Bu ülkede, her hangi bir alanda, her hangi bir şey abartılmadan yapılamaz mı... Nedir o gazeteler baskını, TV'ler baskını... Sanırsınız dünya çapında bir terör örgütünün gizli "ini" basılıyor... Özel polis timleriyle üstelik... Silahlı çatışma bekleniyor sanki... Tüm isnatlara, savcılığın sorgulamasına hiç bir itirazımız olamaz... Suç  isnadı varsa, sanık durumundaysa, gazeteci de sorgulanır, yargılanır... Yok kutsal meslekmiş, yok bilmem neymiş hikaye...

Ama farkında değil misiniz, adam savcının davetine icabet etmiyor, "gelin alın (sıkıysa)" tavrını sergiliyor... Memleketin "kahraman" polisi savcısı da "vay... sen biliyor musun biz nelere kadiriz... Seni oradan apar topar alırız... Bak hele..." diyen kabadayılar gibi oyuna geliyor... Ben bilemem... Benim mesleğim değil... Ama okumam yazmam var, üstelik Türkçe dışında iki dilde daha... Bu işi, savcının suç isnat ettiği kişinin "oyununa gelmeden", bu kadar gürültü yapmadan sorguya götürmenin yolları olmalı... Örnekleri olmalı... Kimse bana, "ama Almanya'da, İngiltere'de de şu oldu" örnekleri vermesin... Bu örnekleri ben de yayınladım burada... Ama oralarda da "suç varsa, gazeteciler de yargılanır" örneğini vermek için...

Her şey unutulur... Zaman geçer... Kamuoyunun vicdanında kalan resim, "bir gazetecinin apar topar özel polis kuvvetlerinin baskınıyla ve binlerce vatandaşın protestosu eşliğinde gözaltına alındığı ve bir kaç gün sonra serbest bırakıldığı"nın resmidir...

Hadi şimdi alkışlayalım buna sebebiyet verenleri... Bence böyle abartılı, beceriksiz girişimlerle devlet, "haklı olsa bile", kamu vicdanının en azından önemli bir kısmını kemikleştirir... 

 Umalım bundan da dersler çıkarır, ders çıkarması gerekenler...