İki evlat katili bir suç makinesi, AKM gibi bir yerde protokol kapısına pusu atıp Sırrı Süreyya Önder’i uğurlama töreninden çıkışta CHP liderine saldırmıştı...

Dünkü 4. duruşmada mahkeme kararını verdi.

Özgür Özel’e saldıran Tengioğlu, kamu görevlisine yönelik kasten yaralama suçundan 12 ay hapse çarptırıldı.

Fakat sabıkalı olduğu, suç işlemekte kararlılık gösterdiği de belirtilmesine rağmen tutukluluk süresi cezasına sayıldı ve tahliye edildi. İndirim almadığıyla yetineceğiz, isteyen buna şükredip avunabilir.

“Saldırgan kimden aferin bekliyor” başlığıyla sorgulamıştım o zaman.

Yer ve zaman seçimi dahil, hedef gözeten bir planlı saldırı izlenimi veriyordu.

Saldırganın ilk ifadesi de tasarlanıp kurgulandığı izlenimini güçlendiriyordu.

Güya CHP’li belediyeden yemek yardımı alamadığından kızmıştı. Cumhurbaşkanı’yla devletin savcılarına dünyayı dar edeceğini söyleyip gençleri eyleme çağırdığı için de Özgür Özel’e ayrıca bilenmişti. Karşısında görünce kendini tutamadığını söylüyordu.

Anlık öfke patlaması olduğuna, spontane bir şekilde kendiliğinden geliştiğine, saldırganın oraya tasarlayarak gelmediğine, bir anda tepesi atınca gözünün karardığına kim inanırdı?

Üstelik belediye yardımı hikâyesi de doğru çıkmamıştı.

Dolayısıyla münferit adi vaka sayılıp örgütlü suç şüphesiyle yaklaşılmazsa arkasının aydınlatılamayacağı belliydi.

Gerçi bu kez saldırganı haklı gösteren, sırtını sıvazlayan, elini öpme kuyruğuna giren, milli kahraman ilan edip heykelini dikmeye kalkan, saldırıyı sahiplenen, Özgür Özel’i suçu kendinde aramaya çağıran, CHP’lileri şiddete müstahak bulan etkili ve yetkili kimse öne atılmamıştı.

Aksine; Cumhurbaşkanı Erdoğan, Özel’i ararken iktidar sözcüleri de siyaset kurumuna, demokrasimize saldırı ve provokasyon diye tereddütsüz kınamışlardı.

Arka çıkılıp sahiplenilmemesi, haklılaştırılması iyi haberdi. Bir de yanına kalmadı mı, siyasilere karşı planlı provokasyonlara yeltenmek bir daha bu kadar kolay olmazdı.

Saldırgan, aferin beklerken caydırıcı bir cezayla pişman edilirse bir daha muhalefete saldırmaya kalkışacaklar, iki kez düşünürdü.

Elbette muhalefeti gayri milli, hain ve düşman gibi hedef gösteren nefret söylemlerinin payı da dikkate alınarak terk edilmeliydi.

Demokrasimize, siyasetimize ve huzurumuza kastedeceklere yanlış mesaj vermemenin yolu, muhalefete karşı dolduruşları bırakmaktan geçiyordu.

İktidarı kızdıranların ayağını denk aldırmaya soyunacak şer şebekeleri, aradıkları fırsatı elverişli ortamda bulabiliyordu.

Gereken dersin nihayet alınıp alınmadığını, saldırının arkasının karanlıkta bırakılıp bırakılmamasından anlarız, demiştim.

İKTİDAR NE SÖYLEDİ, TAMBURASI NE ÇALDI

Daha ilk günden... İktidar başka şey söylerken gayretkeş tamburası ayrı telden çalıyordu, orası umut verici değildi.

CHP liderini kendi kendine yumruk attırmakla, saldırganı kendileri ayarlamakla, kendilerine danışıklı saldırı tezgahlamakla suçlayan zırvacılardan söz ediyorum.

Siyasi şiddeti, Kılıçdaroğlu’na Çubuk saldırısındaki gibi teşvik edip cesaretlendirmeyeceklerine sevinmemizi zorlaştırıyorlardı. Akıllanma belirtisi göstermemişlerdi.

Şunları sormuştum...

Tiyatroysa, ucu kendine çıkacaksa Özgür Özel niye planlı bir saldırı diye üstüne gidiyor ve iktidardan ucu nereye çıkarsa çıksın sonuna kadar aydınlatılmasını, karanlıkta bıakılmamasını istiyor?

Planlayan kimse örtbas ettirmemeye uğraşır mı? Özel’in aracının AKM otoparkına alınmayarak saldırganın beklediği çıkışa yönlendirilmesinden de CHP mi sorumlu?

Peki ya aynı saldırganın, aylar önce gelip İmamoğlu’na suikast ihbarında bulunması da mı tezgahtı?

CHP lideri, saldırıyla kendilerine meydanlardan çekilme ve ayaklarını denk alma mesajı verildiğini söylüyordu.

Siyaseten böyle kullanmak için kendileri mi tezgahladı? Bastırdınız, kimin tezgahıysa çıkardı ortaya.

Bir kişinin üstüne kaldı, o da bırakıldı. Sanırım aldık cevabımızı. Tamburanın tıngırtısı bunun mu habercisiydi?