Anayasanın değiştirilmesi teklif dahi edilemeyen ilk maddelerine atıf yaparak söze başlayan savcıların eskilerde kaldığını sanıyorduk.

Yanılmışız. Ankara Cumhuriyet Başsavcısı Harun Kodalak’ın basın açıklamalarını okuyunca hortlak görmüş gibi olabilirsiniz. İptal edilen 2010 Kamu Personeli Seçme Sınavı ile ilgili sarf ettiği “Bu soruşturmada Cumhuriyetimizin büyük bir tehdit altında olduğu…” cümlesi sanki Vural Savaş’tan ödünç alınmış. İptal edilmiş sınav hakkında “Milyonlarca kişinin hakkının yendiği yönünde delillere ulaşılmıştır” minvalinde cümleler kurulması yargısal faaliyetten ziyade ‘algısal’ bir operasyon intibaı oluşturuyor. Bu da ne yazık ki unutmak istediğimiz zamanların alışkanlığı.

    Vural Savaş iddianameleriyle benzerlik, üslupla sınırlı değil. İçerik de aynı oranda zayıf. Sıra dışı başarı belki şüphe için yeterlidir ama hukuk şüphe üzerine bina edilmez. İddia makamı ispatla yükümlüdür. ‘Ben delil bulamıyorum, sen suçsuzluğunu ispatla’ ilkelliğine evrensel hukukta yer yok. Ancak darbe dönemlerinin hukuk katliamlarında izine rastlayabiliriz. Bu arada savcılık sıra dışı başarıya imza atan 3227 kişiden sadece bin 435’ini şüpheli görüyor. “Geriye kalan bin 792 kişinin imtiyazı ne olabilir?” sorusu zihinleri kurcalıyor.

Başsavcı, açıklamasında hukukta hiçbir karşılığı olmayan ‘kamuoyunda bilinen bir yapı’ göndermesi yapıyor. Amacının üzüm yemek olmayıp bağcı ile sorunu bulunduğunu izhar ediyor. Başsavcının verdiği rakamlar bile tek başına ‘bilinen yapı’ iddiasını çürütmeye yetiyor. Soruların çalındığına dair savcılığın ortaya koyabildiği tek bir delil yok. Velev ki bu suçlama ispat edilse savcılığın ‘yapı’ya değil, bir ‘aşiret’e dava açması gerekiyor! Aynen şöyle diyor Başsavcı Kodalak: “Sınavda tam 350 kişinin 120 sorunun 120’sini de doğru cevapladığı görülmüştür. Bu 350 kişinin 70’inin karı-koca, 23’ünün akraba, 52 adayın ise aynı adreste veya aynı apartman, site veya sokakta ikamet ettiği anlaşılmıştır. Yine aynı sınavda tam 423 kişinin 120 sorunun 119’unu doğru cevapladığı, 100 ve üzeri net doğru yapan kişi sayısının 3227 olduğu, bunlardan 637’sinin birinci derece akraba, 446’sının karı-koca oldukları bilgisine ulaşılmıştır. Ayrıca bu kapsamda 980 adayın aynı adres, apartman, site veya sokakta ikamet ettikleri görülmüştür.” Tane tane söyleyeyim; büyük çoğunluğu karı koca, birinci derece akraba ve aynı sokakta ikamet eden insanlar sınavda sıra dışı başarı gösteriyor. ÖSYM durumu fark edip sınavı iptal ediyor. Bu sınavla yerleşen kimse yok. O tarihte toplu kopya ceza kanunlarında yer almadığı için bu kişilere böyle bir suçlama yapılmıyor. Zaten maksat bu kişileri cezalandırmak da değil. Bunların içinden bazılarını seçip ‘cumhuriyete karşı işlenmiş suç’ algısı oluşturmak.

Soruşturmanın bir kısım somut verilere oturtulması lazım, orada da iddialar dökülüyor. Soruların Baki S. tarafından elde edilip dağıtıldığı ileri sürüldü. Elektronik posta ile geldiği savı, Hotmail şirketinden alınan resmi yazı ile çürüdü. Soruların şüpheli Baki S.’nin bilgisayarında bulunduğu ve dosya adının ‘3227’ olduğu öne sürüldü. Tesadüf bu ya, 100 net üzeri yapan ve soruşturmaya konu olan aday sayısı da 3227. Bunu önceden bilip klasöre bu ismi vermesini aklı başında kimse dillendirmez. Eski zamanlarda olsa Baki S. müneccimbaşı olarak sarayda işe alınırdı. Baki S. daha önce TRT’ye verdiği mülakatta, kendisini, “Önceki sınavda 79,5 aldım. Bundan 81 aldım. Soruları ben dağıtmış olsam niye kendim daha yüksek puan almayayım?” diye savunuyor. Anladık ‘bilinen yapı’ ile sorununuz var ama daha tutarlı ve zekice işler yapsanız. Bırakın cemaati hiçbir örgüt, 446 karı-kocaya, 637 birinci derecede akrabaya soru dağıtmaz.