‘Yaşamak; Bir ağaç gibi tek ve hür. Ve Bir orman gibi kardeşçesine’… Nazım Hikmet’in şiirlerinin içinde en çok bu dizelerini severim. Tam da bugünlerde tüm belediyeler şehrin en işlek caddelerinde ışıklı panolarda bu dizeleri yazdırsalar.İdealizm’in bu tür pratiği olabilir. Ege taraflarında bir belde belediyesinde Nazım Heykeli yaptırıldığı gibi ve ya Fatsa da Kenan Evren Caddesinin ismini çöpe atıp Terzi Fikri Caddesi yapsalar demokrasi ile diktatörlük arasındaki tercihleri ortaya çıkar. Günlük gazetelerde, televizyonlarda, internet sitelerinde her gün her saat yaşamsal sorunlar tartışılırken yetkililer adeta çözümsüzlüğü vatandaşın gözüne sokuyorlar. Bunların amacı üzüm yemek mi bağcıyı dövmek mi? Öyle görülüyor ki üzümü kendileri yiyor; çöpü için insanların onurları ile oynuyorlar. Bir doktorun görevi hastasını tedavi etmek olduğu halde, doktor hastaya edebiyat dersi vermeye kalkışırsa ne olur!. Sanki bu ülkede devlet sorumlu değil hükümet sorumlu değil ,ana muhalefet sorumlu değil. Suçlu arıyorlar, suçluyu yakalamaktan kaçıyorlar. Sorunu çözer gibi gösterip vatandaşı yok sayıp yıllarca oyalıyorlar ve de bu çözümsüzlüğün üzerinden rant sağlıyorlar. Sömürücüler çıkarları gereği tarih boyunca hep böyle düşündüler. Halkları savaştırdılar, kardeşi kardeşe kırdırdılar, komşunun tavuğunu komşuya kaz gösterdiler. Kürt’e ‘kart kurt’ dediler, Alevi’ye ‘mum söndü’ hakaretini uygun gördüler. Kadına aklı ermez , gençlere deli divane, Demokrat , özgürlükçü sosyalistlere de bölücü diyerek sömürülerini sürdürdüler. Sömürücülerin bu politikalarını onaylayan mağdurlarda; ağaca bakmaktan ormanı göremediler. ‘Tanı.. Bunları tanıda büyü’, diyen ozanı tanımadılar. Irkçı milliyetçiliğe öyle sarıldılar ki İttihat Terakki sanki geri geldi. Onlar Ermenilere tehcir uygulayarak katlettiler. Şimdilerde kürt düşmanlığıyla, alevileri ve farklı inançları yok sayarak laiklik adı altında sünniliği dayatarak din dersini zorunlu kıldılar .Diyanet; devletin ve hükümetlerin arka bahçesi oldu. Sonuçta Kürt halkının varlığını ana dilde eğitimi içermeyen, din derslerini zorunlu kılan ve Cem Evlerini meşru görmeyen , emekçilerin sendikal hak ve özgürlüklerini gündeme almayan, çevre ve doğayı katlederek yatırım yapıyoruz diyen anlayışlarla anayasa yapmaya çalışıyorlar. Sahi kimim parasını kime veriyorsunuz. Yeni bütçede üç siyasi partiye ayrılan ödeneklere bakın. El insaf! İtiraz eden var mı?.  BDP grubuyla bu mecliste değil mi?. Bu siyasi partiler yasasıyla , bu seçim yasasıyla oluşan meclisten demokrat, özgürlükçü, evrensel anayasa çıkmaz. Çıkarsa Küresel Kapitalizmin ve Neo Liberalizmin savunucusu AKP anayasası çıkar.

 Öyleyse özgürlükçü solda Bir Şey Yapmalı…..