Yemen’den Suriye’ye uzanan geniş bir coğrafyada uluslararası güçlerin de müdahil olduğu bir cinnet dönemine tanıklık ediyoruz. 
 

Suriye’de 4 hafta içinde Emevi Camii’nde namaz kılmayı düşünenler, koca bir ülkenin dokusunu, insani değerlerini yok etmenin ağır sorumluluğunu yaşıyor bugün. Tarihe de bu rolle geçecek.
 

Bitmek bilmeyen bu iç savaşın bir parçası olmak istiyor Türkiye heyecanla. Yeniden açılan kanallarla Amerika’ya uçuşa yasak bölge ilanı için uğraşıyor. Dün uluslararası AP haber ajansının geçtiği habere göre, Suudi Arabistan’la Türkiye, Suriye’deki savaşa müdahil olmak üzere anlaşmaya varmış.
 

İran ile yürütülen diplomatik ilişkilere rağmen bu işbirliğinin Yemen’den sonra Suriye’de Tahran’ı, daha doğrusu Şiiliği hedef aldığı kesin.
 

HERKESİN BİLDİĞİ BÜYÜK SIR!
 

Yani Türkiye bu kararıyla bölgeyi cehenneme çeviren mezhep savaşlarının bir parçası olmaya karar vermiş durumda. AKP’nin bu kararı seçimden önce devreye sokmak istediği karadan asker sokmak opsiyonunu açık tuttuğu Washington’da Türkiye ile ilgilenen herkesin bildiği bir sır.
 

Denklemin sadece Sünnü-Alevi yönü yok elbette, Rusya’yı, Kürtleri ilgilendiren yönleri de var. Suriye harekatının Eşme ruhu içinde mi gerçekleşeceği yoksa Kürtlerin bunu kendi varlıklarına yönelik bir tehdit olarak mı algılayacağı önem taşıyor burada.
 

Kobane’den sonra Ankara’ya güveni en alt düzeye inen bölge Kürtleri, Türkiye’nin Suriye’de girişeceği hem hamlenin uzun vadede kendi varlıklarını hedef alacağını düşünecektir. Barış sürecinin askıya alındığı, herkesin nefesini tutmuş, seçimi beklediği bir ortamda bunun sonuçlarını görmek içmek Stratejik Derinlik uzmanı olmaya gerek yok.
 

Abdullah Gül’ün sahneden çekilmesinin ardından AKP’nin dış politikasının nasıl oradan oraya savrulduğuna daha iyi tanıklık ettik. Ermenistan’da biraz da kişisel kıskançlıkla başlayan süreç, bugün tam bir çöküntü noktasında.
 

İTTİFAKA GİRENLERİN SONU BELLİ
 

Yönetimin yolsuzluk iddiaları, hukuksuzlukla yıprandığı, itibar kaybettiği, dışlandığı bir ülkenin dış politikada başarı sağlama ihtimali sıfırdan bile azdır.
 

Dostundan çok düşmanı olan bir yönetimin atacağı her hatalı adım, sadece onların değil tüm ülke halkının ağır bedeller ödemesiyle sonuçlanacaktır. 
 

Amerika’nın Irak’ta başına gelenlerin Türkiye için ders olması gerekir ama mezhepsel körlük bu gerçeğin görülmesini engelliyor.
 

Türkiye, Demirel’in deyimiyle 70 cente muhtaç olduğu dönemde bile bu kadar karanlık bir noktaya sürüklenmemişti. Devlet kurumları herşeye rağmen ayakta duruyor, devlet aklı çalışmaya devam ediyordu.
 

Bugün gelinen noktanın ülkeyi sürükleyeceği noktayı görmek için kahin olmaya gerek. Savaş pilotlarına başarı ödülü olarak milyon dolarlık lüks araba hediye eden bir orduyla ittifaka girecek olanların sonu belli.
 

Belki Silahlı Kuvvetler’de hala aklı başında olan insanlar kalmıştır.