Bir defa da başlığı değil yazıyı okuyun… - - Yalçın AKDOĞAN

Bizim medyada bazı köşeyazarlarının okur-yazarlık düzeyi başlıkları okuma seviyesinde. Onlar sadece iri puntolu yazıları, yani haber ve köşeyazısı başlıklarını okuyabiliyorlar.

O kadar büyük yazarlar ki, yazıyı hiç okumadan sadece başlık okuyarak hüküm verebiliyorlar. İki kelimelik başlığı sağa sola yatırarak, çekerek, esneterek yorum yapmaları daha kolay oluyor. Herhalde 'millet zaten yazıyı okumaz, eleştirilerimde ne kadar saçmaladığımı anlamaz' diye düşünüyorlar. Yüzlerce defa çarpıtma ve saptırma sebebiyle mağdur ettikleri yazarların kendilerini savunmakta yetersiz kaldığını düşünüyorlar, yazdıklarının her zaman yanlarına kar kaldığına inanıyorlar. Bu da cahil cesareti gibi bir vurdumduymazlık veriyor.

Geçenlerde yazdığım 'Türkiye, hukuki hesaplaşmayı başardı' yazım da bu tür bir gazetecilik kıyımına maruz kaldı. Yazıyı okumayan kerli felli yazarlar bu dört kelime üzerinden neler yazdılar neler… İçlerinden geçen ne kadar süfli düşünce varsa, bu dört kelimeye yüklediler.

Bu tür yazarlara cevap vermek de fayda etmiyor. Çünkü zaten söyleyeceklerinizi yazıda söylemişsiniz, ayrıca cevap yazsanız yine aynı yazıyı yazmanız gerekir. Yazıyı okumamışlar ki, cevap yazısını okusunlar…

Bir de 'aslında şunu kastediyor, diğerini söyleyemediği için böyle söylüyor' gibi niyet okuyuculuğu yapanlar var. Bunlar yazınızı okusalar da para etmez, çünkü kendi aklından geçeni size mal etmenin derdinde olurlar. Mesela Devlet Bahçeli çıkmış bu tespitimi canlı örnek olarak ispat etmeye çalışıyor. 'Cumhuriyetle hesaplaşma diyemediği için hukuki hesaplaşma diyor' gibi yakıştırmalar yapıyor.

Statükonun CHP bloğu ve MHP bloğu Ergenekon davası konusunda aynı safta yer alıyor. Sol kategoride yer alan Sözcü, Yurt, Aydınlık türü gazeteler ile sağ kategoride yer alan Ortadoğu, Yeni Çağ gibi gazeteler seviye ve tarz olarak aynileştiği gibi bu konuda da aynileşmiş durumda.

Başlık okuru olan köşeyazarları kendilerini çok seçkin ve elit görüyorlar. Oysa okuryazarlık düzeyi iri puntolu harflerde kalanlar, havas gibi akıllarıyla değil, avam gibi gözleriyle düşünürler.

Eleştiriyi, cerbeze ve demagojiyle karıştıran yazarlarla baş etmek zordur çünkü hakikat diye bir dertleri yoktur. Onlar için karşısındakini zor durumda bırakacak her türlü çarpıtmada bulunmak serbesttir. Yazdıklarınızda çarpıtacak bir şey bulamazlarsa aklınızdan geçeni yargılamaya kalkarlar, kendi ürettikleri hayali düşüncelerle kavga ederler. Basın ahlakından hiç nasibini almamış bazıları ise kendileri sizin adınıza sözler uydururlar. Mesela Ayşenur Aslan'ın geçenlerde uydurduğu sözler (hem de tırnak içinde yazarak) bu türe örnektir. Yüzlerce kişi de o uydurulmuş sözleri sizinmiş gibi alıp infaza başlarlar. Bunun adı da gazetecilik olur!

Gazete okurluğuyla köşe yazarlığı yapanlar, hiç değilse başlık düzeyini geçip yazıyı da okuma külfetine katlanabilseler…