Rahmetli Başbakan Necmettin Erbakan’ın dinlendiği haberleri Yeni Şafak ve Star gazetelerinin iddiasıydı. Belge diye yayınladıkları şey dökülüyor.

Yorumlar farklı olabilir ama bilgi hatasını kabul etmek mümkün mü? Dün Star Yayın Yönetmeni Yusuf Ziya Cömert, hatada ısrar eden bir yazı kaleme aldı. IMEI numaralarıyla ilgili kanunun 2012’de çıktığını iddia ediyor. Yayınlarından Erbakan’ın kaçak ya da korsan telefon kullandığı anlamı çıkmayacağını ispat etmeye çalışıyor. Oysa 5809 numaralı Elektronik Haberleşme Kanunu 2008’de çıktı. 57. maddesi “İşletmeciler, kayıp, kaçak veya çalıntı cihazlara, elektronik haberleşme hizmeti veremezler.” diyor ve takip vazifesini BTK’ya yüklüyordu. 6 ay sonra da yönetmelik çıkarılarak beyaz, siyah ve gri liste uygulaması başlatıldı. 2012’deki düzenleme yurtdışından getirilip pasaporta işlenen cihazlar için 100 TL harcırah alınması. Bu bilgiye ulaşmak çok mu zor, yoksa bilinçli örtme mi yapılıyor anlamadım.

Uydurma ve çarpıtılmış belgelerle cadı avı yapılmasına itiraz ediyorum. Şahsi kanaatimi sorsanız ‘Erbakan’ın dinlenmesi kuvvetle muhtemeldir’ derim. Ama ‘kim’ sorusuna cevap verebilmek için ‘o günlerde kimi rahatsız etmişti?’ ona bakmak lazım. “AKP’yi Siyonistler kurdu.” cümlesini kurduğunuzda fincancı katırlarını ürkütürsünüz. İran’a ziyaret yapıp devlet başkanı gibi karşılanırsanız gıpta damarlarını tahrik edebilirsiniz. Partinizde işgalci olarak gördüğünüz Numan Kurtulmuş’tan memnuniyetsizlik izhar edip kurtulmak için düğmeye basarsanız, iç siyasetteki rakiplerinizi rahatsız edersiniz. Muhalefetsiz ortamda sarsıcı eleştirilerinizle hedef haline gelebilirsiniz. Evet, bence de birileri Erbakan’ı dinlemiş olabilir.

Kanunsuz, gayri meşru dinlemelerle mücadele hayati önemi haiz. Özel hayatın mahremiyetine yapılan en ağır saldırılardan biri. Bununla mücadele etmek yerine gündelik kavgalarımızın araçlarından biri haline getirdiğimiz için mesafe alınamıyor. TBMM’de araştırma komisyonu kuruldu, çalışmalar tamamlandı, rapor çıktı. Birkaç sansasyonel haber dışında elde var sıfır. Bu, aslında parlamentonun etkisiz eleman oluşunun da göstergelerinden.

Yürütme organı, idarenin bütün eylemlerinin siyasi sorumluluğunu taşımalı. Bu, aynı zamanda denetleme görevini de idari açıdan hükümete veriyor. AK Parti hükümeti, somut olaylar üzerine gidip netice almak yerine gölge boksu yapmayı tercih ediyor. CHP Genel Başkanı Deniz Baykal ve MHP milletvekillerini hedef alan komplolar aydınlatılmadı. Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, kasetleri internetten kaldırttığını savunarak üzerine düşeni yaptığını öne sürüyor. Oysa başta Baykal olmak üzere mağdurlar bu cevapla tatmin olmuyor. Ankara Emniyeti’nde suçüstü yakalanan Cevdet Saral ve Osman Ak’ın zamanaşımından kurtulmasına göz yumulduğunda kanunsuz dinlemelerle mücadele en büyük darbeyi yemişti. Şimdi bir adım daha atılarak Ak, Zonguldak’a il emniyet müdürü yapıldı. Devletin mağdurlara ödediği tazminatlar yanına kâr kaldı!

Erdoğan ve kontrolündeki medya, telekulak mücadelesine zarar veriyor. Üzüm yemek değil, bağcı dövmek amaçlarını çok belli ediyorlar. Hiçbir dosya sonuca ulaşmadığı için caydırıcılık sağlanamıyor; kamuoyunda ‘bu mesele hallolmaz’ algısı pekişiyor. Dört yıl geçti, Başbakan kendini dinleyenlerle ilgili bile somut eylem ortaya koyamadı. Gerçekten böyle bir olay olmayabilir, düşüncesi zihinlerde yer bulmaya başladı. Aynı şekilde Dışişleri Bakanlığı’ndaki casusluk skandalının üzerine gidilemedi. Onun yerine uçuk kaçık haberlerle kamuoyu oluşturmakla yetinildi. Birbirini tekzip eden bir sürü senaryo, hükümet ya da yakın medya eliyle servis edildi. Hangisi doğru? Galiba hiçbiri! Yalanlanan haberler ve karavana atışlar sürüyor. Hiçbir sonuç çıkmayacağını bile bile mahkeme kararıyla yapılmış dinlemelerde kamuoyuna patinaj yaptırıyorlar. Mücadeleden çok muhtemel mücadele girişimlerini püskürtme ve sulandırmaya benziyor.