19 Mart Cumartesi günü Düzce’de uzun zaman unutulmayacak bir konferans düzenledik.

Yerel Haber Gazetesi, Memursen Düzce Temsilciliği ile birlikte gerçekleştirdiğimiz konferansın ana sponsoru Düzce Belediyesi'idi.

Düzce İl Gençlik Spor Müdürlüğü Konferans Salonu’nda gerçekleşen toplantıda çok farklı görüşler, demokratik bir olgunluk çerçevesinde dille getirildi. Konuşmalar kayıt altına alındı.

Kürsüye çıkan farklı etnik kökenden, farklı inanç ve politik eğilimden gelen onlarca kızlı erkekli konuşmacı ardı ardına yeni anayasa ile ilgili çeşitli talepler dillendirdiler.

Düzce toplantısının öne çıkan en önemli yanlarından biri, konferans salonundaki yurttaşlarımızın birbirlerini dikkate değer bir saygıyla dinlemeleri ve birbirinden taban tabana zıt görüşler karşısında demokratik olgunluk örneği göstermeleriydi.

Yuhalama, ıslık çalma, yumurta atma ve benzeri hakaret dolu protestolarının olmaması ve herkesin birbirini sabırla dinlemesi çok önemliydi.

Gazeteci Balçiçek İlter’in moderatörlüğündeki toplantıda konuşmacı olarak Prof. Dr. Erol Katırcıoğlu, Doç. Dr. Osman Can, sanatçı Lale Mansur ve gazeteci Yaşar Güven toplantının kendilerine düşen açılış bölümü konuşmalarını çok kısa tutarak esas olarak vatandaşlarımızın daha çok konuşmasını sağladılar.

Yeni Anayasa Platformu adına konuşmacılar, daha önceki toplantılarda da sıkça ifade edildiği gibi, amaçların yeni anayasa üzerine ders vermek değil, konferansı izleyen yurttaşlardan nasıl bir anayasa istediklerini öğrenmek, anlamak olduğunu dile getirdiler. Onlara bu tarihi fırsatı bizlere verdikleri için sonsuz teşekkür etmeliyiz…

DEĞİŞEN DÜZCE,
KONUŞAN DÜZCE’DEN
İNSAN MANZARALARI…

Kendisinin çoban olduğunu söyleyen biri “ benim vergimden diyanet beslenmesin, seçimlerde benim vergilerimden ne CHP ne MHP ne AKP Yüksek seçim kurulundan para almasın, okulda bana ne Atatürk ne Osmanlı anlatılmasın” dedi.

Kendisinin doktor olduğunu söyleyen biri “herkesin değer yargılarına göre birkaç anayasa hazırlansın; A, B, C, D, E şeklinde kim hangisinden yargılanmak istiyorsa ondan yargılansın” dedi.

Bir başkası “ ben çocuklarıma okulda Kur’an dersi veren bir anayasa istiyorum” dedi. Bir başkası “ben dindarlara sahip çıkan bir anayasa istiyorum dedi’’.

Bir başkası “Çerkezlere anadilde eğitim verilsin” dedi. Bir başkası “işçilere hakları verilsin” dedi. Bir Başkası “ben yirmi yaşa gelince asker gitme zorunluluğu olmayan bir anayasa, birbirimiz için ölmeyi değil birbirimiz için yaşamamamız gerektiğini söyleyen bir anayasa istiyorum” dedi.

Bir başkası “ başörtüsü sorununu çözen bir anayasa istiyorum” dedi. Bir başkası “%10 barajı kaldırılsın” dedi. Bir başkası “sendikalara gereken önem verilsin” dedi. Bir başkası “ devletin Kürtlerle yüzleşmesini ve ona göre anayasanın içeriğinin düzenlenmesi gerektiğini” söyledi.

Bir başkası “şiddetin sona erdirilmesi ve ona göre anayasanın düzenlenmesi gerektiğini söyledi”. Bir başkası “herkesi kucaklayabilecek bir anayasa; çoğulcu bir anayasa değil tek bir kişi bile olsa, kendini o anayasanın içinde hissedebilecek bir anayasa istiyorum” dedi…

Konferansta yeni anayasa karşıtı görüşlerde kendini ifade etme fırsatı buldu.Kendisinin emekli bir asker olduğunu söyleyen istikam subayı “bu topraklarda sizlere hangi anayasayı yaptıysak beğendiremedik; Osmanlı kanun-i esasiye yaptık beğendiremedik, ulu önder Atatürk 1921-1924 anayasasını yaptı beğendiremedik,1961,1982 anayasası yapıldı beğendiremedik. Bırakın bu anadilde eğitim saçmalıklarını, bunlar batının oyunu, tek vatan tek millet tek dil, “Çerkezce konuşmak isteyen Kafkasya’ya gitsin,” şeklinde bir konuşma yaptı.

Emekli istikam subayına cevabı: “Ben bu topraklar için canını veren bir şehit torunuyum. Ana dilim olan Çerkezce’yi bilmeden büyüdüm. Bu topraklara benim saygı duyduğum kadar, benim de dilime saygı duyulsun istiyorum.” Anadilde eğitim istiyorum diyen genç kızımız verdi.

“Bu ülkenin en büyük utancıdır bir dili yok saymak, ıbıhca diye bir dilimiz vardı şimdi bu dil yok oldu. Bu dilin yok olmasına sebep olan devletin ayıbıdır,utancıdır” dedi bir başka Çerkez delikanlısı…

Bir başkası, “Atalarım bu topraklarda doğdu, büyüdü, canını verdi. Ben ülkeyi bölmek istemiyorum, bir yere de gitmek de istemiyorum, sadece geleneklerime, dilime saygı gösterilsin istiyorum,” diyerek anayasadan beklentisini ifade ediyordu.

Bir başka konuşmacı “Müslüman gibi yaşamak isteyeni İran’a, Çerkezce konuşmak isteyeni Kafkasya’ya, dinsizce yaşam isteyeni, işte bilmem nereye göndermeyen bir anayasa istiyorum.”dedi.

Taleplerin yanı sıra tespit ve değerlendirmeler de vardı. “Bu anayasa halkın % 99’unu mutsuz ediyor,” tespiti iç karartıcı olsa da belli bir hoşnutsuzluğu açığa vuruyordu.

Bir başka konuşmacı “Türkiye uçmaya hazırlanan bir uçak gibi hızlanıyor. Elbirliğiyle bu uçağı uçurmamız lazım. Aksi halde parçalanır.”

Evet, işte 19 Mart Düzce konferansından akılda kalanlar bunlardı…