Bugün HDP'nin kongresi var... Haziran seçimlerine kadar, benim de bir çok yazıyla destek verdiğim, ülkede demokrasinin gelişmesi, rayından çıkan barış sürecinin yeniden rayına oturtulması, Ak Parti'nin yeniden çıkış moduna dönmesi yolunda tek dengeleyici unsur olarak gördüğüm için...

Burada bütün bir sürecin vıdıvıdısını yapmaya hiç niyetim yok... Hep tekrarladığımı söylemek isterim sadece... Uzunca bir süre anaların yüreğini rahatlatan silahsız, şehitsiz, ölümsüz, kansız bir dönemden sonra yeniden cehenneme götüren yolun taşlarını birlikte döşediler ve o günden sonra da "ne biri ne öteki, bunlar seçilse ne olur, seçilmese ne olur" dedim... Hala de ne o tarafta, ne bu tarafta sorumluluk ifade eden bir davranış, duruş yok... "Ama... onlar..." ya da "ama... biz..." diye başlayan cümleleri dinlemiyorum artık...

Geçen gün burada paylaştığım, Ahmet Türk'e kulak vererek, bugün yeni bir başlangıç yapabilir HDP:

"... 7 Haziran’da Kürtler 80 vekil çıkardığında Türkiye hükümeti olan Barış sürecini tıkamak ve bitirmek istedi. Bunu elbette ki iyi okumamız lazım ancak bununla beraber bu fırsatı elden kaçırmamamız lazımdı ve onlara da fırsat vermememiz gerekiyordu. Onlar barış sürecini bitirmek istediğinde bizim de tüm gücümüzle ve geniş, kapsamlı bir akılla sesimizi dünyaya duyurabilmemiz lazımdı. Doğrusu en büyük eksikliklerimizden biri, Kürtler arasında da çözüm için diyalog için bir araya gelme durumu meydana gelmiyor. Bugün Kürt siyasetinde ortak bir amaç ve düşünce olsaydı eksikliklerimiz ve hatalarımız da azalırdı. ..."

Ben iflah olmaz bir iyimserim... Umarım, sırtlarında taşıdıkları deFrimci eskilerini "Türkiyelileşme" adına taşımaya devam etmezler, ve "hasımları ne kadar dirense de" yeniden masaya dönme istek ve kararlılığını gösterirler... Ben kendi payıma çok sevinirim böyle bir duruma...