Timur Soykan’ın ulaştığı, Can Holding’in sahibi Kemal Can’ın savcılık ifadesi, yaldızları dökülen, projektörlere çırılçıplak yakalanan bir soygun düzeninin resmini önümüze koyuyor. Elinize pertavsızı alıp ayrıntılarını mutlaka dikkatle incelemeniz lâzım.

Neden TMSF, Türkiye’nin en büyük sermaye grubunu oluşturuyor? Binlerce şirketi bünyesinden barındıran bu Fon kimler tarafından yönetiliyor ve devralınan şirketler nasıl hızla değer kaybediyor? Bu şirketlere atanan kayyımları kim nerden seçip buluyor? Son on yılda sermayenin büyük kısmı nasıl el değiştirdi? Devlet içinde sadece resmi görevleri ile bu devasa fon sermayesini yönetenler kimler? Gerçekte yönetenler. Kayyımları belirleyenler, kime reklâm verileceğine, maaşlara, şunlara, bunlara karar verenler.

İktidarı hedef alan ilk temiz eller soruşturması:

Savcının amacı bu olmayabilir. Ancak soruşturma, kolayca iktidarın çelik çekirdeği içinde hemen her karanlık denize ulaşan bir yolsuzluk operasyonuna dönüşebilir. Koskoca soruşturma dosyası, Can Holding, Ciner Holding ve uzun bir kara para aklama suçları listesi. Suçların hepsi devlet yönetiminin, iktidar sorumlularının gözetim ve denetiminde işlenmiş. “Devlet büyükleri”nin talimatları ile büyük şirketler, bir üniversite, okul zinciri emaneten satın alınmış. Soruşturma aşamasında veya dava başladığında sorulacak. “Kim bu devlet büyükleri?” sorusu, çok geniş bir yasadışı ilişkiler ağının ucundan yakalayıp sonuna kadar gitmenize yol açabilir.

Başlangıç itibarıyla farklı ihtimaller var.

İktidarın çelik çekirdeği içinde hizipler bu soruşturma ile bir tarafa karşı ölümüne, yok edici bir hamleye girişmiş olabilir. Hamleye girişenler için de karşı taraf için de bu kazananı olmayan karanlık bir savaş olacak.

Ekonomik kriz yüzünden pasta küçüldü. Dolayısıyla rekabet şiddetlendi. Devletin sırtından bedavadan servetler edinmenin, paraya ve güce ulaşmanın aldatıcı bir üstünlüğü var. Alışkanlığa dönüşen bu saltanat gün geliyor duvara tosluyor.

“Kim bu devlet büyükleri?”

Soru bu.

Şüpheli Holding Patronu, “ne yaptıysam onların talimatı ile yaptım” diyerek yaptığı işleri bütün şeffaflığı ile sıralıyor. Belli ki kendisine talimat ve teminat veren ensesi kalınların kendisine sahip çıkmasını bekliyor.

Savcının soramadığı bu soru mutlaka sorulacak. Belki savcı veya hâkim sormadan, şüpheli ifşa etmeden, hizip çatışmasının karşı tarafı liste halinde “devlet büyükleri”nin listesini gazetecilere sızdıracak.

Yolsuzluk bir siyaset tarzıdır:

Mesele, devlet içinde, devlet yetkilerini kullanarak, devletin gizli-saklı ayrıcalıklarına dayanarak yolsuzluk yapmaktan, kara bir düzen kurmaktan ibaret değil.

AK Parti kanadının siyasetsizliğini de açıklıyor bu durum. Memleket ahvaline dair fikir ve endişe sahiplerinin bu kara düzen içinde yerleri yok. Kavga, rekabet bu kara düzenin içinde geçiyor. Bu soygunun sahipleri önlerine gelen her meseleye, tezgâhlarına etkisine göre tavır alıyor. CHP’ye yönelik tasfiye operasyonları, Çözüm Süreci’ne karşı direnç bu kara düzenin işletmecilerinden geliyor. İki alanı, yani CHP’ye yönelik saldırıları, Çözüm Süreci’nin yavaşlamasını demokrasiyi ve hukuku geliştirerek hızla çözmek istediğinizde, bu kara düzen imtiyazlarını, ayrıcalıklarını ve koruma kalkanlarını kaybediyor.

Hedefine ulaşmış bir Çözüm Süreci’nin memlekette hırsızlığa ve yolsuzluğa da mani olacağını sakın ola ki hatırdan çıkarmayın.

Memlekete hukuk gelirse, güneşin altında gözü görenlerin, aklı olanların sorması gereken soru hemen gündeme geliyor:

“Kim bu devlet büyükleri?”

Bu sorunun peşine düştüğünüz takdirde, sindirim sistemine kadar temizlenecek bir siyasi arınmayı başlatabilirsiniz. Kaybettikleriniz kazanmak, tehlikelerden azade yaşamak, doğru dürüst bir siyasî düzende özgürlüklerinize hakkıyla sahip çıkmak bu sorunun cevabı ile başlayacak uzun bir yargılama sürecine bağlı.