Sanat ve edebiyata yabancı olanlar,küçümseyenler düşüncenin ve sanat eserlerinin gücünü kavrayamazlar.

Sanatın çıplaklığını kabullenmeyenler bunu soytarılık olarak görürler, sözde ahlak bozucu,diye.

Bunlar çıplak kadın tablolarına,hayalı at heykellerine karşı çıkarlar.

Heykel yıktırırsın ama heykel yapamazsın..

Tabloları  duvarlardan indirebilirsin ama resim yapamazsın.

Siyasi gücünle,zenginliğinle beğenmediğin düşünceyi yasaklayabilirsin ama yok edemezsin,senin beğenmediğin düşünce bir başkasının ışığı olur.

Bu ışık gün gelir seninde önünü aydınlatır.

Yasakları uygulamak kadar kolay bir şey yoktur.

Önemli olan beğenmesen de yasaklara karşı çıkıp özgürlük tohumlarının toprağa düşmesini savunmaktır.

Düşüncenin bir tezatlar bütünü olduğunu kavradığında farklılığın ne kadar önemli bir zenginlik olduğunu anlarsın.Düşünce başka bir ifadeyle zıtların birliğidir.

Ekonomi çok belirleyici bir güçtür ama onu güçlü kılan da, düşüncenin gücünden doğduğunu fark edemezler.

İnsanlığın, toplumların tarihini ve evirilmesini düşünceden ve sanattan öğrenirsin,bunları sana ilahi Tanrılar,kutsal kitaplar öğretemez.

İnsanlığın nasıl evirildiğini bugüne gelip nereye doğru aktığında bir öngörün varsa insanlığı anlar,yol ve yöntem belirlersin.

Bir günde bir insan düşünce adamı olamaz,sanatçı da olamaz ama bir günde bir insan bir şans oyunuyla çok zengin birisi olabilir,işte düşüncenin ve sanatın gücü de burada fark edilir.

Sanatı, edebiyatı siyasal gücünle ve zenginliğinle inancın üzerinden yorumladığın ‘an’  ona yabancılaşırsın.

Hiçbir düşünce ve sanat inançların ortaya çıkarttığı çoğunlukla da türetilmiş eserler değildir.

Yüzlerce veya binlerce kişiyle ne kitap yazılır,ne resim yapılır ne de heykel, bu eserler bireylerin yaratıcı gücüdür.

Birey, çoğunluğun ezberini bozan üstüne yürüyen değişimin öncüsü aydın kişidir.

Birey çoğunluk ne der,nasıl karşılar diye sanatını ve düşüncesini icra etmez..

Birey yaşadığı toplumun ve çevresinin ürünüdür ama o içinden çıktığı toplumu da karşısına alarak tüm insanlığın geleceğine yoğunlaşmış, yoksulluğu yenmenin, özgürlüklerin kök salması için bedel ödemeyi göze almış, yalnızlığı kendi kaderi olarak çizmiş,çoğunluk baskısına göğüs geren biridir.Kendisinin inanmadığını başkasına inandırmaya kalkmaz.

Dünya vatandaşıyım diyerek,insan odaklı  hayata bakan bir kişi için, doğduğu toprakların dışına çıkan yeryüzüne açılan,kendine yabancı olan tanımadığı insanların özgürlüğü için kendini adamış düşüncesinin peşinde koşan birdir o.

Bugün çoğunluk olup da,farklı olanı yok sayanlar geçmişlerini iyi etüt ettiklerinde kendileri de bir dönem, savundukları sistemden dışlanmış olanlardır ama onlar artık sistemden nemalandıkları için geçmişi çabuk unuturlar.

Bilgi çağın teknolojisinin gücünü kavrayamayanlar doğanın kanunlarını ciddiye almayanlardır.

Etrafına toplananlar padişahım çok yaşa en büyük sensin,ülken seninle guru duyuyor,diye tempo tutuyorsa, sen kendin olmaktan çıkar, dalkavukların esiri olur,gerçekle yüzleşemezsin.

Gerçeği sana senden kişisel bir çıkarı olmayan dostane düşüncelerini anlatan eleştiren kişiler verir.

Dalkavuklar hiçbir zaman düşünce ve eser sahibi değillerdir,onlar kendilerine siyasi ikbal arayan,güçlü olan siyasetçiye methiyeler düzen,akçeli işlerin peşinde koşan ve patronun tetikçisi olanlardır.

Sevdiğin seni eleştiriyorsa buna alıngan davranma,eleştiri hoş gelen bir duygu değildir ama biraz eleştiriyi içselleştirdiğinde içine bir ışığın düştüğünü fark edersin.

Herkes çok dik soru sormaz hele de kişisel bir çıkarı varsa, seni kurssuz anlatır sorduğu soru da duygularına hitap eden övgüye yöneliktir.

Sanat ve edebiyat insanı anlama ve anlatma sanatıdır.

Çok severek dinlediğimiz bir şarkıyı biz mi besteledik yok ama bizi ifade ettiği için döne döne dinleriz.

Seyrettiğimiz bir filmde geçen bir sahne saatlerce bizi etkiler,bizim hikayemiz değildir fakat bir başkasının hikayesi ile örtüşür hayatımız.

Okuduğumuz bir kitapta anlatılan bir hikayeyi yaşamımıza uyarlayarak hayatın derinliklerine daldığımız olmuyor mu?

Siyaseten insanların hayatı anlatılamaz; hiçbir siyasetçi soyut bir düşünceyle insanlığın sürecini ifade edemez.

İnsanın anadilini yasaklayan siyasetçi  insanlığı nasıl anlasın ve anlatsın.

Dil demek insan demek,insanı hayvandan ayıran özelliklerinin başında konuşması gelmiyor mu?

İşte sanat,edebiyat ve düşünce böylesi güçlü bir etkisi vardır, çünkü anlatılanın ve gösterilenin içine  hepimizi alarak, tanımadığın insanların hayalleri ve gerçekleri vardır.

Yoksulluğu,zenginliğ,sıkıntıyı,aşkı,ayrılığı,hasreti,huzuru,mutluluğu düşünceyle ifade edersiniz siyasetle veya ekonomiyle değil..Tüm canlılar başta olmak üzere her şey düşünceyle anlatılır.Düşünce aşilin kılıcı gibidir açtığı yarayı kendisi kapatır