Dün yeni meclisin açılışında yemin törenlerini izledim.Gördüğüm kadarıyla olağan akışı içinde yemin sona erdi.Ama şöyle arkama yaslanıp geriye baktığımda hala o günü yaşamış birisi olarak tüylerim diken diken olmakta.Bizler toplum olarak unutmayı çok iyi beceriyuğumıoruz, bu özellik bazen yararlı olsa da; genelde geçmişimizi bilmezsek geleceğimizi kurmakta ve yaşamakta olduğumuz günü analiz etmekte sıkıntı çekeriz.

    Size geçmişten iki yemin olayını anımsatmak isterim.Bunlardan ilki 1991 seçimlerinde SHP'den seçilen Kürt milletvekillerinden Leyla Zana ve Hatip Dicle'nin yeminlerinin sonunda kürtçe sözcükler kullanması sonucunda meclis hop oturup hop kalktı,ön sırada oturan Demirel başta olmak üzere milletvekilleri acımasızca kürsüye saldırdılar.Yemin tekrar ettirildi ve bunun intikamını 10 ar yıl hapis yatırarak alugün ise yani 24 yıl sonra aynı Leyla Zana milletvekili yeminini türkçe yaparak tekrar meclise adım atmış oldu.İkincisi ise 1999 yılında yapılan seçimlerden sonra yapılan yemin töreninde meclise ilk defa başörtüsüyle gelen Merve Kavakçı'ya yemin ettirilmedi, kürsü işgal edildi,başta DSP milletvekilleri olmak üzere çık dışarı,çık dışarı diye tempo tutarak sayın Kavakçı'yı salondan kovdular.Bu hareketin başını da Ecevit çekmişti.Bugün ise; 20 yi aşkın başörtülü milletvekili mecliste yerini aldı ve yeminlerini de yaptılar.

     Bu iki lider 1960 lardan 2000 li yıllara kadar bu ülkenin siyasi kaderini belirlediler, fakat tam anlamıyla hiç bir zaman halkın adamı olmadılar, gerçi bazı bazı halktan yanaymış gibi olsalar da, sonunda halkın karşısında devleti yanında hazırolda durdular.Bakıyorum basında bazı kalemler, bu iki siyasetçi hakkında akıl almaz derecede övgüler düzüyorlar,el insaf bu iki olayda gösterdikleri tavırlar hangi demokrasilerde görülür ve onaylanır.

       HDP'li bazı milletvekilleri yeminlerini kendi ana dillerinde yapmak istedikleri basında dillendirildi.Yine aynı çevreler hot zot yapmaya başladılar, kriz çıkmaması için bu konuda ısrarcı olmadılar.Yeminin gereklerini yerine getirmeyince hangi dilden yaparsan yap önemi yok.Göreceksiniz gelecek yeni mecliste bu konuda çözülecektir ve Türkiye sapa sağlam ayakta kalacaktır.Bu tür sorunların çözümü demokrasinin gelişimiyle daha rahat halledilecektir.

       Seçimlerden bu yana dikkat ederseniz; siyasilerin söylemlerinde oldukça yumuşama görülmekte ve umarım bu daha da ileri seviyeye çıkartılmalıdır.Yalnız bazı milletvekillerinin Cumhurbaşkanı gelince saygıda kusur etmeleri hiç de hoş olmamış.Şu unutulmasın; milletvekili olsun,başbakan olsun,bakan olsun ve halkın seçtiği Cumhurbaşkanı olsun yani ne olursa olsun,bu kişiler oy aldığınız halkın temsilcileridir.Eğer siz saygı göstermezseniz aslında bilmeden kendinize ve seçmene saygısızlık yapmış oluyorsunuz, haberiniz olsun.Bu meclis darbeyle iktidara oturmuş cunta liderini ayakta alkışladı, bizler bunu unutmadık.Artık çatışma,kaos istemiyor,barış,demokrasi ve daha iyi yaşam istiyoruz.Bu böyle biline.