Çevre hassasiyeti gelişiyor mu gelişmiyor mu, yaygınlaşıyor mu yaygınlaşmıyor mu, bilmem; ama çevre edebiyatının son zamanlarda yoğunlaştığı kesin.

Bu edebiyata benim de bir katkım olsun: Cat Stevens’in 1970 tarihli Tea For The Tillerman albümünün 1 numaralı şarkısı olan Where Do The Children Play’in Türkçe tercümesi.

Aşırı derecede serbest bir tercüme olduğu için belki uyarlama demek daha uygun düşer.

Neyse işte…

Tabiat ve çocuklara gelsin sıradaki şarkı.

***

Kocaman kocaman uçaklar yapmışlar, ne güzel

Ne güzel, yüksek hızlı trenle vınlamak

Bir düğmeye basıyorsun yaz geliyor, bu daha güzel

‘Armut piş, ağzıma düş’ dünyası, gel keyfim gel

Çok geliştik, çok ilerledik, biliyorum abicim

İlerlemeye devam, şahane gidiyoruz, hep ileri!

Ah bir de şu soruyla zonklamasa beynim:

Çocuklar nerede oynayacak, söyler misin?

Mis gibi çimeni ezen asfaltta sürerler kamyonu

Yükün ağırlığı yetmez, depoyu da fullerler

Fullerler ki biraz daha ağırlaşsın da iyice ezsin çimeni

Çimen, ah! Ne asfalt biter, ne kamyon, ne benzinci

Çok geliştik, çok ilerledik, biliyorum abicim

İlerlemeye devam, şahane gidiyoruz, arş ileri!

Ah bir de şu soruyla dağlanmasa kalbim:

Çocuklar nerede oynayacak, söyler misin?

Göğü de fethetmişler, aferin, her taraf gökdelen

Yeşilden sonra mavi de bitene kadar devam inşaata!

Tıp da çok gelişti, bak ne duydum geçen:

Acayip bir çip yapmışlar, kafaya takınca gülmeyi kesen

Çok geliştik, çok ilerledik, biliyorum abicim

İlerlemeye devam, şahane gidiyoruz, marş ileri!

Ah bir de şu soruyla kurumasa dilim:

Çocuklar nerede oynayacak, söyler misin?