Eğitim sürecinin “değer aktarımı” dediğimiz şeyden tümüyle arındırılabileceğini hayal etmiyorum elbette. Okul eğitimi –beğenin beğenmeyin -  bu aktarımı her derste, her ünitede, eğitimin her aşamasında, ağır ağır, parça parça, alttan alta yapar zaten.  

Ama bunun bir de ideolojik bir kampanya haline getirilip, kör kör parmağım gözüne misali, “değerler eğitimi” adıyla bir  seferberlik şeklinde başlatılmasının toplumun bir kesimi tarafından bir “meydan okuma” olarak algılanmasında şaşacak bir şey yok.

Şimdi olan tam da bu...

* * *

Tartışma, Milli Eğitim Bakanlığı' nın Hizmet Vakfı adlı dini bir vakıfla  2014 Temmuz ayında imzaladığı protokol kapsamında, ekim ayında 81 ilin valiliğine, bu vakıf tarafından hazırlanan “Değerler Eğitimi Kitapçığı” adlı bir broşür yolladığının anlaşılmasıyla patlak verdi.

“Evlerimizi, yuvalarımızı İslami ölçülerle ve imanın ışığında kurduğumuz takdirde yuvalarımız bir cennet köşesi, saadet ve huzur bahçesi olur.”

“Dininden ve ahlakından razı  olduğumuz bir kimse kızımıza ve oğlumuza talip olursa, ‘kolaylaştırınız, güçlük çıkarmayınız’ hadisiyle amel etmeliyiz.”

“Hastalık, insana, ölümü, kabri ve ahireti bilip ona göre hazırlanması gerektiğini hatırlatır. Hastalık, sabun gibi günah kirlerini yıkar ve temizler. İnsanın hastalık ve sıkıntılarla günahları dökülür. Vücudumuzdaki hastalıklar Cenab-ı Hakk’ın bir hediyesidir.”

“Oruç melekliğe yükseliştir”

“Ölüm bir nimettir”

gibi görüşlerin  yer aldığı bu kitapçık Türkiye’deki tüm örgün ve yaygın eğitim kurumlarında ve bu arada devlet öğrenci yutlarında seminerler şeklinde verilecekmiş. Hatta bazı kentlerde seminerlere başlanmış bile.

Gerçi MEB, Hizmet Vakfı’yla protokolun yapıldığını, bu vakıf tarafından böyle bir kitapçık hazırlandığını ama kitapçığın içeriğinin tahrif edildiğini açıkladı ama bu açıklama da içimizi pek rahatlatmıyor.

Zira, değer eğitimi denen eğitimin bir nevi cuma vaazları gibi düşünüldüğünü anlamak için elimizdeki  tek veri bu broşür değil. Mesela, İstanbul Milli Eğitim Müdürlüğü’nün “Değerler Eğitimi Yıllık Plan Örneği” isimli belgesinde, “Kaynaklar” listesinin birinci sırasında “Temel dini kaynaklardan, kutsal metinlerden yararlanılacağı” belirtilmiş. “Yapılacak etkinlikler” listesinin birinci sırasında da işlenecek değerlerin önemini anlatan özlü sözler, ayetler, hadisler ve şiirlerle panolar hazırlanması öneriliyor.

* * *

Peki bunun nesi kötü; diyenler olduğunu biliyorum. Öyle ya, gençlerimiz Cuma’ya gitmiyorsa, biz Cuma’yı okullara getiriyoruz, fena mı?

Evet, fena…

Çünkü bunu yaptığınız anda çocuklarının yuvalarını İslami ölçülerle kurmasını arzu etmeyen anne babalara emrivaki yapmışsınız, onların çocuklarının ahlaki formasyonunu belirleme hakkını ellerinden almışsınız demektir.

Sizin “iyi”nizi, toplumun başka kesimlerinin “iyi”si ile tokuşturmuş ve kaçınılmaz kavga ortamını yaratmışsınız demektir.

Aslında Kemalist rejim de zaten 90 yıl boyunca aynı şeyi yaptı. Türkiye’de Cumhuriyet tarihi Milli Eğitim sistemimizin tek amacı genç kuşakları endoktrine etmek oldu. Eğitim denen şey, çocukları bilgilendirmek değil, belli bir tornadan geçirmek için yapıldı. Herkesin Atatürkçü olmaya mecbur bırakıldığı, resmi tarihle beyinlerin yıkandığı on yıllar yaşandı. Şimdi de aynı şey tersinden yapılmaya çalışılıyor.

Her iki cenah da değerler eğitiminin ateşli bir savunucusu...

Farkları sadece değerlerinin farklı oluşu...

Ama sonunda her iki cenah da değerlerin okulda öğretilebilen, dayatılabilen şeyler değil; hayatın her anında ve alanında yaşanan deneyimler içinde oluşan, edinilen şeyler olduğunu öğrenecek...

"Batı değerleri" dayatmasının başına gelen kaçınılmaz son "İslami değerler" dayatmasının da kaderinde sırasını bekliyor.