Utanmadan, sıkılmadan, arlanmadan… Bu milletin alın terine, gecesini gündüzüne katıp çocuğunu okutma hayaline böylesine alçakça bir ihanet daha önce kaç kez yapıldı?

Yıldız Teknik Üniversitesi gibi köklü bir kurumun sistemine sızıp, ölmüş insanların diplomalarını silerek yerlerine sahte belgelerle yeni “mezunlar” üretmek nedir? Bu nasıl bir yüzsüzlük, nasıl bir haysiyet yoksunluğudur? Devletin e-Devlet sistemine kadar bu sahteciliğin uzanması, sadece bir üniversite değil, sistemin bizzat kendisinin nasıl delik deşik hale geldiğini gösteriyor.

Ve bu sahte mezunlar kim? Nerelere yerleştirildiler? Bugün hangi görevlerde bulunuyorlar? Hangi mühendislik projesinde sahte diplomalı birinin imzası var? Hangi kamu ihalesine, hangi denetleme raporuna, hangi inşaata, hangi vatandaşın hayatına dokundular?

İşin en çarpıcı yanı ne biliyor musunuz? Bu rezalet bir tesadüfle değil, örgütlü bir suç yapısıyla, planlı, teknik bilgiye sahip kişilerce, defalarca gerçekleştirilmiş. En az 174 kişinin sahte diplomayla mezun edildiği tespit edildi. Sahtekârlık öyle yaygın, öyle sistematik ki; savcılık artık bunu sadece bireysel bir suç değil, örgütlü dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik olarak değerlendiriyor.

Ve biz hâlâ soruyoruz: Bu nasıl bir ülkedir? Bu nasıl bir hukuk sistemidir? Bu nasıl bir denetim mekanizmasıdır?

Binlerce aile, çocuklarını okutmak için borç batağına girerken, gençler KPSS’ye, mülakata hazırlanırken, uykusuz kalırken; birileri klavye başında birkaç satır kodla, ölülerin yerine geçip “mezun” oluyor.

Bu yalnızca bir skandal değil, bir çürümenin resmidir. Eğitim sisteminin içine sızan kokuşmuşluk, liyakatin nasıl yerle bir edildiğinin belgesidir. Bugün sahte diplomayla “mezun” edilenler, yarın ülkeyi yöneten yerlerde karşımıza çıkarsa şaşırmayalım.

YÖK’ün “olayı doğruladık” demesi yetmez. Bu utanç sadece açıklamayla temizlenmez. Bu organize sahteciliğin bütün ayağı ortaya çıkarılmalı, isim isim kamuoyuna açıklanmalı ve en ağır cezalarla yargılanmalıdır.

Aksi halde, bu ülkenin hiçbir öğrencisine “çalışırsan başarırsın” cümlesini bir daha söylemeye hakkımız kalmaz.