Dünyanın Müslüman coğrafyalarına baktığımızda Müslümanların çoğunluk oldukları ülkelerde bile kendilerinin egemen olamadığını hem üzücü hem de endişe verici olarak görmekteyiz.

Örneğin bu gün dünya nüfusunun ortalama %23 ünün Müslüman olduğu 50 ülkede, Müslüman halkın çoğunlukta olduğu ve birçok ülkede Müslüman oranının %80- 90 larda olduğu halde ne yazık ki bu ülkelerin ya direkt ya da dolaylı olarak sömürge olduklarını görmekteyiz.

Dünyanın küresel bir köy haline dönüştüğü bu çağda Müslümanların artık geçmişe bir özeleştiri yaparak öze dönüş hareketini başlatmaları gerekir.

Asrı Saadet (Mutluluk asrı)ndan sonra dört halife ihtilaflarıyla başlayan ve Emevi entrikalarıyla devam eden saltanat hükümranlığı… Ondört asırdan beri, yani Roma’da ve Bizans’ta olduğu gibi asillerin yönetimi… Sadece isimleri ve argümanları farklı… Yine ezilen halklar, fakirler, yoksullar, yetimler ve İslam’da meşru imiş gibi gösterilerek sahiplenilen köleler ve cariyeler…

Oysa Allah Resulünün en önem verdiği uygulamalardan  biri de köleleri azad etmektir.

Nitekim Kur’anda da şu pasajlar dikkat çekicidir:

“Fakat o,(ucunda cennet olan) sarp yokuşu tırmanmak için hiçbir bedel ödemedi…

Bilir misin nedir o sarp yokuş?  

Bir kişiyi daha zincirlerinden kurtarmaktır;*(zımnen:Bir köleyi daha özgürleştirerek , tüm kölelikleri ortadan kaldırmak için adım atmaktır.

Bu bir özgürlük çağrısıdır. Bu çağrı yalnızca fiziki köleliği değil, sosyal, ekonomik ve siyasal türevleriyle birlikte manevi köleliği de kaldırmaya yöneliktir.),veya açlık gününde ( muhtaçları) doyurmaktır; ya da evsiz barksız, yurtsuz yuvasız bir düşkünü… Daha sonra iman edenlerden olmak ve birbirine hakkı ve sabrı tavsiye etmektir.”

Yukarıdaki ayetlerde de görüldüğü gibi bu din her türlü zulme ve sömürgeye  son vermiştir.

Evet, dünyanın gelmiş geçmiş bütün dinlerinin hepsinden daha aydınlık, anlaşılır, daha güncel İslam dinin de bile, Mehmet Akif’in dediği gibi : “çehre-i memsuh” (çirkin karanlık biryüz) oluşturulmuş durumdadır.

Ortadoğu da Kur’an dan habersiz, yüzeysel bakan; Karl Marx’ın  “din afyondur” deyimiyle  özdeşleşen (afyon uyuşmak demek olduğuna göre, insani açıdan bu, zihni uyuşturan, donduran, çalışmaz hale getiren şey demek oluyor. İ. Eliaçık) bir durum söz konusu.

21.YY Müslümanlarının bu gün her türlü iletişim araçlarından faydalanarak birçok din kalpazanlarının ve kuklalarının  maskelerini düşürdüklerini görüyoruz. Avrupa’dan, Asya’ya, Afrika’dan Antarktika’ya  dünyanın bütün bölgelerinde ki olaylardan haberdar olmanın avantaj sağladığı günümüzde Ortadoğu bölgesinde “Arap Baharı”yla başlayan  hareketin kara kışa dönüşmeden kendilerini Allah’ın murad etiği gibi özgürce kendi akl-ı selim ve hür iradeleri ile yönetmeleri  dileğiyle.