya çıktı ve AKP hükümeti direk İmralılıyla görüşmeye başladı.

 Kürt sorununu çözümü konusunda herhangi bir siyasi partiye ve ideolojiye takılmadan çözüm önerenlere Erdoğan terör örgütünün uzantıları demesi,kabullenilir bir tavır değildi.

Başbakanın BDP’lilere haksız suçlaması da unutulur gibi değildi:”siz terör örgütüyle aranıza duvar örün PKK’yı kınayın” gibi ipe sapa gelmez iddiaları vardı.Halbu ki BDP, PKK’nın silahsız bir gücü olurken, PKK da BDP nin silahlı bir kanadı olduğunu Erdoğan da çok iyi biliyordu;eğer hatırlamak istiyorsa kendisinin RP İstanbul il başkanı iken hazırlattığı Kürt raporuna bir göz atsın.

Bu iddialara BDP’liler biz müzakere yapabiliriz sizle ama “silahı PKK ile görüşeceksiniz” diye sabırla karşılık veriyorlardı,Başbakana ve kurmaylarına.

Gerçi Başbakanın Kürt sorunun çözümü  konusunda kafasında bir proje yoktu ama Suriye iç savaşından sonra Kürt sorunu dört ülkenin ortak sorununa dönüşürken; PKK da önemli bir güç olarak belirleyici olmaya başlayınca bölgede ; Erdoğan da kulvar değiştirmek zorunda oldu ve çokta iyi yaptı.

Geçmişi affedebiliriz ama unutturamayız tarihin böyle bir hafızası var.. Şu şunu dedi, şöyle yazdı konuştu sözünü bir tarafa bırakıp sorunun özüne yani çözümüne gelelim..

Hükümet Öcalan ile ne konuşulduğu konusunda net ortaya çıkmış bir şey yok ama biz tartışmanın nirengi noktasının iki yerden yürüyeceğini ve belirli olacağını veya tıkanacağını düşünüyoruz:

Birisi PKK silahı bırakması; PKK’nın dağ kadrosunun nasıl indirileceği beş bin kişiden bahsediliyor,tutuklanmadan baskıya maruz kalmadan, evlerine dönmesi ve siyaset yapacağı ortamın yani meşru zeminin hazırlanması;PKK’nın komutan kadrosunun nereye gönderileceği?

İkincisi ise; ceza evlerinde tutuklu olan on bin PKK’lı için istenilen siyasi koşulsuz af konusunda tartışmaların bu iki konuda yoğunlaşacağı kanısındayız.

Tabi birde BDP’lilere  verilecek rol ne olacak;BDP’liler özgürce İmrallı da Öcal ile görüşmelere aktif katılacak mı,Kandil ile görüşmeler nasıl sürecek?

Dileğimiz bu ateşin söndürülmesi açısından AKP’e, AB görüşmelerinin akıbetine uğratmasın PKK ile başlattığı Kürt sorunun çözümü konusunda.Oslo görüşmeleri sürecinin akıbetine uğramasın bu fırsat kaçırılmasın siyasi hesap yapılarak.

Eğer silahlar susar Kürt sorununda kısa süreçte olmasa da bir çözüm yoluna girerse,yılın en güzel hediye olacaktır barış,demokrasi ve hukuk  isteyen iki halk  için..

Bu gelişme aynı zamanda demokratikleşme konusunda da önemli bir adım olacaktır ülke açısından.

Otuz yılda bu savaş 50 bin insanın ölümüne,17 bin 500 faili meçhul cinayete,üç milyon insanın göç etmesine,yer değiştirmesine, 5 bin köyün mezranın yakılmasına, boşaltılmasına  ve 400 milyar dolar ekonomik külfeti olan bir savaşın bitmesi bugünden yarına  ertelenmeyecek boyuta gelmiştir.

Biraz sabıra,barış diline, en önemlisi de gerçekle yüzleşmeye ve özveriye ihtiyaç var.

Şunu da belirtelim AKP’nin Öcalan ile görüşmesine kamuoyundan çok büyük destek varken;üç-beş kişi bile sokakta tepki göstermemiştir bu da toplumun Kürt sorununun çözülmesini istediğini gösteriyor.