Fransa’da çok ilginç gelişmeler var ama biz kendi içimize çok dönük olduğumuz için bu gelişmeleri pek izlemiyoruz.

Mesele kendi içinde de çok çok önemli, Türkiye’yi ilgilendiren, ilgilendirecek bölümü de.

2017 Mayıs ayında Fransa’da iki turlu Cumhurbaşkanlığı seçimi yapılacak.

İlk tura muhtemelen çok sayıda aday katılacak ama bunların arasında üç aday ön plana çıkıyorlar: Mevcut sosyalist, merkez sol Cumhurbaşkanı Hollande, Milliyetçi Cephe’nin başı Marine Le Pen ve merkez sağın adayı gibi kendini lanse eden Sarkozy.

Sarkozy’nin geçtiğimiz senelerde, 2012 öncesi cumhurbaşkanlığı döneminde Türkiye’nin AB adaylığına yaptığı olumsuz katkı malum, benim böyle bir kişiyi kalben de olsa desteklemem söz konusu olamaz ama aşağıda yazımın başlığını neden böyle koyduğumu açmaya çalışacağım.

Geçtiğimiz hafta Fransız basınına yansıyan araştırma sonuçları Milliyetçi Cephe lideri, yabancı karşıtı, ırkçı Marine Le Pen’in ikinci tura kalma ihtimalinin çok yüksek olduğunu gösterdi.

Bu durum bile başlı başına Fransa için, Voltaire’in, Condorcet’nin, Camus’nün Fransa’sı için bir felaket ama mesele şimdi ondan da öteye geçiyor.

İkinci turda Le Pen’in karşısına ya Hollande (merkez sol) ya da Sarkozy (merkez sağ) çıkacak muhtemelen.

Merkez sağda başka adaylar da var ama muhtemelen en güçlü (!) aday Sarkozy.

Le Pen’in karşısına ikinci turda Hollande (mevcut Cumhurbaşkanı) çıkarsa, geleneksel merkez sağ seçmenin oylarını ikinci turda blok olarak Hollande’a kaydıracağı çok ama çok kuşkulu.

Ya sandığa gitmezler ikinci turda, ya da oylarını kısmen de olsa Le Pen’e verebilirler merkez sağ seçmenler.

Bu durumda Le Pen’in işi çok kolaylaşıyor.

Geçmişte baba Le Pen’e karşı oyların çok büyük ölçüde birleştiği konjonktürden epey uzağız kanısındayım.

İkinci turda Le Pen’in karşısına Sarkozy çıkarsa, muhtemelen merkez sol seçmen, daha militan olduğu, Le Pen’den çok daha fazla endişe ettikleri için oylarını istemeyerek, kerhen de olsa Sarkozy’e daha büyük bir oranda kaydıracaklardır.

Bu durumda, Le Pen-Sarkozy yarışmasında Sarkozy daha şanslı duruma gelecektir.

Le Pen’in Fransa Cumhurbaşkanı olması, az bir ihtimal değil, işsizlik bir türlü düşmüyor, ekonomi anlamlı oranda düzelmiyor, hem Fransa, hem Avrupa, kanımca hem de Dünya için çok kötü bir senaryo ihtimali.

Türkiye için de durum çok vahim olabilir bu durumda.

Le Pen’in cumhurbaşkanlığında Türkiye’nin AB perspektifi kağıt üzerinde dahi bitecektir.

Unutmayalım, Fransa’da dış politika, bir bakan var ama, tümüyle Cumhurbaşkanının üzerinde.

AB perspektifinin tümüyle sonlanmasının Türkiye’de iç politikaya, ekonomiye nasıl yansıyacağını varın siz iyi analiz edin.

2017 Mayıs’ında Erdoğan’ın Cumhurbaşkanı ya da devlet başkanı olarak görevde olacağı varsayımı ile, bu muhtemel konjonktürde Türkiye’nin cehennem ateşinin harareti daha da yükselecektir kanısındayım.

Batı karşıtlığı tavan yapacak, “Türkün Türkten başka dostu yoktur” saçmalığı kartı daha da fazla ileri sürülecek, demokrasi ve hukuk devleti standartları daha da düşecektir.

Böyle bir durumda hiç kimse Erdoğan’dan da zaten “Kopenhag kriterleri olmaz ise, biz de Ankara kriterleri ile yolumuza devam ederiz” sözünü hatırlamasını beklemeyecek.

Bilmem, neden “Sarkozy’i desteklemek de kaderde varmış” dediğimi anlatabildim mi?

ESER KARAKAŞ | HABERDAR