Hele bazı tanışlar, eski yolarkadaşları falan telaş içindeler yarışta son virajlar koşulurken... Gözleri dönmüş vaziyetteler... Neredeyse canhıraş seslenmekteler ulaşabildikleri herkese... "Ancak biz deviririz AKP'yi" demekteler... Yasal bir hedef... Siyasi partiler de zaten bunun için varlar, değil mi ya... Ama fıkra kıvamında bazıları...

Benim şahsen göbeğim AKP ile kesilmedi... Kim kimi devirirse devirir... Benim için önemli olan (umarım öyle olur) bu seçimlerden sonra neredeyse bir ömür hasretini çektiğim, ülkenin demokratikleşmesi hedefine yaklaşılmasıdır... 40 senedir süren ve onbinlerce gencin ölümüne malolan içsavaşın yaralarının sarılması, artık kangren halini almış olan eşitsiz ulusal/kültürel dengelerin çözümlenmesidir... Çıplak gözle baktığımız zaman halen sahnede siyasi mücadele veren partilerin hiçbiri bu hedefleri dillendirmemektedir... Her cepheden gelen ses, seslenenin meşrebine göre, "devirmek, seçtirmemek, barajı aştırmamak, tek başına hakim-i mutlak olmak, anayasanın şoven, antidemokratik maddelerine dokundurmamak, devirelim de ne olursa olsun"dan başka bir şey değil... Tabi arada "dev/mega" projeler, halka dağıtılacak "ulufeler" gibi vaatler de var... Ama esas sorunu, yani Türkiye'nin demokratikleşme sorununu kimin, kimle çözeceği konusuna kimse değinmiyor...

Adına "barış süreci" denen ve iki siyasal/toplumsal gücün bugüne kadar ağır aksak sürükledikleri süreç unutuldu... Bu iki aktör de, AKP ve HDP de hangisinin daha Müslüman olduğunu ispatlama çabasındalar... Camilere imam seçeceğiz sanki... Birbirleriyle öyle kavgalı haldeler ki, neredeyse, sözcüleri durumunda olan her iki cengaver de "ölürsem mezarıma bile gelme" derecesinde düşmanlık ve kin kusmaktalar...

Bunlardan iktidarda olanı hiç kimseyi hesaba katmayan bir "burnubüyüklük" içinde ve "ben" diyor da başka bir şey demiyor... Öteki ise bunlarla "dünya ahret bir araya gelemeyiz... Halkına silah çekenlerle birlikte çalışamayız" havasındalar... Oysa halkına silah çekme konusunda ikisinin de sicili pek temiz değil...

Soruluyor medyada AKP'nin cengaverine. "peki tek başınıza anayasa yapamazsanız nasıl olacak" diye... Cevap hazır... "Bize 400'ü verin gerisini düşünmeyin"... Öteki tarafa soru yöneltiliyor, "barajı aştınız ama AKP ile hiç bir birlikte çalışma ortamı yok dediğinize göre amaçladığınız barış sürecini kiminle ve nasıl gerçekleştireceksiniz"... Cevap burada da hazır... "AKP olması şart değil"... Peki geriye ne kalıyor acaba... Kürt kelimesinden veba gibi kaçan MHP mi, "anayasanın ilk üç maddesine dokundurmam" diyen CHP mi...

Bir de tabi bunların amigoları var... Bütün bunları sakin sakin anlatsanız bile, bir tarafa göre "paralel"siniz; öteki tarafa göreyse "Tayyipçi"siniz... Anlayacağınız iki ucu boklu değnek...

Belki de benim gibi kafa yoranların tersine, bakarsınız, 8 Haziran'da bütün söylenenler unutulur ve "can ciğer kuzu sarması" misali, Ada'dan, Kandil'e seferler başlar, masalar kurulur ve karşılıklı oturulur, yahu nedir bu perhiz ve lahana turşusu diyenlere de, "dün dündü, bugün bugün" derler... Süleymen Demirel'in kulakları çınlasın... Aman umalım da böyle olsun... Yeter ki çözüme otursunlar... Biz seçmenler enayi yerine konulup boşuna aylarca tedirgin olmuşuz, hiç önemi yok... Burası Türkiye...Burada siyasette, sosyal hayatta, kişisel ilişkilerde ilkelilik, ahlak, dürüstlük hiç önemli değil... Böyle olur bizde zurnayla taksim...