Bu ülke ne çekiyorsa okumuş cahillerden çekiyor. Hele bir kurumun bazı mensupları var ki; sabahleyin “Lokal”ine kapanır, akşam geç saatlere kadar iskambil kâğıtlarını ve okey taşlarını karıştırırlar. Halkımızı daima küçük görür ve aşağılar, “bu memleketin aydınları” olarak kendilerini görürler. Cumhuriyet’in kurulduğu günden bu güne kadar, bu “göbeğini kaşıyan bidon kafalıları, bunlar öğretim ve eğitim vererek yetiştirmedi mi? O zaman bir gerçek ortaya çıkıyor: Esas “bidon kafalı ve göbeğini kaşıyanlar” ne yazık ki bu kurumun içerisinde.

Mizah ve sanat adına kimileri çıkıyor, “bu ülkenin yüzde altmışı aptal ve bidon kafalı, göbeğini kaşıyan” diyerek hakaret ediyor. Esas “bidon kafalı”, “göbeğini kaşıyan” kendileri... Bu memleketin gerçeklerine güpe gündüz gözlerini kapayıp “her taraf karanlık” diyen bu zavallılara halkımız gülüp geçiyor.

Bunlar da yetmiyor, CHP’nin Genel Başkan Yardımcısı çıkıyor, “Bunlar yıllardır Kafes, Ayışığı, Yakamoz, Balyoz’larla oyalanıp durmuşlar. Meğer bunlar, içi boşaltılmış kâğıttan kaplanmış” diyor. Bunu söylemekle orduya, “Ne duruyorsunuz, vurun darbeyi, olsun bitsin” demeye getiriyor. Bu zat nasıl bir sosyal-demokratsa, bu demece parti içinden ve Kılıçtaroğlu’ndan ses çıkmıyor. Yani, Süheyl Batum’un çağrısını onaylamış oluyorlar.

CHP’nin içinde hala demokrat, sosyal-demokrat olduklarını söyleyenler varsa ve bu partinin, halkın umudu olduğunu zannediyorlarsa, kendilerini aldatıyorlar. Yakın tarihe bir baksınlar:

1960 Darbesi, seçilmiş hükümeti ve partisini darağacına doğru yola çıkarırken, İsmet İnönü’ye Başbakanlık yolunu açtı.

1971 Muhtırası, CHP’li Nihat Erim’i Teknokratlar Hükümeti’nin Başbakanlığına getirirken, “Üç Fidan”ı darağacına gönderdi.

1980 Darbesi, toplumsal muhalefeti darağaçlarıyla, işkencelerle, faili meçhullerle ezerken, Kamer Genç gibilerle Kurucu Meclis oluşturdu.

28 Şubat 1997 Darbesi, daha dün gibi. “Andıç”larla, “Hayata Dönüş” katliamlarıyla ve daha nice zulümle ünlenen bir süreç. Ve Hikmet Sami Türk, sembol isimlerden: 30 Haziran 1997’de kurulan Yılmaz Koalisyon Hükümeti’nde DSP’den İnsan Haklarından Sorumlu Devlet Bakanı, 11 Ocak 1999’da kurulan Ecevit Hükümeti’nde Milli Savunma Bakanı ve 28 Mayıs 1999’da kurulan Ecevit Hükümeti’nde de Adalet Bakanı olarak görev yaptı.
3 Kasım 2002 seçimlerinde partisinin seçim barajını aşamaması nedeniyle TBMM dışında kaldı.

Tesadüf mü bunlar?

Efes’li Bilge Herakleitos, “Aynı dereye iki kez girmek mümkün değildir; çünkü dereye bir kez daha girdiğimde, hem ben hem de dere değişmiştir.” diyordu, binlerce yıl önce.

Herakleitos’u yalancı çıkarmaya uğraşanlar, “Aynı dereye defalarca girilir” diyenler, artık kaybediyor. Hem Türkiye’de, hem de her yerde.